Με αποφασιστικής σημασίας παρουσία, από τη δεκαετία, ήδη, του '50, σε περισσότερες από 120 θεατρικές παραστάσεις, 200 ταινίες και σε μεγάλο αριθμό, αργότερα, ποιοτικών παραγωγών στη μικρή οθόνη, ο Τάσος Ζωγράφος συνδέεται άρρηκτα με την ιστορία του ελληνικού μεταπολεμικού θεάτρου και κινηματογράφου και καταξιώνεται, αναντίρρητα, ως ένας από τους πρωτοπόρους διαμορφωτές τους.

Συλλειτούργησε με συγγραφείς-σημεία αναφοράς στην εγχώρια και ξένη δραματουργία, με σημαντικούς σκηνοθέτες, ηθοποιούς και συνθέτες που συνέβαλαν στη μορφοποίηση του νεότερου θεατρικού και κινηματογραφικού τοπίου. Στο ενεργητικό του, μεταξύ άλλων, οι ταινίες-σταθμοί «O Δράκος» του Ν. Κούνδουρου, (1955), «Συνοικία το όνειρο» του Αλ. Αλεξανδράκη, (1961), όσο και μεταγενέστερες «Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση»(1971), «Θανάση πάρε το όπλο σου» (1972) του Ντ. Κατσουρίδη «Παραγγελιά» του Π. Τάσιου, (1980), «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» του Ν. Τζήμα, (1980), «Ρόζα» του Χρ. Χριστοφή, (1982), «Η Σκιάχτρα» του Μ. Μανουσάκη, «Ένας ερωδιός για τη Γερμανία» του Στ. Τορνέ, (1987), «Oh Babylon» του Κ. Φέρρη, (1989), «Η Αριάδνη μένει στη Λέρο», του Θ. Ρακιντζή, (1993).
Στο θέατρο ο Ζωγράφος μετακινήθηκε με άνεση από την αρχαία τραγωδία και τον Αριστοφάνη στον Σαίξπηρ και τον Μολιέρο, από τον Κορνάρο, τον Χορτάτση και τον Ξενόπουλο στον Αρμπούζωφ τον Ουίλλιαμς και τον Φρις, από το μπουλβάρ στη σάτιρα και το πολιτικό θέατρο.
Δικά του και τα σκηνικά-κοστούμια στις τηλεοπτικές σειρές «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται»,
«Η Γαλήνη», «Μενεξεδένια Πολιτεία», «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά», «Το τρίτο στεφάνι», «Γεώργιος Βιζυηνός».

Με πάθος και πίστη για τη δουλειά του, υπήρξε βαθύς γνώστης των υλικών, μάστορας ευρηματικός με ευφάνταστες λύσεις σε τεχνικά ζητήματα και υψηλή ποιότητα έργου.
Δεινός εικονογράφος, παράλληλα, συγγραφέας παραμυθιών και θεατρικών έργων, δάσκαλος στη Σχολή Σταυράκου και στον Θεατρικό Σύλλογο «Σκουφάς» στην Άρτα, εισηγητής σε συνέδρια, μέλος επιτροπών του ΥΠ.ΠΟ., της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και ερασιτεχνικών θιάσων, συνεργάτης ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. σε όλη την Ελλάδα, εικαστικός καλλιτέχνης με προσωπικό, αναγνωρίσιμο ύφος, ο Τάσος Ζωγράφος, εμμένοντας διά βίου στην ουσία των πραγμάτων, επιβάλλεται ως συμπαγής, πολυδιάστατη οντότητα, αλλά και ως δοτική, χυμώδης προσωπικότητα ανυποχώρητου ήθους.

Το σύνολο της σκηνογραφικής του δουλειάς τιμήθηκε με πολλά βραβεία από το κράτος και το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης. Στη δεκαετία του '70 ο Ζωγράφος βρέθηκε αντιμέτωπος με το καβαλέτο και έκανε την πρώτη του ατομική έκθεση έργων, το 1979, στον Ζυγό. Ήταν μεγάλη η ανάγκη να αποτυπώσει τις δικές του εκφραστικές ανησυχίες, σε πεδίο εντελώς ιδιωτικό, μακριά από την υποστήριξη ενός συγκεκριμένου, κάθε φορά, θέματος από τον κινηματογράφο ή το θέατρο.

Η ζωγραφική του από αυτήν, ακριβώς, την πολύτιμη ελευθερία ορίζεται. Με παρακαταθήκες από τη λαϊκή παράδοση, ο Ζωγράφος δημιουργεί έναν κόσμο δικό του, στον οποίο πρωταγωνιστούν γοργόνες, νεοκλασικά, σκιάχτρα με τη συμβολική ή τη μεταφυσική τους εκδοχή, καράβια, κατάφορτες πορτοκαλιές, άγγελοι, γυναίκες χιμαιρικές, ο Διγενής, ο πατέρας του και οι ήρωες-άγιοί του, ο Καραγκιόζης και ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ να αιωρούνται σε απόλυτα υπερρεαλιστική διάσταση. Θέματα-φετίχ που επανέρχονται με συγκινητική συνέπεια και στοιχειοθετούν ένα παρηγορητικό σύμπαν από ψηφίδες της ιστορίας, του λαϊκού πολιτισμού, του αρχαίου μύθου, μιας παγανιστικής λατρείας προς τη φύση, όλα από τον μοναδικό οίστρο , την Ελλάδα.

Πολυκύμαντου, μεστού βίου άνθρωπος ο Τάσος Ζωγράφος συμπυκνώνει στον εικαστικό λόγο του μια βαθύτατη ποιητική, πλήρη ομορφιάς και έρωτα προς την πατρίδα του και τη ζωή.
Ιδιαίτερος τόπος στην έκθεση τα σχέδια συγκρατουμένων του από τη Μακρόνησο, όπου, εκτοπισμένος τα χρόνια 1948-1950, ξεκίνησε να δημιουργεί, με ανύπαρκτα σχεδόν μέσα, σκηνικά και κοστούμια για παραστάσεις στο θέατρο της εξορίας. Ορισμένα σχέδια αυτής της περιόδου παρουσιάζονται, επίσης, στην έκθεση.

Την έκθεση πλαισιώνει κατάλογος 160 σελίδων με έργα και κείμενα του Τ. Ζωγράφου, καθώς και με κείμενα που έγραψαν για αυτόν στο παρελθόν, αλλά και με αφορμή την έκθεση οι Νέλλη Κυριαζή, Θόδωρος Αγγελόπουλος, Κώστας Γεωργουσόπουλος, Έφη Ζωγράφου, Δημήτρης Κακουλίδης, Νίκος Κούνδουρος, Μποστ, Χρήστος Σιάφκος, Αγγέλα Ταμβάκη.

Γενικές Πληροφορίες

Διάρκεια Έκθεσης: 12 Μαΐου – 29 Ιουνίου 2014
Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη: 10:00 – 21:00, Τετάρτη - Σάββατο: 10:00 – 19:00,
Κυριακή: 10:00-15:00, Δευτέρα: κλειστά

Πινακοθήκη Δήμου Αθηναίων:
Κτίριο Α, Γερμανικού και Μυλλέρου, Μεταξουργείο, τηλ.: 210 52 02 420-1