Η ίδια γράφει σχετικά με τη νέα σειρά έργων της που παρουσιάζει:
"Πάντοτε πίστευα πως η ονειρική και ποιητική διάθεση ως απάντηση και ως συνειδητή στάση ζωής απέναντι στην πραγματικότητα, μπορούν να προσδώσουν σε αυτήν νέες διαστάσεις που να την υπερβαίνουν. Η διαδικασία της εικαστικής δημιουργίας κάτω από αυτό το πρίσμα εμπεριέχει στοιχεία αναμόχλευσης της μνήμης, ανάλυσης υποσυνείδητων ενορμήσεων και αυτοαναφορικότητας που τελικά οδηγούν στην παρουσίαση ενός συγκεκριμένου μορφολογικά συνόλου, όπου τα επιμέρους αυτά στοιχεία βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση. Η γυναικεία μορφή και το γυμνό σώμα δεσπόζουν μέσα σε συνθέσεις γεωμετρικές, σε μια στάση διαλόγου μεταξύ τους αλλά και σε συνομιλία με τα σύμβολα της φύσης, του οικιστικού τοπίου, των παιδικών φαντασιώσεων και του μύθου. Τα λαδοπαστέλ και η μικτή τεχνική, είναι τα μέσα με τα οποία προσπαθώ να ιχνο – γραφήσω την δική μου εκδοχή αυτού του κόσμου. Πάντα πάνω σε μαύρα χαρτόνια, που αποτελούν για εμένα τον σκοτεινό καμβά του ονείρου".
Βιογραφικό
Η Σοφία Περδίκη, γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτος της Ecoles Des Beaux Arts του Saint – Etienne.
Ξεκίνησε τις σπουδές της στην Αθήνα (Γραφιστική και Διακόσμηση), στη Σχολή Βακαλό. Εκεί, είχε καθηγήτρια την Ελένη Βακαλό στην αισθητική αντίληψη και την ιστορία της τέχνης και καθηγητές της στο σχέδιο και στο χρώμα σημαντικούς εικαστικούς καλλιτέχνες όπως τον Τάσο Μαντζαβίνο, Ηλία Παπανικολάου, Ηρώ Κανακάκη, Σταύρο Μπονάτσο, Τάσο Παυλόπουλο, Μαριγώ Κάσση κά.
Με την παρότρυνση όλων των δασκάλων της αποφασίζει να ασχοληθεί με τη ζωγραφική. Επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη και παρακολουθεί για 3 χρόνια μαθήματα σχεδίου, στο εργαστήρι της ζωγράφου Ναταλίας Θωμαϊδου.
Παράλληλα, εργάζεται για τρία χρόνια στην γκαλερί του Μύλου και αρθρογραφεί στο μηνιαίο περιοδικό «Μύλος».
Ακολουθούν οι σπουδές στη Σχολή Καλών Τεχνών στη Γαλλία, η επαγγελματική ενασχόληση με την γραφιστική και οι εκθέσεις του εικαστικού της έργου.
Από το 2010, είναι μέλος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας (ΣΚΕΤΒΕ).
Έργα της παρουσιάζονται στο περιοδικό «Κλήδονας» της Υπερρεαλιστικής Ομάδας Αθηνών.
Ατομικές Εκθέσεις
Θεσσαλονίκη, στην Αίθουσα Τέχνης του θεάτρου Αυλαία (μέγαρο ΧΑΝΘ), 2004
Θεσσαλονίκη, στην Αίθουσα Εικαστικών του πρώην στρατοπέδου ΚΟΔΡΑ, 2010
Ομαδικές Εκθέσεις
Κατερίνη, στο Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Κατερίνης, 1998
Θεσσαλονίκη, στην Αίθουσα Εικαστικών του πρώην στρατοπέδου ΚΟΔΡΑ, 2010
Ιωάννινα, στην γκαλερί ΤΕΧΝΟΧΩΡΟΣ, 2010
Θεσσαλονίκη, στην γκαλερί ΕΨΙΛΟΝ, 2011
Θεσσαλονίκη, στο ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, 2011
Σέρρες, στην γκαλερί ΑΡΜΟΣ, 2011
Δράμα, ART CONNECTION International Gallery, 2011
Θεσσαλονίκη, ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ, 2011
Θεσσαλονίκη, VLASSIS Art Gallery, 2012
Θεσσαλονίκη, στην γκαλερί ΕΨΙΛΟΝ, 2012
Θεσσαλονίκη, στο ΓΑΛΛΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ, 2012
Βέροια, στην γκαλερί ΠΑΠΑΤΖΙΚΟΥ, 2013
Θεσσαλονίκη, VLASSIS Art Gallery, 2013
Θεσσαλονίκη, Myrό Gallery | Meet the Artist, 2013
Ο σημαντικός ζωγράφος και λογοτέχνης Αλέξανδρος Ίσαρης έχει γράψει για τη δουλειά της:
Ο ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΠΕΡΔΙΚΗ
«Πάντοτε θαύμαζα τα σχέδια της Σοφίας Περδίκη για τις σίγουρες, γεμάτες αυτοπεποίθηση γραμμές τους, για την αρμονία των χρωμάτων και των όγκων, αλλά αυτό που με εντυπωσίαζε περισσότερο, ήταν πως ότι έκανε ήταν τελείως φυσικό, αυθόρμητο, χωρίς επιτήδευση. Αντιπαθώ τους καλλιτέχνες που παριστάνουν πράγματα που δεν πιστεύουν ή που δεν τους εκφράζουν, απλώς για να εντυπωσιάζουν. Εδώ είχαμε να κάνουμε από την αρχή με κάτι που έμοιαζε αυτονόητο, σαν την ανάσα, το ανοιγοκλείσιμο των ματιών ή το βάδισμα. Τα σχέδια αυτά συσσωρεύονταν μέσα σε μια σοφή ηρεμία, εκπέμποντας μια καθησυχαστική «υγεία». Τα τελευταία χρόνια η Σοφία Περδίκη ζωγραφίζει μια σειρά από έργα χρησιμοποιώντας αποκλειστικά λαδοπαστέλ πάνω σε μαύρα χαρτόνια. Πρόκειται για μια ώριμη, κατασταλαγμένη και αναγνωρίσιμη ζωγραφική, όπου είναι εμφανής μια ονειρική διάθεση και μια προαποφασισμένη απομάκρυνση από την καταπιεστική, απάνθρωπη πραγματικότητα.
Τα σώματα (κυρίως γυναικεία) είναι γυμνά, παραδομένα, αισθησιακά και ενίοτε τρομαχτικά. Οι καμπυλόγραμμες σάρκες ξαπλώνουν σε γεωμετρικά συμπλέγματα κατασκευών και καρπών ή συνδυάζονται με εικόνες της φύσης παιδικών φαντασιώσεων. Τα πρόσωπα είναι κλειστά, ρεμβώδη ή συσπασμένα, καθώς προβάλλουν μέσα από κορμούς δέντρων και υπερμεγέθη άνθη.
Οι φωτισμοί σε όλα αυτά τα έργα είναι μυστικοί μυστηριακοί και συχνά θεατρικοί. Τα έργα που παρουσιάζονται εδώ είναι γεμάτα υπαινιγμούς, διαθέσεις και αγωνίες ενός ανθρώπου που προσπαθώντας να εκφράσει την άποψή του για τον κόσμο, προσφέρει μια φανταστική εκδοχή του, έγκυρη και στιβαρή.