Αυτή είναι και η αρχή της ιστορίας στην οποία ο Χαβιέ και ο Σέρτζιο, ωθούμενοι από έρωτα, οργή, απελπισία και λαγνεία, θα οδηγηθούν σε μια σύγκρουση μέχρις εσχάτων για να κερδίσουν την αγάπη της τελευταίας ακροβάτιδας της Μαδρίτης...

Ο Άλεξ Ντε λα Ιγκλέσια σκηνοθετεί με εντυπωσιακή μαεστρία μια φαντασμαγορική ταινία, κάνοντας ταυτόχρονα ένα πολιτικό σχόλιο για την σύγχρονη ιστορίας της Ισπανίας. Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΚΡΟΒΑΤΙΣ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ εντυπωσίασε τον Κουέντιν Ταραντίνο που τη βράβευσε στο Φεστιβάλ Βενετίας με τον Ασημένιο Λέοντα Σκηνοθεσίας και το Βραβείο Σεναρίου.

Ισπανία, Γαλλία/ 2010/ 108'/ Έγχρωμο/ Scope 1:2:35 / DOLBY 5.1 SRD

Διακρίσεις:

• ΑΣΗΜΕΝΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΣ ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΕΝΑΡΙΟΥ ΣΤΟ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ
• 15 ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΓΚΟΓΙΑ 2011
• ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΤΟΡΟΝΤΟ 2010: ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ

Παίζουν:

• Carlos Areces: Χαβιέ
• Antonio De La Torre: Σέρτζιο
• Carolina Bang: Νατάλια
• Sancho Gracia: Κολονέλ Σαλσέδο
• Juan Luis Galiardo: Ριγκ Μάστερ
• Enrique Villen: Άντρες
• Manuel Tafalle: Ραμίρο
• Manuel Tejada: Παρουσιαστής
• Gracia Olayo: Σονσόλες
• Santiago Segura: Παλιάτσος μαχητής (Πατέρας του Χαβιέ)
• Roberto Alamo: Αρχηγός της Αντίστασης
• Fofito: Έξυπνος κλόουν
• Sasha Di Benedetto: Χαβιέ (παιδί)
• Jorge Clemente: Χαβιέ (έφηβος)
• Luis Varela: Μανουέλ
• Terele Pavez: Ντολόρες

Συντελεστές:

• Σκηνοθεσία: Alex De La Iglesia
• Σενάριο: Alex De La Iglesia
• Εκτέλεση Παραγωγής: Yousaf Bokhari
• Κάστιγκ: Camilla-Valentina Isola
• Διεύθυνση Φωτογραφίας: Kiko De La Rica
• Μοντάζ: Alejandro Lazaro
• Σχεδιασμός Παραγωγής: Eduardo Hidalgo
• Κοστούμια: Paco Delgado & Nieves Sanchez
• Μακιγιάζ: Jose Quetglas
• Μουσική: Roque Banos
• Παραγωγή: Gerardo Herrero, Mariela Besuievsky
• Συμπαραγωγή: Franck Ribiere,Verane Frediani
• Εταιρίες παραγωγής: Tornasol Films (Spain), Castafiore Films (Spain), La Fabrique 2 (France)
• Σε συνεργασία με: Mikado Film, U Fund and u Film, Backup Films, Sofica Coficup
• με τη συμμετοχή: TVE, Canal +, Estudios Ciudad de la Luz / Generalitat Valenciana
• και την υποστήριξη: ICAA, ICO

"Κάνω ταινίες για να εξορκίσω τον πόνο που νοιώθω στην ψυχή μου ο οποίος που δεν φεύγει όπως οι λεκέδες από λάδι. Ξεπλένω τις αμαρτίες μου με τις ταινίες. Νιώθω γελοιοποιημένος, φρικτά ακρωτηριασμένος από ένα θαυμάσιο και θλιβερό παρελθόν, σαν να πνιγόμουν στην νοσταλγία για κάτι που δεν συνέβη ποτέ, έναν τεράστιο εφιάλτη που δεν μου επιτρέπει να είμαι ευτυχισμένος. Θέλω να εξολοθρεύσω την οργή και τον πόνο με ένα γκροτέσκο αστείο που θα κάνει τους άλλους να γελάνε και να κλαίνε ταυτόχρονα. Είμαι δύο άνθρωποι, ίσως περισσότεροι. Μπορώ να αναγνωρίσω μέσα μου το κακομαθημένο παιδί, δειλό και σκληρό, το οποίο απολαμβάνει να πληγώνει και να τσιμπά τα μάγουλα των πιο αδύναμων από αυτό. Ξέρω ότι με μισεί και θέλει να καταστρέψει και μένα, αλλά ο μόνος τρόπος για να το σταματήσω να με βασανίζει είναι να το αφήσω να εκφραστεί ελεύθερο. Χρειάζεται να διασκεδάσει, να γελάσει τρανταχτά, να χαράξει το φιλμ. Επίσης υπάρχει μια ηλικιωμένη πικραμένη γυναίκα, η οποία έχει επίγνωση της ηλικίας της και της άγνοιας της και κυρίως της ενοχής της. Θα ήθελε να την αγαπούν με πάθος αλλά ξέρει ότι αυτό δεν είναι δυνατό.

Θέλει να είναι αρεστή, επιθυμεί με όλο της το είναι να μπορεί να κάνει τους άλλους ευτυχισμένους ακόμη και αν η ίδια δεν ξέρει πώς να απολαύσει τη ζωή. Ίσως αυτά τα δύο παράξενα πλάσματα καθορίζουν αυτήν την ταινία. Ο αγώνας τους είναι μια περίληψη της ζωής μου, τι έχω δει γύρω μου, εικόνες γεμάτες σύγχυση και παράνοια, γελοίες και απογοητευτικές, αλλά και απίστευτα συγκινητικές μέσα στην ίδια την ανοησία τους. Θέλησα Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΚΡΟΒΑΤΙΣ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ να διαδραματίζεται στο 1973, όταν ήμουν οκτώ ετών. Θυμάμαι εκείνη την εποχή σαν όνειρο, έναν εφιάλτη που δεν είχε νόημα. Ίσως τότε απλά να αντιλαμβανόμουν την όποια πραγματικότητα σαν όνειρο. Μου έρχονται εικόνες του "El Lute" (σ.σ. ο Eleuterio Sanchez Rodriguez, γνωστός και ως El Lute, υπήρξε ο πιο καταζητούμενος κακοποιός της Ισπανίας), της δολοφονίας του Carrero Blanco (σ.σ. Ισπανός ναύαρχος και αργότερα πρωθυπουργός στην κυβέρνηση του Φράνκο) των κλόουν που έδειχνε η τηλεόραση ... όλα μαζί μπερδεμένα στη μνήμη μου...δεν είμαι σίγουρος ποιος ήταν ο κλόουν και ποιος το παιδί σε αυτήν την παράξενη ψευδαίσθηση.".

Έγραψαν για την ταινία:

"Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΚΡΟΒΑΤΙΣ ΤΗΣ ΜΑΔΡΙΤΗΣ του Άλεξ ντε λα Ιγκλέσια ίσως να είναι η καλύτερη ταινία της χρονιάς!"

Harry Knowles, AIN'T IT COOL NEWS

"...τα πάντα στην ταινία λειτουργούν... σίγουρο cult classic!"
Jay Weissberg, VARIETY

"Εκκωφαντικό, φρενήρες και ελκυστικό από κάθε άποψη, αυτό το μπαράζ αιματοβαμμένης δράσης που εξελίσσεται στη διάρκεια του καθεστώτος του Φράνκο, συνδυάζει με πρωτόγνωρο τρόπο την καρτούν αισθητική που μας έχει συνηθίσει ο σκηνοθέτης με το γκροτέσκο."
Deborah Young, ASSOCIATED PRESS

H πιο πρωτότυπη ισπανική ταινία της δεκαετίας, εξαιρετική!
Toni Garcia, EL PAIS