Στα πρώτα του έργα ζωγράφισε τοπία χρησιμοποιώντας την τεχνική και τα χρώματα των ιμπρεσιονιστών, φανερά επηρεασμένος από τον Alfred Sisley. To 1909 θα έρθει πρώτη φορά σε επαφή με το κινήματα του κυβισμού και του φοβισμού και προσπάθησε να συνδυάσει και τα δυο κινήματα και δημιούργησε τις φωτεινές, χρωματισμένες εικόνες κυβισμού, αντίθετα από τα έργα των ιδρυτών τους.

Το 1911 γνώρισε και έγινε φίλος με τους αδελφούς Duchamps (Marcel, Raymond & Jaque-Villon) και έγινε μέλος της ομάδας κυβιστών Puteaux. Το 1913 πήγε για πρώτη φορά στην Αμερική και παρουσίασε κάποια αφηρημένα έργα του. Στην Αμερική ξανά πήγε μετά από δυο χρόνια, το 1915 και μαζί με τον Marcel Duchamp και άλλους ζωγράφους της αμερικανικής πρωτοπορίας, σχηματίσαν το ρεύμα των Ντανταϊστών και συμμετείχε στην έκθεση του ρεύματος ''291''. Την περίοδο 1916 - 1917 θα την περάσει στη Βαρκελώνη και στις 25 Γενάρη 1917, δημοσιεύει το ντανταϊστικό περιοδικό "391",όπου και εμφανίζονται για πρώτη φορά τα λεγόμενα μηχανικά σχέδια του. Ένα περιοδικό το οποίο θα συνεχίσει να εκδίδεται μέχρι το 1924. Επίσης δημοσιεύει και το πρώτο βιβλίο με ποιήματά του.

 

Στα μηχανικά σχέδια του ο Picabia , άφησε τις γεωμετρικές αφαιρέσεις, ξεκίνησε μια σειρά συνθέσεων, που τα χρωματισμένα αντίγραφα των τεχνικών σχεδίων λαμβάνουνε ξαφνικά μορφές ανθρώπινων υπάρξεων. Αυτά τα έργα, εμπεριείχανε χιούμορ, σαρκασμό, ντανταϊστικό πείραγμα και καταδεικνύανε το παράδοξο της οπτικής αντίληψης. Το 1918 μετέβη στην Ελβετία, όπου έγινε μέλος στην ομάδα των ντανταϊστών της Ζυρίχης και δημοσίευσε βιβλίο που τιτλοφορήθηκε "Ποιήματα & Σχέδια Ορφανού Από Μητέρα Κοριτσιού". Συμμετείχε ενεργά στις δραστηριότητες της ομάδας.

 

Το 1921 εγκατέλειψε τον ντανταϊσμό για να ενσωματωθεί στο κίνημα του σουρεαλισμού. Μια αλλαγή η οποία επηρέασε και την τεχνική των έργων του. Παράλληλα άρχισε να ασχολείται και με το κολάζ και με διάφορες άλλες τεχνικές. Στην αναζήτηση εναλλακτικών μεθόδων για την απεικόνιση του τρισδιάστατου χώρου, το 1927 άρχισε να δουλεύει τις αποκαλούμενες διαφάνειες, όπου οι επίπεδες εικόνες των διαφορετικών κλιμάκων συμπλέκονται κι αλληλοκαλύπτονται, για να παρουσιάσουν το αντικείμενο από ποικίλες απόψεις. Πριν το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου ο Picabia επέστρεψε στο Παρίσι και ασχολήθηκε κυρίως με την αφηρημένη τέχνη. Το 1949 στο Παρίσι, στην γκαλερί Rene Drouin, παρουσιάζετε μια αναδρομική έκθεση για τον Picabia

Στις 30 Νοέμβριου του 1930, ο Picabia πεθάνει σε ηλικία 74 ετών

 

 

Βιβλιογραφία:

Σημειώσεις Χρήστου Μιχαλόπουλου. Ιστορικός τέχνης.
Εμπρός νταντά . Η ιστορία του ντανταϊσμού. Του Huelsenbeck, Richard
Ιστοσελίδα : Βικιπαιδεια . Η ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια