Η λέξη πέρασε στη Γαλλία (baroque) , πήρε την έννοια του ιδιόρρυθμου ή παράξενου και χρησιμοποιήθηκε κυρίως για να χαρακτηρίζει τις εκκεντρικές μορφές της τέχνης. Οι τεχνοκρίτες μιας νεότερης εποχής, οι οποίοι αποδοκίμαζαν τις τάσεις του 17ου αιώνα και ήθελαν να τις γελοιοποιήσουν μεταχειρίστηκαν τον όρο Μπαρόκ. Η παραγνώριση των αυστηρών κανόνων της κλασικής αρχιτεκτονικής έδειχνε για τους επικριτές μια αξιοθρήνητη έλλειψη καλαισθησίας.Το Μπαρόκ ως καλλιτεχνική εκδήλωση διαμορφώθηκε κυρίως στον ιταλικό χώρο και διαδόθηκε εξαιτίας κοινών χαρακτηριστικών στην δυτική Ευρώπη, δηλαδή στην Ισπανία, στην Αγγλία, στην Γαλλία και στην Γερμανία.
Το Μπαρόκ βρίσκει καλύτερη υποδοχή στις καθολικές χώρες, όμως συναντά αντίσταση στην καθολική Γαλλία, ενώ δεν απουσιάζει από τις προτεσταντικές χώρες. Η αντιμεταρρύθμιση στην προσπάθειά της να συγκρατήσει τους πιστούς της καθολικής εκκλησίας επέβαλε την Ιερά Εξέταση.
Rembrandt van RijnΤον 17ο αιώνα οι Κάτω Χώρες χωρίζονται σε ισπανοκρατούμενη περιοχή με καθολικό πληθυσμό, όπου περιλαμβάνει τις νότιες επαρχίες με κέντρο την Φλάνδρα και σε ανεξάρτητη Ολλανδική δημοκρατία, φιλελεύθερη με πληθυσμό διαμαρτυρόμενο, όπου περιλαμβάνει τις βόρειες επαρχίες. Τα θέματα στις νότιες επαρχίες είχαν επιρροές από την θρησκεία, την μυθολογία και τις προσωπογραφίες και για τις δημιουργίες τους ενδιαφέρονταν κυρίως οι ευγενείς και η εκκλησία. Ενώ στις βόρειες επαρχίες τα θέματά τους στρέφονταν σε προσωπογραφίες, ηθογραφίες, τοπιογραφίες, εσωτερικά σπιτιών και επεισόδια από την καθημερινή ζωή.
Με την ολοκλήρωση των πολιτικών διεργασιών στον ευρωπαϊκό χώρο, τα διάφορα κράτη αποκτούν ανεξάρτητο χαρακτήρα και δημιουργούν αυτόνομους εθνικούς πολιτισμούς. Ο 17ος αιώνας είναι ο αιώνας των «εθνικών ζωγράφων».
Βασικά χαρακτηριστικά του Μπαρόκ είναι η αντιφατικότητα, η αντιθετικότητα, η πολλαπλότητα, ο δυναμισμός, το υπερβολικό και το εντυπωσιακό. Στις μορφές του βρίσκουμε προτίμηση στην καμπύλη γραμμή, την τάση για ασάφεια στα περιγράμματα, την χρησιμοποίηση της αντίθεσης φωτός- σκιάς και την έλξη των καλλιτεχνών για το έκκεντρο. Το Μπαρόκ απωθεί τον άνθρωπο στο δεύτερο επίπεδο και στρέφεται προς την φύση και τις ιδιομορφίες της.
Σημαντικότεροι εκπρόσωποι του κινήματος είναι ο Φλαμανδός Peter Paul Rubens (Πέτερ Πάουλ Ρούμπενς), ο Ισπανός Diego Velazquez (Ντιέγκο Βελάσκεθ), ο Ολλανδός Rembrandt van Rijn (Ρέμπραντ), o Ολλανδός Jan Vermeer van Delft (Βερμέερ), ο Ολλανδός Frans Hals(Φράνς Χάλς) και άλλοι.
Στην αρχιτεκτονική οι προσόψεις και οι εσωτερικοί χώροι γίνονται κυματιστοί, επικρατούν έντονες γωνίες και καμπύλες δημιουργώντας φωτοσκιάσεις και αλλοιώνοντας τις καθαρές γραμμές των χώρων. Δίνεται σημασία περισσότερο στην εξωτερική διαμόρφωση των χώρων. Τα εκκλησιαστικά κτίσματα δεν είναι πλέον περίκεντρα και επικρατεί η βασιλική με πρόσοψη κλασικίζουσα.
