- Ποιες είναι οι σπουδές σου γύρω από την ζωγραφική;

Έχω παρακολουθήσει για 3 χρόνια ,στο εργαστήριο του Δήμου Κερατσινίου, ελεύθερο σχέδιο και ακουαρέλα. Δάσκαλος μου ήταν ο Γιάννης Αδαμάκης (Ζωγράφος), ο οποίος μου αρέσει πολύ προσωπικά και τον θεωρώ πολύ καλό δάσκαλό από άποψη μεταδοτικότητας προς τους μαθητές του.

- Πώς προέκυψε να ασχοληθείς με τη ζωγραφική;

Από πιτσιρικάς ζωγράφιζα ,αλλά ποτέ η οικογένειά μου δεν με προέτρεψε να ασχοληθώ με κάτι τέτοιο, να κάνω σπουδές πάνω στην ζωγραφική . Θεωρούσαν ότι είναι πολύ δύσκολο να βρει ένας καλλιτέχνης δουλειά και να ανταπεξέλθει στις βιοποριστικές ανάγκες της ζωής.

Μεγαλώνοντας λοιπόν, ήθελα να ασχοληθώ γιατί ένιωθα αυτή την ανάγκη.
Στην ηλικία των 26 χρόνων ,μετά το στρατό και αφού είχαν περάσει 2 χρόνια, αποφάσισα να πάω στο εργαστήριο του Δήμου μου.

- Τα περισσότερα έργα σου είναι φιλοτεχνημένα από ακουαρέλα. Τι σε τράβηξε σε αυτό το υλικό;

Από την αρχή που πήγα στο εργαστήριο ήθελα να μάθω ακουαρέλα, απλά ο δάσκαλος μου μας δίδαξε πρώτα ελεύθερο σχέδιο και μετά κάναμε ακουαρέλα και ακρυλικά. Η επιλογή και η προτίμηση της ακουαρέλας οφείλεται κυρίως στο ότι μου αρέσει να ζωγραφίζω έξω στη φύση. Άρα όλα πρέπει να γίνουν σχετικά γρήγορα, χωρίς καβαλέτο και υλικά που αργούν να στεγνώσουν. Με το συγκεκριμένο υλικό προλαβαίνω να ζωγραφίσω το θέμα που βλέπω χωρίς να έχουν προλάβει να αλλάξουν τα χρώματα που υπάρχουν στη φύση, λόγω του φωτός. Η ακουαρέλα είναι το κατάλληλο υλικό , στεγνώνει γρήγορα και μου δίνει άμεσα το .επιθυμητό αποτέλεσμα.

- Έχεις χρησιμοποιήσει όπως βλέπουμε συνολικά τη δουλειά σου και άλλα υλικά. Αυτό πως προέκυψε μιας και δηλώνεις λάτρης της ακουαρέλας;

Καθαρά από πειραματισμό. Ήθελα να δοκιμάσω και να καταλάβω με ποιό τρόπο και τί δυνατότητες μου δίνουν τα άλλα υλικά (λάδια, χρωματιστά κάρβουνα, μελάνια). Για παράδειγμα στα χαρακτικά που έχω κάνει σε λινόλεουμ ή σε ξύλο συνειδητοποίησα ότι έχοντας μια μήτρα μπορούσα να επέμβω μετά ξανά και ξανά, φτάνοντάς το εκεί που θέλω. Επίσης η αναπαραγωγή του ίδιου έργου παραπάνω από μία φορές είναι μια δυνατότητα που δεν στη προσφέρει η ίδια η ζωγραφική, ακόμα και αν σε κάποια έργα μου ζωγράφιζα στο τυπωμένο μου σχέδιο.

- Ποιοι καλλιτέχνες σε έχουν επηρεάσει στην πορεία σου ως ζωγράφο;

Στα έργα μου με θέμα τα τοπία με έχει επηρεάσει πολύ ο Σεζάν και γενικότερα οι ιμπρεσιονιστές και για την ακουαρέλα που χρησιμοποιούσαν πολύ στα έργα τους , αλλά και επειδή ζωγράφιζαν έξω στη φύση. Η χρωματική μου παλέτα είναι επηρεασμένη από το Ντελακρουά Όσο αφορά τις προσωπογραφίες μου με έχουν επηρεάσει αρκετοί μοντέρνοι ζωγράφοι, όπως ο Φράνσις Μπέικον και ο Γκράχαμ Σάδερλαντ.
Ένας καλλιτέχνης που θεωρώ πολύ σημαντικό είναι ο Άντυ Γουόρχολ, όχι για αυτό που ήτανε αλλά για αυτό που έκανε. Και τι εννοώ με αυτό; Ότι κατάφερε στο έργο του να αγκαλιάσει και να συσπειρώσει όλες τις τέχνες μαζί.

- Τι πιστεύεις για την Τέχνη στη σύγχρονη πραγματικότητα;

Υπάρχουν σύγχρονοι και εν ζωή καλλιτέχνες (όπως ο Ντέμιαν Χερτς) που είναι πολύ χαρισματικοί, αλλά αντιδρούν μεμονωμένα, ατομικά θα έλεγα χωρίς να ανήκουν σε κάποιο μανιφέστο ή δόγμα όπως συνέβαινε παλαιότερα. Παρόλο αυτά πιστεύω ότι ο 21ος αιώνας ανήκει στις γυναίκες καλλιτέχνες, γιατί βλέπω μια αλήθεια στα έργα τους που με ταρακουνάει (όπως η Άμιν).

- Τι είναι αυτό που σε εμπνέει και επιλέγεις τελικά να ζωγραφίσεις;

Ειδικά στις προσωπογραφίες μου αλλά και στα τοπία με ενδιαφέρει να αποτυπώσω το συναίσθημα που μου προκαλεί παρά ότι το ίδιο το θέμα ρεαλιστικά. Ακόμα και κάποια πολιτικά ή κοινωνικά θέματα που συμβαίνουν γύρω μου με επηρεάζουν τόσο που δημιουργώ , χρησιμοποιώντας μια άλλη τεχνική ,του κολλάζ. Ένα σημείο σταθμός επίσης είναι να ζωγραφίζω θέματα από ταξίδια που έχω κάνει στο εξωτερικό και δείχνουν την κουλτούρα τους.

- Σε απασχολεί πως αντιλαμβάνεται το έργο σου ο θεατής;

Ναι με απασχολεί τι απήχηση έχει, γιατί κάποια έργα μου κρύβουν συμβολικές έννοιες και έχουν κάποιο πολιτικό μήνυμα. Παρόλο που η ζωγραφική είναι μια εικόνα στατική θεωρώ πολύ σημαντικό και δύσκολο να εκφράζεις θέματα που σε προβληματίζουν και να αποδώσεις τη φρίκη κάποιων γεγονότων που διαδραματίζονται γύρω σου. Συγκεκριμένα το έργο με την αγελάδα , έργο που φιλοτεχνήθηκε το 1992, ανφέρεται σε ένα πολιτικό γεγονός που με είχε προβληματίσει πολύ τότε.

- Είσαι ένας άνθρωπος που ζωγραφίζει 20 χρόνια περίπου. Όλα αυτά τα χρόνια δεν σκέφτηκες ποτέ να εκθέσεις τα έργα σου;

Όχι δεν επιδίωξα ποτέ να κάνω κάποια έκθεση. Δεν το σκέφτηκα κιόλας, γιατί με απασχολούσε η οικογένειά μου πάνω από όλα και να καταφέρω να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου για να μην της λείψει τίποτα. Εργάζομαι άλλωστε ως ταξιδιωτικός πράκτορας και η φύση της δουλειάς μου, μου αντλούσε πάρα πολλές ώρες καθημερινά. Έτσι δεν εισχώρησα ποτέ στο χώρο αυτό είτε με δημόσιες σχέσεις ή να παρευρευθώ σε ανάλογα μέρη που θα προέκυπτε κάτι τέτοιο.

- Έχουν υπάρξει περίοδοι που δεν ζωγράφιζες;

Όχι , ουσιαστικά ποτέ δεν έχω σταματήσει να ζωγραφίζω. Το μόνο που συνέβη στο πέρασμα του χρόνου ήταν να σταματήσω να κάνω μεγάλα τελάρα. Πάντα είχα ένα μπλοκ και νεροδιάλυτα χρώματα για να κάνω ακουαρέλες. Έχω καταστρέψει όμως πολλά και για διάφορους λόγους. Σήμερα έχω ένα μικρό εργαστήριο και κάνω ότι θέλω, άλλωστε έχουν μεγαλώσει και τα παιδιά μου πια και όλα είναι πιο ελεγχόμενα.

- Πως έχεις καταφέρει να συνδυάσεις να κάνεις μια δουλειά τόσο διαφορετική αλλά πολύ υπεύθυνα, με τη καλλιτεχνική σου φύση που είναι εξίσου ενεργή και παραγωγική;

Βασικά δεν συνδυάζεται , συμβαίνει για καθαρά βιοποριστικούς λόγους. Ένας καλλιτέχνης δεν μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά ακόμα και αν πουλάει. Σίγουρα θα κάνει και μια δεύτερη δουλειά για να καλύψει τις ανάγκες του.Αισθάνομαι τον εαυτό μου περισσότερο ως καλλιτεχνική φύση και με τίποτα δεν μπορώ να με φανταστώ να μην κάνω αυτό που τόσο πολύ αγαπάω και και με εκφράζει!

Για περισσότερες πληροφορίες για τον Παναγιώτη Κάλβη δείτε στο www.artspot.gr/panagis