Τέσσερις διακεκριμένοι σολίστ, ένας από τους σημαντικότερους τσελίστες, ο Φινλανδός Martti Rousi, καθηγητής στην Ακαδημία Sibelius στο Ελσίνκι και καλλιτεχνικός διευθυντής των φεστιβάλ Turku και SIBAFEST, ο Γάλλος ρωσικής καταγωγής βιολονίστας Anton Martynov, καλλιτεχνικός διευθυντής της αίθουσας συναυλιών Rive Gauche στο Παρίσι, και οι κορυφαίοι μουσικοί της Συμφωνικής Ορχήστρας της Σμύρνης, ο ομποϊστας Murat Ozulgen και ο φαγκοτίστας Tolga Alpay, συμπράττουν με την τσεμπαλίστα Νέλλη Χωματίδου και το Bridge quartet κι ερμηνεύουν τα έργα:

• Κοντσέρτο για Βιολί, έγχορδα και κοντίνουο σε σι ελάσσονα (ανακαλύφθηκε πρόσφατα, πρώτη πανελλήνια εκτέλεση)
• Κοντσέρτο για Βιολί, Τσέλο, έγχορδα και κοντίνουο σε Σι ύφεση μείζονα, RV 547
• Κοντσέρτο για Τσέλο, έγχορδα και κοντίνουο σε σι ελάσσονα RV 401
• Κοντσέρτο για Φαγκότο, έγχορδα και κοντίνουο σε λα ελάσσονα RV 498
• Κοντσέρτο για Όμποε, Φαγκότο, έγχορδα και κοντίνουο σε Σολ μείζονα RV 545
• Κοντσέρτο για 2 Βιολιά, 2 Τσέλο, έγχορδα και κοντίνουο σε Ρε μείζονα Concerto, RV 564

Το Bridge quartet αποτελoύν οι:

• Βασίλης Παππάς, βιολί
• Svetlana Sheveleva, βιολί
• Lavrentiu-Octavian Matasaru, βιόλα
• Leslie Jones, βιολοντσέλο

Ο Ιταλός μπαρόκ συνθέτης, ιερέας και βιρτουόζος βιολονίστας Antonio Lucio Vivaldi (Μάρτιος 4, 1678 ? Ιούλιος 28, 1741), γνωστός και με το ψευδώνυμο «κόκκινος παπάς» (il Prete Rosso), όπως τον αποκαλούσαν λόγω του χρώματος των μαλλιών του, γεννήθηκε στη Βενετία. Ο Vivaldi είναι ένας από τους σπουδαιότερους συνθέτες του μπαρόκ, και η φήμη του κατά τη διάρκεια της ζωής του ήταν ξακουστή σε όλη την Ευρώπη. Ο Vivaldi συνέθεσε εκατοντάδες κοντσέρτα, και ήταν ιδιαίτερα γνωστός για τα κοντσέρτα για βιολί, πολλά εκκλησιαστικά έργα και δεκάδες όπερες.

Μετά το θάνατο του το 1741, πολλοί απέρριψαν το ταλέντο του, και 30 χρόνια αργότερα, σε μια μουσική του περιοδεία ο μουσικολόγος Charles Burney, ήταν αδύνατον να συλλέξει οποιοδήποτε στοιχείο άμεσο ή έμμεσο που δήλωνε ότι ο Vivaldi ζούσε στη Βενετία.

Στις αρχές του 1800, άρχισε πάλι να μεγαλώνει το ενδιαφέρον για τη μουσική του Vivaldi και αφού είχε ήδη ανακαλυφθεί ότι ο Μπαχ είχε βασίσει πολλά από τα δικά του σημαντικά έργα σε αυτά των μοντέλων του Vivaldi.

Ο Elgar παραδέχτηκε ότι έμαθε τη «τέχνη» του μπάσο κοντίνουο από ένα αντίγραφο ενός κοντσέρτου του Vivaldi, ενώ ο Fritz Kreisler εξέδωσε ένα κοντσέρτο υπό το όνομα του Vivaldi και παραδέχτηκε μόνο τη ψεύτικη ιδιοκτησία έπειτα από 22 χρόνια. Την δεκαετία του 1930 ο Pound απέδωσε στον Vivaldi τον τίτλο του «δεσπότη της Ιταλικής μουσικής» και ο ίδιος όπως και η βιολονίστα μνηστήρα του Olga Rudge προώθησαν τη μουσική του στην Ευρώπη και την Αμερική.

Η πρώτη ηχογράφηση του έργου οι Τέσσερις Εποχές έγινε το 1942 από τον Bernardo Molinari και την Ορχήστρα dell' Accademia di Santa Cecilia, κι έκτοτε το έργο αυτό είναι ένα από τα πιο διάσημα στον κόσμο.

Σήμερα, ανακαλύπτονται συνεχώς έργα του Vivaldi, όπως για παράδειγμα οι δύο σονάτες για βιολί, έργα που υποτίθεται πως είχαν γραφτεί για ερασιτέχνες μουσικούς και βρέθηκαν 270 χρόνια μετά σ? ένα πορτφόλιο 180 σελίδων που δωρήθηκε στο Μουσείο Foundling του Λονδίνου. Επίσης οι 6 άριες από την όπερα του Vivaldi La Costanza Trionfante Degli-amori e de gl'odii που ανακαλύφθηκαν σε ένα τόμο με αποσπάσματα ιταλικής όπερας από τον 18ο αιώνα στα αρχεία του Berkeley Castle και χρονολογούνται από το 1716.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

O Anton Martynov, βιολονίστας και μαέστρος γεννήθηκε στη Μόσχα. Μαθητής των Elena Malkina, Vladimir Spivakov, και Valentin Berlinski στην Ακαδημία και Σχολή στο Gnessin, αργότερα της Dora Schwatzberg στη Μπρέσκια και του Gigino Maestri στο Κονσερβατόριο του Μιλάνου, έχει αποσπάσει το βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Stresa, και διετέλεσε σόλο βιολί στη Συμφωνική Ορχήστρα του Μιλάνου, υπό τους Alun Francis και Riccardo Chailly. Μεταξύ άλλων, έχει συνεργαστεί με τους Carlo-Maria Giulini, Manfred Honneck, Yutaka Sado, Vladimir Yurowski, καθώς επίσης και με τους "Musiciens du Louvre" υπό τον Mark Minkowski, ως σολίστ, αλλά και διευθύνοντας το σύνολο.

Η ηχογράφηση του Κοντσέρτου Μπραμς, που διατίθεται από την εταιρεία ARTE, είχε σαν αποτέλεσμα ραδιοφωνικές αναμεταδόσεις σε Ευρώπη, ΗΠΑ, Καναδά, Τουρκία, Ισραήλ και Ρωσία. Η αγάπη του για τη μουσική δωματίου, τον ώθησε στη δημιουργία κουαρτέτου εγχόρδων, με έδρα το Παρίσι , με το οποίο συνεργάστηκε για επτά χρόνια, ηχογράφησε αρκετούς δίσκους και έκανε περιοδείες σε Γαλλία, Γερμανία, και Ελβετία. Από το 2009 μέχρι σήμερα έχει συνεργαστεί με σολίστ, όπως Oleg Marshev, Boris Berezovski, Elena Rozanova, Denis Pascal, Philippe Graffin, Boris Andrianov, Martti Rousi, Benoit Fromanger, Διονύση Γραμμένο, David Guerrier και Manfred String Quartet. Από το 2010, είναι ιδρυτικό μέλος του Ligeti String Trio με τους Diana Ligeti και Daniel Vagner.

Eίναι καλλιτεχνικός διευθυντής της Σειράς Μουσικής Δωματίου Rive Gauche Musique στο Παρίσι, όπου συμμετέχουν καλλιτέχνες, όπως Boris Berezovski, Stephen Kovacevic, Claire D?sert, Svetlin Roussev, Michael Guttman, Truls Mork, Gary Hoffman και άλλοι.

Ο τσελίστας Martti Rousi είναι ένας από τους κορυφαίους έγχορδους της Φινλανδίας, καθηγητής στην Ακαδημία Σιμπέλιους του Ελσίνκι, καλλιτεχνικός διευθυντής του μουσικού φεστιβάλ Turku και του SIBAFEST στο Ελσίνκι. Έχει εμφανιστεί με διακεκριμένες ορχήστρες του κόσμου, όπως του Ελσίνκι, της Στοκχόλμης, της Συμφωνικής της Ραδιοφωνίας του Όσλο, τη CBSO του Μπέρμινχαμ, τις Εθνικές Συμφωνικές Ορχήστρες της Ουγγαρίας και της Πολωνίας, τη Φιλαρμονική της Κοπεγχάγης, του RheinlandPfaltz, τις Συμφωνικές Ορχήστρες της Σαγκάης και του Γιοχάνεσμπουργκ, υπό τη διεύθυνση των Esa- Pekka Salonen, Okko Kamu, Osmo V?nsk?, Sakari Oramo, Olli Mustonen, Leif Segerstam, Valeri Gergiev, Emmanuel Krivine, Bernhart Klee, Joseph Swensen και Muhai Tang.

Ως μουσικός δωματίου, εμφανίζεται συχνά ως σολίστ με ορχήστρες δωματίου, όπως της Μόσχας, του Μονάχου, της Οστροβόθνιας, του Τάλιν, και την Ορχήστρα Δωματίου της Τουλούζης. Έχει επανειλημμένα συνεργαστεί σε πιάνο τρίο με τον Λεωνίδα Καβάκο και τον Peter Nagy. Σε ρεσιτάλ έχει συνεργαστεί με τους Olli Mustonen, Kathryn Stott, Laura Mikkola και Juhani Lagerspetz. Παίζει σε τσέλο κατασκευής Carlo Giuseppe Testore (1698) και J-B Lefevre (1760).

Ο Murat Ozulgen γεννήθηκε στη Σμύρνη και είναι ο κορυφαίος ομποίστας στην Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης και μέλος του Κουιντέτου Πνευστών της Σμύρνης. Σπούδασε στην Ανώτατη Κρατική Σχολή της Σμύρνης και έχει παρακολουθήσει σεμινάρια με τους Hansj?rg Schellenberger, Maurice Bourgue και Taskin Oray. Το 1987 κέρδισε το πρώτο βραβείο στο Διαγωνισμό Εθνικής Μουσικής της Τουρκίας. Από το 1996 μέχρι το 2006 δίδασκε όμποε και μουσική δωματίου στο Κρατικό Ωδείο της Σμύρνης.

Ο Tolga Alpay είναι ο κορυφαίος φαγκοτίστας στην Κρατική Συμφωνική Ορχήστρα της Σμύρνης και μέλος του Κουαρτέτου Φαγκότων της Σμύρνης και του Κουιντέτου Πνευστών της Σμύρνης. Έχει σπουδάσει στο Κρατικό Ωδείο και Πανεπιστήμιο Dokuz Eyl?l με τον Sahap Ruhselman στην Τουρκία, και στη Γερμανία με τους καθηγητές Otto Hartmann, Heinz Holliger και Prof Dieter Kl?cker στην Ανώτατη Σχολή Μουσικής του Freiburg. Έχει συμπράξει, μεταξύ άλλων, με τη Basel Sinfonietta, τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Φεστιβάλ Schleswig-Holste και τη Συμφωνική Ορχήστρα της Κολωνίας. Δραστηριοποιείται στη μουσική δωματίου, έχοντας συνεργαστεί με σολίστες όπως Hansj?rg Schellenberger, Maurice Bourgue, Radovan Vlatkovich, Michel Lethiec κ.ά. Δίνει διαλέξεις, και ρεσιτάλ στη Μουσική Ακαδημία Felix-Mendelssohn της Λειψίας, στο Βασιλικό Κολλέγιο Μουσικής του Μάντσεστερ, στη Μουσική Ακαδημία της Στουτγάρδης, στη Μουσική Ακαδημία L?beck και στη Μουσική Ακαδημία της Καρλσρούης.

Το 2009 περιόδευσε με την Ορχήστρα Δωματίου της Ευρώπης στη Τουλούζη και τη Βασιλεία, υπό τη διεύθυνση του Jannick-Nezet Segeuin. Το 2010 συμμετείχε στο Διεθνές Φεστιβάλ των Κυκλάδων στη Σύρο και το 2011 συνέπραξε με τη Συμφωνική Ορχήστρα της Bamberg, υπό τη διεύθυνση του Robin Ticciati.

Η συναυλία πραγματοποιείται με την υποστήριξη της Πρεσβείας της Φινλανδίας στην Αθήνα και του Γενικού Προξενείου της Τουρκίας Αθηνών-Πειραιώς