Επτά σύγχρονες μουσικές στιγμές αφιερωμένες σε θεατές που αναζητούν κάτι διαφορετικό, πέρα από το κλασικό ρεπερτόριο.
Η παραγωγή αρχίζει με το έργο τού ελληνικής καταγωγής συνθέτη Σοφιανόπουλου Ο ΘΡΥΛΟΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΙΟΥ ΝΑΥΤΙΚΟΥ, βασισμένο στο ομότιτλο έργο του Σάμιουελ Τέυλορ Κόουλριτζ.
Δεκάλεπτη είναι η χαριτωμένη ΜΙΑ ΠΑΡΤΙΔΑ ΜΠΡΙΤΖ του Μπάρμπερ. Το έργο του Χίντεμιτ ΜΠΡΟΣ ΚΑΙ ΠΙΣΩ είναι μια σάτιρα στη σοβαρή όπερα και γράφτηκε στο πλαίσιο φεστιβάλ σύντομων έργων που παρουσιάστηκαν στο Μπάντεν Μπάντεν το 1927. Οι τρεις δεκάλεπτες «όπερες του λεπτού» του Μιγιώ αποτελούν ενότητα εμπνευσμένη από την ελληνική μυθολογία. Η ΜΑΝΤΙΣΣΑ του Σωγκέ ασχολείται, μεταξύ άλλων, με τη χειρομαντεία, την αστρολογία και τη χαρτομαντεία.
Μάρκος Σοφιανόπουλος [1952]
O θρύλος του παλαιού ναυτικού
Παγκόσμια πρώτη
Η σύντομη όπερα "Ο θρύλος του παλαιού ναυτικού" γράφηκε το 2009 μετά από πρόσκληση της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το ποιητικό κείμενο του Πάολο Μάγκρις [Paolo Magris] βασίζεται στο πρωτότυπο του βρετανού ποιητή Σαμουελ Ταίηλορ Κόλριτζ [Samuel Taylor Coleridge, 1772-1834] που δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον επίσης βρετανό συνθέτη Σαμουελ Κόλριτζ-Ταίηλορ [Samuel Coleridge-Taylor, 1875-1912]. Η αρχική μορφή του ποιήματος έχει περιοριστεί, καθώς ορισμένες χαρακτηριστικές καταστάσεις έχουν συμπυκνωθεί, με βάση μία δραματουργική πλοκή που σέβεται το βασικό περιεχόμενο της ποιητικής σκέψης.
Η αυλαία υψώνεται αποκαλύπτοντας μία γαμήλια γιορτή στην οποία η μουσική δίνει λαϊκό χαρακτήρα. Εμφανίζεται ο Παλαιός ναυτικός που πρέπει να εξιλεωθεί για το σφάλμα του -τον απερίσκεπτο φόνο ενός άλμπατρος- και αφηγείται σε ένα κατάδικο την απίστευτη περιπέτεια που έζησε στα όρια του βασιλείου των ζωντανών. Ο ακροατής, αρχικά αδιάφορος, σταδιακά αρχίζει να ενδιαφέρεται όλο και περισσότερο, όπως επίσης και άλλοι καλεσμένοι στη γιορτή, ως εάν να ξαναζούσαν όλοι το συμβάν. Η μεταμέλεια και η λύτρωση έρχονται με την διαμεσολάβηση ενός πνεύματος μετά τον διαλογισμό των πλασμάτων της θάλασσας υπό το μαγικό φως της σελήνης, το οποίο η μουσική αναδεικνύει σε μία σκηνή ιδιαίτερα υποβλητική. Όταν η αφήγηση τελειώνει, το γαμήλιο γλέντι ξαναρχίζει και όλοι μαζί ενώνονται σε μία κατάληξη όπου κυριαρχεί κλίμα εμπιστοσύνης και συμφιλίωσης.
O Μάρκος Σοφιανόπουλος γεννήθηκε στην Τεργέστη το 1952 και σπούδασε πιάνο, εκκλησιαστικό όργανο, σύνθεση έργων για εκκλησιαστικό όργανο και σύνθεση. Από το 1975 διδάσκει στο Ωδείο «Τζουζέππε Ταρτίνι» της Τεργέστης και έχει διευθύνει χορωδίες και ορχήστρες σε εκατοντάδες συναυλίες σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Από το 1986 είναι Διευθυντής της Δημοτικής χορωδίας της Τεργέστης, του παλαιότερου πολιτιστικού θεσμού της πόλης με ιστορία περίπου 500 ετών. Ο Σοφιανόπουλος δεν έχει μόνο την ευθύνη της μουσικής για τις λειτουργίες στον καθεδρικό ναό της πόλης. Έχει ενισχύσει τη σημασία της στο μουσικό και καλλιτεχνικό πεδίο μέσα από την έρευνα, μελέτη, έκδοση, ερμηνεία και ηχογράφηση σπάνιου ρεπερτορίου.
Ο Σοφιανόπουλος έχει τιμηθεί με διεθνή βραβεία και του έχουν απονεμηθεί διάκριση σε αναγνώριση του συνόλου της προσφοράς του και τίτλοι τιμής από την βρετανική κοινοπολιτεία (Chevalier of Merit of the Republic, Chevalier honoris causa of the Sovereign Order of Malta).
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πετσατώδη
Σκηνικά: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Ναυτικός Μιχάλης Κατσούλης
Προσκεκλημένος Κώστας Μαυρογένης
Πνεύμα Μιράντα Μακρυνιώτη
Νύφη Άννα Αλεξοπούλου
Γαμπρός Νίκος Στεφάνου
Χορωδία: Κατερίνα Κουφοχρήστου, Έλενα Μαραγκού, Άρης Προσπαθόπουλος, Άγγελος Χονδρογιάννης
Σάμιουελ Μπάρμπερ [1910-1981]
Μία παρτίδα μπριτζ
Miniature opera / Μικρή όπερα
Ποιητικό κείμενο Τζαν Κάρλο Μενόττι
Η σύντομη όπερα Μία παρτίδα μπριτζ γράφηκε το 1953 αλλά παρουσιάστηκε έξι χρόνια αργότερα, στις 17 Ιουνίου 1959 στο Φεστιβάλ των δύο κόσμων στο Σπολέτο της Ιταλίας.
Δύο ζευγάρια, ο μεσήλικας επιχειρηματίας Ντέηβιντ και η σύζυγός του Τζεραλντίν, ο δικηγόρος Μπιλ και η σύζυγός του Σάλλυ, παίζουν μπριτζ. Στην διάρκεια της παρτίδας καθένα από τα πρόσωπα εκφράζεται μέσα από έναν μονόλογο ή μία σύντομη άρια. Η Τζεραλντίν λυπάται που δεν αγαπούσε την μητέρα της που τώρα πεθαίνει, όσο ήταν ακόμα υγιής. Η Σάλλυ μιλά για ένα καπέλο που είχε δει νωρίτερα στα μαγαζιά ενώ ο Μπιλ αναρωτιέται που να βρίσκεται τώρα μία παλιά ερωμένη του. Ο Ντέηβιντ, πάλι, φαντασιώνεται να ήταν τόσο πλούσιος όσο ο εργοδότης του.
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πετσατώδη
Σκηνικά: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Ντέιβιντ Γιώργος Ματθαιακάκης
Τζέραλντιν Φλώρα Τζίνη
Μπιλ Νίκος Στεφάνου
Σάλλυ Έλενα Μαραγκού
Πάουλ Χίντεμιτ [1895-1963]
Μπρος και πίσω
Μονόπρακτο σχέδιο με μουσική
Ποιητικό κείμενο Μαρτσέλλους Σίφερ
Σύμφωνα με την υπόθεση, πάνω στην ένταση μιας σκηνής ζηλοτυπίας ο Ρόμπερτ φονεύει την Ελένε. Τότε εμφανίζεται ένας σοφός που αντιστρέφει τον χρόνο, ώστε τα ίδια γεγονότα να διαδραματισθούν με αντίστροφη σειρά και το έργο να έχει αίσιο, αντί τραγικό τέλος.
Ο Μαρτσέλλους Σίφερ [Marcellus Schiffer] εμπνεύστηκε το έργο Μπρος και πίσω από ένα νούμερο σε βρετανική επιθεώρηση. Το σύντομο μονόπρακτό προβλέπει πέντε τραγουδιστές και έναν ηθοποιό συνοδευόμενους από σεξτέτο πνευστών, δύο πιάνα για τρεις πιανίστες και αρμόνιο εκτός σκηνής. Tο σύντομο έργο γράφηκε για το φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής που διοργάνωνε ο ίδιος ο Χίντεμιτ στο Μπάντεν-Μπάντεν. Εκεί πρωτοπαρουσιάστηκε στις 15 Ιουλίου 1927.
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Πετσατώδη
Σκηνικά: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Ρόμπερτ Άρης Προσπαθόπουλος
Χέλεν Σοφία Μιχαηλίδου
Γιατρός Κώστας Μαυρογένης
Βοηθός Άγγελος Χονδρογιάννης
Σοφός Νίκος Στεφάνου
Νταριύς Μιγιώ [1892-1974]
Τρεις όπερες «του λεπτού» σε κείμενα του Ανρί Οππενό
Η εγκατάλειψη της Αριάδνης σε πέντε σκηνές
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Ίων Κεσούλης
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Θεοφάνης
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Αριάδνη Φλώρα Τζίνη
Φαίδρα Σοφία Μιχαηλίδου
Θησέας Κωνσταντίνος Κληρονόμος
Διόνυσος Κώστας Μαυρογένης
Χορός Ναυαγών / Ναυτών Γιάννης Καλύβας, Νίκος Κοτενίδης, Άγγελος Χονδρογιάννης
Χορός Βακχών / Τσιγγάνων Κατερίνα Κουφοχρήστου, Μιράντα Μακρυνιώτη, Έλενα Μαραγκού
Η απελευθέρωση του Θησέα σε έξι σκηνές
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Ίων Κεσούλης
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Θεοφάνης
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Φαίδρα Βαρβάρα Τσαμπαλή
Αρικία Μιράντα Μακρυνιώτη
Ιππόλυτος Γιώργος Ματθαιακάκης
Θηραμένης Μιχάλης Κατσούλης
Θησέας Άρης Προσπαθόπουλος
Χορός Απόμακρων Φωνών Άννα Αλεξοπούλου, Έλενα Μαραγκού, Γιάννης Καλύβας, Άγγελος Χονδρογιάννης
Η αρπαγή της Ευρώπης σε οκτώ σκηνές
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Ίων Κεσούλης
Σκηνικά: Κωνσταντίνος Θεοφάνης
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Ηθοποιοί:
Αγήνωρ Μιχάλης Κατσούλης
Πέργαμος Γιώργος Ματθαιακάκης
Ταύρειος Δίας Κωνσταντίνος Κληρονόμος
Ευρώπη Σοφία Μιχαηλίδου
Χορός Παλλακίδων / Θεραπαινίδων: Φλώρα Τζίνη, Μιράντα Μακρυνιώτη, Έλενα Μαραγκού
Χορός Οπλιτών / Ζευγιτών: Γιάννης Καλύβας, Νίκος Κοτενίδης, Άγγελος Χονδρογιάννης
Τα τρία έργα είναι εμπνευσμένα από την ελληνική μυθολογία. Το πρώτο βρίσκει την Αριάδνη στη Νάξο όπου την εγκατέλειψε ο Θησέας. Μαζί είναι η αδελφή της Φαίδρα. Στο νησί εμφανίζεται ο Διόνυσος μεταμφιεσμένος σε επαίτη. Οι δύο γυναίκες τον βοηθούν και εκείνος τις ανταμείβει. Η Φαίδρα ερωτευμένη με τον Θησέα φεύγει μαζί του ενώ η Αριάδνη μεταμορφώνεται σε αστέρι.
Το δεύτερο έργο της τριλογίας ασχολείται με τον έρωτα της Φαίδρας για τον γιό του Θησέα Ιππόλυτο, ο οποίος είναι ερωτευμένος με την Αρικία, υιοθετημένη κόρη του πατέρα του. Όταν ο Ιππόλυτος δεν ανταποκρίνεται, η Φαίδρα προσποιείται ότι εκείνος την ενοχλεί ερωτικά. Για να τιμωρίσει τον γιό του, ο Θησέας του αναθέτει να αντιμετωπίσει ένα τέρας που έχει στείλει ο Ποσειδώνας. Ο Ιππόλυτος σκοτώνεται και ο φίλος του Θηραμένης σκοτώνει την Φαίδρα, πράξη για την οποία τιμωρείται από τον Θησέα με απαγχονισμό.
Το τρίτο βασίζεται στην αρπαγή της Ευρώπης από τον Δία, μεταμορφωμένο σε ταύρο. Οι διαμαρτυρίες και η αντίδραση του αγαπημένου της Πέργαμου επιφέρουν μονάχα τον θάνατό του.
Η πρώτη όπερα παρουσιάστηκε στο Μπάντεν-Μπάντεν στις 17 Ιουλίου 1927. Οι άλλες δύο καθυστέρησαν, διότι ο Οππενό καθυστέρησε να παραδώσει τα κείμενα. Γράφηκαν τον Αύγουστο εκείνης της χρονιάς και ακούστηκαν για πρώτη φορά στην κατοικία του Μιγιώ κοντά στο Αιξ-αν-Προβάνς.
Ανρί Σωγκέ [1901-1989]
Η μάντισσα
Σκηνή για γυναικεία φωνή και μικρή ορχήστρα
Ποίηση Ανρί Σωγκέ
Η Μάντισσα, σκηνή για γυναικεία φωνή και μικρή ορχήστρα γράφηκε το 1932. Η σκηνή δομείται σε τρία μέρη: την Χαρτομαντεία, την Αστρολογία που περιλαμβάνει τις υποενότητες «Προμυνήματα των αστεριών» [Pr?sages tir?s des ?toiles] και «Για τον καιρό που έρχεται» [Pour le temps ? venir] και, τέλος, την Χειρομαντεία.
Μουσική Διεύθυνση: Νίκος Βασιλείου
Σκηνοθεσία: Αγγέλα Σαρόγλου
Σκηνικά: Γιώργος Κολιός
Κοστούμια: Χρυσάνθη Ψαροπούλου
Χαρτομαντεία / Αστρολογία / Χειρομαντεία Βαρβάρα Τσαμπαλή
Στο πλαίσιο του εκπαιδευτικού μας προγράμματος αυτή τη χρονιά, θα πραγματοποιηθεί Διάλεξη με θέμα τις ΕΠΤΑ ΜΙΚΡΟΓΡΑΦΙΕΣ, στο Φουαγιέ του Θεάτρου Ολύμπια, την Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου και ώρα 20.00. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Πληροφορίες:
Μαρία Καραναγνώστη- Υπεύθυνη Marketing και Δημοσίων Σχέσεων
Θέατρο Ολύμπια, Ακαδημίας 59-61, 106 79 Αθήνα
Ώρες λειτουργίας ταμείων και τηλεφωνικών πωλήσεων: 9.00π.μ ? 21.00μ.μ
Τηλέφωνα ταμείου: 210 3612 461, 210 3643 725
Τιμές εισιτηρίων: ?48, ?43, ?38, ?33, ?28, ?25, ?20 Φοιτητικό: ?15