Η εικαστική δημιουργός εμπνέεται από την ιαπωνική αισθητική και την ομορφιά του ακατέργαστου και ενδιαφέρεται να εκφράσει ευαισθησία και ταπεινότητα στην τέχνη και την αρχιτεκτονική. Τα σχέδια με μελάνι και κάρβουνο, που αντλούν τις ρίζες τους από την ασιατική καλλιγραφία, απεικονίζουν αφηρημένα τοπία. Η επιφάνεια τους είναι εφήμερης εύθραυστης φύσης όπως ύφασμα και ιαπωνικό χειροποίητο χαρτί. Κάποιες σκηνές δημιουργούνται με τη διαστρωμάτωση διαφανών φύλλων το ένα πάνω στο άλλο δημιουργώντας μια ονειρική ομιχλώδη ποιότητα.

Σε καλλιτεχνική δήλωση που εξέδωσε η εικαστικός σημειώνει: "Βασική μου επιρροή είναι η ασιατική καλλιγραφία. Κάποιοι δάσκαλοι του Ζεν πήγαιναν τους μαθητές τους σε τοπία αλλά απαγορευόταν να τα σχεδιάσουν επιτόπου. Αντίθετα, έπρεπε να απομακρυνθούν από αυτά και να προσπαθήσουν να σχεδιάσουν την ουσία τους από μνήμης. Οι μαθητές έπρεπε να μάθουν να τους ξεπερνά το τοπίο, έτσι ώστε αυτό να ζει στη μνήμη τους. Προσπαθώ να αποδίδω το πνεύμα της φύσης όσο πιο ουσιαστικά μπορώ. Σε αυτό βοηθά και η χρήση του μαύρου γιατί αποδίδει καθαρά και ανεμπόδιστα τη δομή. Αναπόφευκτα η δυτική μου ανατροφή και παιδεία έχουν παίξει μεγάλο ρόλο. Τα μυστηριώδη τοπία του Degas και του Hugo και η χρήση του κάρβουνου στο έργο τους με έχουν επηρεάσει. Προσπαθώ να βρω τον κοινό τόπο ανάμεσα στις δύο ματιές".