Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 27 Οκτωβρίου, και θα συμπεριλάβει έργα 11 καλλιτέχνιδων που βιώνουν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους την κρίση, γεγονός που αποτυπώνεται στο έργο τους, και επηρεάζει την προσωπική και οικογενειακή τους ζωή. Την έκθεση επιμελούνται οι εικαστικές δημιουργοί Γεωργία Γρηγοριάδου, Φωτεινή Χαμιδιελή, και Joyce Bloem.

Οι επιμελήτριες σημειώνουν στο κείμενο τους:

Προσπαθώντας να ερμηνεύσουμε την κρίση και τους λόγους που την έχουν προκαλέσει, διαπιστώνουμε ότι δεν είναι μόνος ένας. Πολλοί λόγοι και σε διαφορετικά επίπεδα διαπιστώνονται τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό και οικονομικό.

Η κρίση έχει πολλά πρόσωπα και πολλές παραλλαγές. Είναι η κορύφωση μιας δύσκολης εξελικτικής πορείας με επιδείνωση όλων των αρνητικών φαινομένων, από το ξεπέρασμα της οποίας εξαρτάται η επιστροφή στη φυσιολογική κατάσταση: Πολιτική, επιβράδυνση των φυσιολογικών ρυθμών της οικονομικής δραστηριότητας, ανατροπή της ισορροπίας ανάμεσα στην παραγωγή και στην κατανάλωση. || Υπάρχει ~ στέγης, έλλειψη. β. (ψυχ.) ~ συνειδήσεως, κλονισμός του συνόλου ή ενός μέρους από τις πνευματικές, ηθικές, θρησκευτικές κτλ. πεποιθήσεις ενός ανθρώπου, ο οποίος οδηγεί συνήθ. σε καθοριστικές επιλογές και αποφάσεις. || ~ ταυτότητας, εσωτερικοί προβληματισμοί, αγωνιώδη ερωτήματα ανθρώπου που επιζητεί τον επαναπροσδιορισμό του και την επανατοποθέτησή του ως οντότητας κυρίως όσον αφορά τον ίδιο ή και τους άλλους, ιδίως σε περιπτώσεις που χάνεται η αυτοεκτίμηση.

Πόσο επώδυνη είναι όμως η διαπίστωση μιας τέτοιας κατάσταση και πού μπορεί να μας οδηγήσει;

Πόσο μπορεί να επηρεάσει την καθημερινότητά μας και να μας παρασύρει στη δύνη της;

Πώς μια γυναίκα αντιμετωπίζει παρόμοιες καταστάσεις σε σχέση με τον άντρα;

Ίσως αυτή η κρίση λειτουργήσει σαν Νέμεσις και μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την αναθεώρηση πολλών πραγμάτων στην ελληνική κοινωνία.

Είναι τυχαίο πως η Νέμεσις ήταν γένους θηλυκού;

Ως θεότητα η Νέμεσις απέδιδε στον καθένα την ευτυχία ή δυστυχία που αντιστοιχούσε στην αξία του και επιβράβευε ή τιμωρούσε κάποιον με γνώμονα το δίκαιο. Ήταν η προσωποποίηση της "θείας εκδίκησης", όπως οι Ερινύες, αλλά δεν τιμωρούσε μόνο το έγκλημα, αλλά και κάθε "υπερβολή" και αλαζονεία. Τιμωρούσε τους υπερόπτες και προσπαθούσε να φέρει την ισορροπία ανάμεσα στην τύχη των ανθρώπων. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι γυναίκες από το «φτιάξιμό» τους είναι δυναμικές, και είναι θετικές γιατί στηρίζουν αυτούς που αγαπούν. Ίσως να ακούγεται απλοϊκό αλλά είναι κοινή διαπίστωση ότι γύρω μας υπάρχουν γυναίκες, που αντιμετωπίζουν κάθε είδους κρίσεις και δεν το βάζουν κάτω. Είναι δυναμικές, γυναίκες - δημιουργοί που παλεύουν, αγωνίζονται και τελικά βγαίνουν από το αδιέξοδο που λέγεται "κρίση" δυναμικά και δημιουργικά. Δεν αφήνουν την κρίση να τις παρασύρει αλλά τις κάνει να παλεύουν και να πορεύονται δυναμικά μαζί της, ξεπερνώντας τα όριά τους. Έχουν μια εσωτερική δύναμη και δημιουργική - εφευρετική ικανότητα, να αντιμετωπίζουν περιπτώσεις κρίσεων, όχι όμως ως θύματα αλλά ως έναυσμα για κάτι καλύτερο και μεγαλύτερο. Όχι μόνο για να επιβιώσουν αλλά για να αναδειχθούν, να κυριαρχήσουν.

Ας δούμε, λοιπόν, την "κρίση" ως λέξη θετική, και όχι με την αρνητική της έννοια.
Η έννοια ''κρίση'' έχει διαφορετική έννοια για το αρσενικό και το θηλυκό και η αντιμετώπισή της είναι διαφορετική και ίσως έτσι είναι το λογικό, καθώς οι διαφορές στην ψυχοσύνθεση των 2 φύλων είναι αρκετές. Οι γυναίκες , ανεξάρτητα από το μέρος της γης που ζουν, μεγαλώνουν διαφορετικά. Οι έννοιες συμβιβασμός, καρτερικότητα, υπομονή, και καθώς συχνά είναι λιγότερο ευνοημένες από τις κοινωνικές συνθήκες, οπλίζονται με δύναμη ή αναπτύσσουν δεξιότητες για να αντιμετωπίσουν τη ζωή. Δεξιότητες, που λόγω του οικογενειακού και κοινωνικού τους περιβάλλοντος, γίνονται χαρακτηριστικά τους.

Επίσης, η γέννα, η ιδέα της ζωής, της προστασίας της οικογενείας είναι πολύ σημαντικές και μια κρίση αντιμετωπίζεται με γνώμονα και αυτούς τους παράγοντες. Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά, εκφράζονται με την αισιοδοξία. Και ίσως είναι και ένας παράγοντας που οδηγεί μια καλλιτέχνιδα να αντιμετωπίσει δημιουργικά την κρίση είτε είναι οικονομική, είτε κοινωνική, είτε αξιών. Συνήθως σε μια προσωπική κρίση, πολιτική, καλλιτεχνική ή όταν κάτι αρνητικό συμβαίνει στη ζωή μας , δεν έχουμε και πολλές επιλογές: ή θα παραδοθούμε στην κατάθλιψη ή θα σηκώσουμε κεφάλι, θα κάνουμε την βουτιά και θα κολυμπήσουμε. Αν αυτή η βουτιά είναι δημιουργική ίσως κάνει τα πράγματα πιο εύκολα, θα τα απαλύνει. Το θηλυκό βλέπει τον κόσμο μέσα από διαφορετική ματιά και ίσως αυτό φέρει άλλες ιδέες, δυνατότητες υπάρχουν για να εξερευνηθούν και ιδιαίτερες πρωτοβουλίες θα ξεκινήσουν.

Στην έκθεση αυτή συμμετέχουν γυναίκες – καλλιτέχνιδες που η καθεμιά τους έχει να διηγηθεί την δική της ιστορία κρίσης, είτε είναι προσωπική, είτε κοινωνική, είτε οικονομική. Μέσα από τα έργα και την καλλιτεχνική τους δημιουργία, καταφέρνουν να ξεπερνούν τα εμπόδια και να πορεύονται με την «κρίση», εκμεταλλευόμενες μια αρνητική στιγμή της ζωής τους, και μεταλλάσσοντάς την ως εκφραστικό μέσο, και μέσω επιβίωσης, ανάδειξης του ταλέντου τους και της εσωτερικής τους δύναμης, μετατρέπουν το περιβάλλον τους, αναδημιουργούνται, προσαρμόζονται.

Γυναίκες καλλιτέχνιδες όπως η Guadalupe Victorica, από το Μεξικό, που η κοινωνική ανισότητα, η εγκληματικότητα και ο φόβος της επιβίωσης γι' αυτήν και τα παιδιά της, είναι μια καθημερινότητα.

Η Zhanhong Liao από την Κίνα, ζει μόνη με τα 2 της παιδιά στην Ολλανδία, μακριά από την οικογένειά της, σε μια ξένη χώρα. Βρέθηκε όταν ο πρώην σύζυγος της βρήκε δουλειά εκεί, και από την Αγγλία όπου σπούδαζε, βρέθηκε να ζει ως καλλιτέχνης σε ένα χωριό της Ολλανδίας. Μετά το διαζύγιό της, ζει και δημιουργεί εκεί όπου γεννήθηκαν τα παιδιά της.

Η Kristina Pantelic, από την Σερβία, ζει και δημιουργεί στην Ισπανία. Πήγε για σπουδές αλλά μετά από 10 χρόνια παραμονής της εκεί ζει τον δικό της γολγοθά επιβίωσης, και παρόλα τα κινητικά της προβλήματα, προσπερνά την «κρίση» με τον δικό της δημιουργικό τρόπο.
Cristina Minacori από Αργεντινή. Σε μια χώρα που έχει περάσει από οικονομική κρίση, όπως η Ελλάδα, η Cristina ξέρει πολύ καλά τι σημαίνει για μια καλλιτέχνη, μητέρα, σύζυγο, πώς είναι να φροντίζεις την οικογένειά σου.
Η Christel Andrea Steier από τη Γερμανία είναι γλύπτρια και ζωγράφος. Ξεπερνά τους φόβους της δημιουργώντας ακατάπαυστα. Αντιμετωπίζει με ηρεμία τους γύρω της και χαίρεται την ζωή όσο περισσότερο μπορεί.

Η Joyce Bloem, γλύπτρια από την Ολλανδία με ινδονησιακές ρίζες, έρχεται αντιμέτωπη με την ασθένειά της, τους εφιάλτες και τα όνειρά της, αγκαλιάζοντας τις 2 κόρες τις και τα 5 εγγόνια της. Έχει μια εσωτερική δύναμη και μια διαφορετική οπτική για την ζωή, τον κόσμο, την αγάπη, τη φιλία, την οικογένεια. Δημιουργεί με ευαισθησία μοναδική και χαμογελά ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις.

Η Paula Kouwenhoven από την Ολλανδία είναι μια δυναμική γυναίκα – καλλιτέχνιδα, διευθύντρια του κέντρου τεχνών World Art Delft. Συνδυάζει πολλούς ρόλους μαζί, και αντιμετωπίζει με ηρεμία και χαμόγελο καταστάσεις «κρίσεις», χωρίς άγχος, πηγαίνοντας πάντα με το ρεύμα, και εκμεταλλευόμενη την δύναμη της ροή του.

H Noriko Hida από την Ιαπωνία, γλυκιά και ήρεμη, μητέρα, σύζυγος, γιαγιά αλλά πάνω απ' όλα χαράκτρια, δεν πτοείται από την «κρίση» που τον περασμένο χρόνο ταρακούνησε κυριολεκτικά όλο τον κόσμο. Μαθημένη να πειθαρχεί σε κανόνες και ρόλους, προκαλεί τον θαυμασμό με το δημιουργικό της ταλέντο, την απλότητα των έργων της, και την ατάραχη ηρεμία των ματιών της.

Η Mirta Toledo, γλύπτρια και ζωγράφος, ζει και δημιουργεί ανάμεσα στην Αργεντινή και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αντιμετωπίζει με θάρρος και κουράγιο την ασθένειά της και βγαίνει νικήτρια. Σε πολλά από τα έργα της υπάρχει η προσωπογραφία της, ως μια άλλη «Frida» ξορκίζει της «κρίση» και πορεύεται δημιουργικά. Η ζωή της άλλαξε όταν ανακάλυψε τη mail art και άρχισε να έρχεται σε επαφή με κόσμο, τις ιδέες τους και την τέχνη τους, μέσα από έναν φάκελο.
Η Bianca Tangande από την Ολλανδία, με καταγωγή από την Ινδονησία, ζει και δημιουργεί έναν μαγικό κόσμο από εικόνες, με μπόλικη μουσική και χορό, ταξιδεύοντας τις δικές της, προσωπικές «κρίσεις», μακριά από την πραγματικότητα, σε έναν ξεχωριστό κόσμο. Η μαγεία βρίσκεται παντού, σαν χρυσόσκονη απλώνεται και δημιουργεί τέχνη από το τίποτα και με το τίποτα. Τα μαγικά της χέρια ξέρουν καλά τι θα πει να είσαι μόνη μητέρα με δυο κόρες.

Η Σοφία Κυριακάκη ζεί και δημιουργεί στο Μεξικό. Μετακόμισε εκεί πριν 15 χρόνια, όταν πια διαπίστωσε ότι μεγάλωνε το παιδί της χωρίς τον πατέρα του. Άφησε πίσω της την δουλειά της, και αποφάσισε να ζήσει με τον σύζυγό της στην χώρα του. Χωρίς γλώσσα και συγγενείς, κατάφερε να κυριαρχήσει. Καταξιωμένη ζωγράφος, όχι μόνο δημιουργεί αλλά διοργανώνει εκθέσεις, συνδέοντας τους ωκεανούς (Μεξικό) με τη θάλασσα (Ελλάδα) φέρνοντας κοντά Έλληνες και μεξικανούς καλλιτέχνες.

Ταυτότητα της Myrό Gallery
Η αίθουσα σύγχρονης τέχνης Myrό Gallery ανήκει στον συλλέκτη και αντικέρ Σταύρο Μυρωνίδη και διευθύνεται από τον Πάρη Καπράλο. Ο χώρος βρίσκεται στην διεύθυνση Νικηφόρου Φωκά 8 (περιοχή Λευκού Πύργου) στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης και προβάλλει την ποιοτική τέχνη από την Ελλάδα και το εξωτερικό από τον Μάρτιο του 2010. περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να αναζητήσετε στο site της γκαλερί: www.myro.gr.