Γράφτηκε ειδικά για αυτούς - ως ομάδα ανθρώπων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Είναι μια θεατροποιημένη μορφοποίηση της δικής τους εμπειρίας ως οροθετικών, ως εξαρτημένων, ως Κ.ρατουμένων, και ως ανθρώπων.
Η θεατρική ομάδα του νοσοκομείου Άγιος Παύλος των φυλακών που ήταν ο πυρήνας αυτού του εγχειρήματος στην αρχική παρουσίαση εντός φυλακών το 2014, κατάφερε με αγώνες να έχει μεταφερθεί τώρα πια σε άλλη πτέρυγα και με καλύτερες συνθήκες. Οι περισσότεροι αποφυλακίστηκαν ή είναι σε διαδικασία αποφυλάκισης και μια νέα ομάδα ήδη από πέρυσι διαμορφώθηκε και διαμορφώνεται με στόχο το επόμενο, τρίτο της βήμα.
Ένας από τους στόχους του ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ και της ομάδας ήταν η παρουσίαση του -Κ- εκτός φυλακής, έτσι που η φωνή τους να συναντήσει με μια συμβολικότητα τον Κ.όσμο, στον Κόσμο. Αυτό το συμβολισμό έχει σήμερα η συμμετοχή στην διημερίδα που διοργανώνεται στις 12 και 13 Ιουνίου στο πλαίσιο : "Θέατρο και Φυλακή/Θέατρο και Επανένταξη". Η συμμετοχή των ιδίων, όντας στη φυλακή, εκ των πραγμάτων αδύνατη. Η παρουσία όσων αποφυλακίστηκαν μη εφικτή. Και ο ουσιαστικός λόγος και στις δύο περιπτώσεις, πέραν των πρακτικών, είναι πώς η ομάδα παραμένει η πιο κοινωνικά στιγματισμένη - λόγω οροθετικότητας. Ευθύνη και χρέος μας είναι να τους προφυλάξουμε από την όποια έκθεσή τους. Ούτως ή άλλως θα βρίσκονται εκεί με τη φωνή τους αποτυπωμένη στο -Κ- έχοντας συσπειρώσει μια ομάδα ανθρώπων που πήρε το μήνυμα από αυτούς για να το μεταφέρει στην Κ.οινωνία.
Αυτό το εγχείρημα για τη μεταφορά του –Κ- στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών αναλαμβάνει η σκηνοθέτης Χρύσα Καψούλη με την DameBlanche. Μια εθελοντική συμμετοχή που έγινε με πολλή αγάπη, ώστε να μπορέσει το μήνυμα του ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ να περάσει στην κοινωνία.
Η Χρύσα Καψούλη γι’αυτό το εγχείρημα αναφέρει : «Το θέατρο μπορεί να αλλάξει ζωές! Όταν ήρθε ο Τσιμάρας Τζανατος και ο Γιάννης Νικολόπουλος και μου ζήτησαν να συμμετέχω σε αυτό τους το έργο, δεν μπορούσα παρά να τους πω Ναι! Μεγάλη έκπληξη για εμένα ήταν ότι όλοι οι συνεργάτες της DameBlanche, συντελεστές και ηθοποιοί ήθελαν να συμμετέχουμε. Κάθε ημέρα προβών είναι και μια αναγέννηση. Ένα: να καταλάβουμε τα βιώματα αυτών των ανθρώπων και δεύτερο να μεταφερθούν ποιητικά στη σκηνή. Αυτή η εμπειρία έχει τεράστιο αντίκτυπο στη ζωή μου κ στη Ζωή όλων μας. Είναι μια πολιτική δράση. Θέατρο και πολιτική είναι αλληλένδετα και το Κ είναι ο Κόσμος όλων μας. Καθημερινά συμβαίνουν τόσες τραγωδίες δίπλα μας, δεν θέλω να κλείνω τα μάτια μου, ούτε το στόμα μου.»
-Κ-: Φεβρουάριος 2014 Κ.ορυδαλλός / Ιούνιος 2015 Κ.όσμος
Κ/The Performance/ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ
-Μια αλληγορία για τον Κ.όσμο του Τσιμάρα Τζανάτου-
- Σκηνοθεσία: Χρύσα Καψούλη-DameBlanche
- Θεατρολόγος-Βοηθός Σκηνοθέτη: Ζωή Μαντά
- Μουσική: Νίκος Νικολακόπουλος
- Ενδυματολόγος: Άση Δημητρολοπούλου
- Σχεδιασμός Φωτισμών: Βαλεντίνα Ταμιωλάκη
- Video: COM.ODD.OR
- Performers: Adrian Frieling, Μάνος Καρατζογιάννης, Βασίλης Μπατσακούτσας, Λευτέρης Παπακώστας, Θανάσης Πατριαρχέας, Τσιμάρας Τζανάτος, Δέσποινα Χατζηπαυλίδου, Michele Valley, Σπύρος Βάρελης, Πολυξένη Θάνου, Θάνος Κυριακίδης, Μορφέας Παπουτσάκης, Μηνάς Σπανάκης, Γιάννης Τσαπαρέγκας και η Εύρηκα.
- Φωτογραφίες : Μαρία Αλβανού
- Υπεύθυνος Παραγωγής: Γιάννης Νικολόπουλος/ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ
https://vimeo.com/129390358
Γραφείο Τύπου έργου –Κ- : Αντώνης Κοκολάκης,
Email: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. και Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Πληροφορίες
«Κ»
ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2015 στις 21:00
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Διημερίδα 12 & 13 Ιουνίου
«Θέατρο και Φυλακή-Θέατρο και Επανένταξη»
με τη συμμετοχή των φορέων :
ΚΕΘΕΑ ΕΝ ΔΡΑΣΕΙ, 18 ΑΝΩ, ΕΠΑΝΟΔΟΣ και ΤΕΧΝΟΔΡΟΜΩ
-Κ*- : Μια σύνοψη του έργου
*Όπως Κ.όσμος
Όπως Κ.ορυδαλλός
Μια ομάδα 10-15 προσώπων, συγκεντρώνεται κάτω από συνθήκες «ανωτέρας βίας», σε ένα χώρο, σαν φυλακή, όπου και προορίζεται να ζήσουν.
Οι όροι είναι απλοί: θα αποβάλλουν όποια προσδιοριστικά φέρουν σαν άνθρωποι έως τώρα, και θα επανα-κατηγοροποιηθούν, παίρνοντας μια νέα, «μαζική» ταυτότητα.
Όνομα και επώνυμο, δεν ισχύουν. Το άτομο δεν είναι άτομο. Τα πρόσωπα, θα είναι πια α-πρόσωπα. Οι διαχωρισμοί καταργούνται, για να εφαρμοσθούν καινούργιοι, σύμφωνα με νέα αυθαίρετα κριτήρια. Και αυτά τα κριτήρια είναι: η όποια «ασθένεια» ή κοινωνικό «στίγμα» φέρουν.
Σε αυτόν τον αλλιώτικο κόσμο, η ουδέτερων χαρακτηριστικών μεν αλλά «στιγματισμένης» ταυτότητας πια ομάδα, προσπαθεί να επιζήσει ψάχνοντας να βρει τι κοινά στοιχεία τους συνδέουν, για να μπορέσουν να αυτοπροσδιοριστούν τα άτομα που την απαρτίζουν, εκ νέου.
Και θα καταφύγουν σε αυτό που θεωρούν ότι είναι ο πυρήνας της πριν ζωή τους:
Το Κ.ενό.
Θα το ανακαλέσουν, θα το ψαύσουν, θα το συνειδητοποιήσουν και θα το αποδεχτούν.
Και μέσω αυτού του Κ.ενού, θα ανακαλύψουν όλα τα Κ που έχτισαν τον Κ.όσμο.
-K-
Κόσμος Κεφάλι Kενό Κελί Κουτί Κτίριο Κέντρο Κύκλος Καρδιά Κομμάτια Κραυγή Κανόνας Κτύπος Κρότος Κράτος Κατάσταση
Κάβλα Κλειδί Κίνδυνος Καταπίεση Καταδίκη Κλίση Κρίση
Καθαρός Καλός Κακός Κοινός Κύριος Κλέφτης Καινούργιος
Κλαίω Κοιτάζω Κρυώνω Κρύβω Κλείνω Κρατάω Κουβαλάω Κρίνω Κόβω Καρφώνω Καταστρέφω Κατέχω Κερδίζω Κοιμάμαι Κινούμαι Κάθομαι Καταρρέω
Κ-ορυδαλλός
Πώς δημιουργήθηκε το έργο –Κ-/Το χρονικό
Το Κ ξεκίνησε σαν μια χειρονομία αποδαιμονοποίησης της οροθετικότητας.
Μέσα από μια ομάδα κρατουμένων του Κορυδαλλού, που η οροθετικότητα τους, τους απέκοπτε από το σύνολο των άλλων κρατουμένων της φυλακής.
Με στόχο να αφαιρέσει αυτόν τον επί πλέον στιγματισμό τους, όντας βεβαρυμμένοι από τον στιγματισμό που φέρουν ως φυλακισμένοι.
Το ζητούμενο ήταν να αποφορτιστεί η “πραγματικότητα”, από τις φοβίες που την επικαλύπτουν.
Μέσω ενός έργου-θεατρικού εγχειρήματος, που θα συμπύκνωνε προσωπικές ιστορίες, για να φανερώσει τα κοινά τους στοιχεία.
Αλλά : η οροθετικότητα, ήταν η επίφαση.
Η επίφαση σε μια σειρά αυθαίρετων κατηγοριοποιήσεων των ανθρώπων αυτών, που τους κατέτασσε στο σκοτεινό κομμάτι της κοινωνίας.
Ποινικοί κρατούμενοι, χρήστες στο μεγαλύτερο ποσοστό, επιβαρυμένοι πολλαπλά και σωματικά και ψυχικά, με την οροθετικότητα να έρχεται να επισφραγίσει -ως έωλο επιχείρημα- την περιθωριοποίηση τους.
Στην ουσία, ο,τι ακριβώς συνέβαινε εκτός Κ.ορυδαλλού. Στον Κ.όσμο.
Αφού φυλακή, είναι μια κοινωνία εν πυκνώσει.
Φυλακισμένος, ο άνθρωπος γυμνός από κοινωνικά ενδύματα
Σκέτος ο πυρήνας του.
Ο,τι διακοσμητικό φέρει η ζωή- έχει αφαιρεθεί.
ΑΝ θέλαμε να μιλήσουμε για τον Κ.ορυδαλλό λοιπόν, θα έπρεπε να μιλήσουμε για τον Κ.όσμο.
Και τον άνθρωπο.
Να γίνει κατανοητός ο άνθρωπος- από τον Κ.όσμο.
Αν ο προορισμός της Επιστήμης λχ είναι να κατανοήσει ο άνθρωπος τον Κόσμο, ο προορισμός της Τέχνης είναι να κατανοήσει ο Κόσμος τον άνθρωπο.
Το –Κ- προήλθε από το πρωτογενές κοινό συστατικό: το Κ.ενό.
Μέσα μας.
Για να γίνει όλα τα Κ.
Του Κ.όσμου.
