ΔΙΑΝΟΜΗ:
Ρόζα: Μαρία Πρωτόπαππα
Ζοζός: Γιάννος Περλέγκας
Τοτός/ Χρηστάκης: Γιάννης Κότσιφας
Ανδρομάχη/ Ευρυδίκη/ Χαρίκλεια: Ιωάννα Μαυρέα
Αργύρης: Αλέξανδρος Τσότσης
Νότα/ Γεωργία: Ντάνυ Γιαννακοπούλου
Βασίλης: Γιάννης Καπελλέρης
Νέλλη: Λένα Κιτσοπούλου
Σκηνοθεσία – Διασκευή: Λένα Κιτσοπούλου
Α' βοηθός σκηνοθέτη: Διώνη Κουρτάκη
Β' βοηθός σκηνοθέτη: Τζένια Κονταράτου
Σκηνικά – Κουστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου
Βοηθός σκηνογράφου: Μαγδαληνή
Μουσική: Νίκος Κυπουργός
Μουσική επιμέλεια: Ο θίασος
Φωτισμοί: Νίκος Βλασσόπουλος
Πληροφορίες:
Χώρος: Θεάτρου Τέχνης - Φρυνίχου
ΦΡΥΝΙΧΟΥ 14, Πλάκα
Έναρξη παραστάσεων: Από Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012
Παραστάσεις:
Πρεμιέρα Πέμπτη 23/2, ώρα 21.15
Τετάρτη, Πέμπτη & Κυριακή, ώρα 20.00
Παρασκευή, ώρα 21.15
Σάββατο, ώρα 18.15 και 21.15
Εδώ μπορείτε να διαβάσετε την συνέντευξη της σκηνοθέτιδας Λένας Κιτσοπούλου.
Το Art magazine δίνει την δυνατότητα στους αναγνώστες - μέλη του να παρακολουθήσουν αύριο την Πρεμιέρα, ημέρα Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012 και ώρα 21.15, κερδίζοντας από μία διπλή πρόσκληση. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να δηλώσετε συμμετοχή συντάσσοντας ένα σχόλιο στην παρούσα ανακοίνωση.
H κλήρωση θα γίνει αύριο το μεσημέρι της Πέμπτης 23/2 στη 13.00.
"Χαίρε Νύμφη"
Το ''Χαίρε Νύμφη'', γραμμένο το 1930, είναι η ιστορία της Ρόζας Στάγκα, η οποία σε ηλικία δεκαέξι χρονών ''κακοποιείται'' από τον άνθρωπο που ερωτεύεται, χάνει την πίστη της και οδηγείται σταδιακά στην αυτοκαταστροφή.
Η δομή και ο ρυθμός του Ξενόπουλου, αποκαλύπτουν πίσω από τις λέξεις του και ανάμεσά τους μία πολύ σύγχρονη γλώσσα για τον έρωτα, το θάνατο, την πίστη την εξουσία και τις κοινωνικές συμβάσεις κάθε εποχής. Για τις ανθρωποφαγικές ερωτικές και οικογενειακές σχέσεις και την μοναχική πορεία του ανθρώπου μέσα σε αυτές. Η Ρόζα είναι μία Στέλλα Βιολάντη, μία Φωτεινή Σάντρη, μία Έιμυ Γουαινχάουζ, μία σημερινή αντιηρωίδα η οποία αποφασίζει να μην ενηλικιωθεί, για να μην συμβιβαστεί με την ματαιότητα και την απώλεια. Το ''Χαίρε Νύμφη'' είναι ένας βίαιος αποχαιρετισμός στην αθωότητα.
1 σχόλιο
-
ID:1622
Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου 2012 18:30
δημοσιεύθηκε από
ΒΑΣΩ ΠΑΠΑΗΛΙΟΥ
Είναι θέατρο, είναι cult, είναι απολαυστικό, είναι ποιοτικό, έχει ουσία, θεωρώ είναι παράσταση για την οποία ένας θεατρόφιλος πρέπει να έχει άποψη -όποια και αν είναι αυτή.
Μία άποψη που διάβασα αλλού είναι η παρακάτω και επειδή την κρίνω απόλυτα αντιπροσωπευτική, τη μεταφέρω :
"είναι η παράσταση που σαρώνει κάθε είδους καθωσπρεπισμούς και αποτελεί με την αντισυμβατική της πρόταση σταθμό σημαντικό στα θεατρικά μας δρώμενα...αριστούργημα."