Πάνω στην Κεντρική Σκηνή ξύλινα κουτιά μεταφοράς με ενδείξεις fragile, Onassis Cultural Centre, premium goods, Stegi, κούκλες βιτρίνας, άχυρα συσκευασίας, vintage έπιπλα, το σύμπαν ενός τελωνείου που δημιούργησε ο Θάνος Σαμαράς σε σκηνογραφία Εύας Μανιδάκη και φωτισμούς Λευτέρη Παυλόπουλου. Το κοινό κρατάει ήδη στα χέρια του ένα περιοδικό με το ίδιο φόντο, το πρώτο περιοδικό που δημιούργησε η Στέγη με αφορμή τη σαιζόν 15-16. Στο εξώφυλλο του περιοδικού πρωταγωνιστούν οι Έλληνες δημιουργοί. “Τhe Greeks”, όπως λέγονται όταν κινούνται εκτός συνόρων. Και πέρα από τους Έλληνες, οι καλλιτέχνες. Εκείνοι που πρέπει να μπορούν να δουλεύουν, να σκέφτονται, να εμπνέουν και να εμπνέονται. Το Ίδρυμα Ωνάση αντί για εκδηλώσεις εορτασμού για τα 40 χρόνια που κλείνει φέτος, προετοιμάζει τα επόμενα 40. Σημείο αναφοράς του οι Έλληνες που δημιουργούν, όλοι όσοι παράγουν πολιτισμό στη χώρα μας, ανεξαρτήτως ιθαγένειας και υπηκοότητας, όσοι ταξιδεύουν τα έργα τους στο εξωτερικό, όσοι διεθνείς καλλιτέχνες τιμούν με την παρουσία τους την ελληνική σκηνή, όσοι αντιλαμβάνονται τη σπουδαιότητα της εκπαίδευσης. Πολλοί από αυτούς άνοιξαν τα φτερά τους χάρη στην υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση.

Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ωνάση, Αντώνης Παπαδημητρίου, ανέβηκε πρώτος στη σκηνή και μίλησε για την πορεία και τις δράσεις του Ιδρύματος Ωνάση. Το πρόγραμμα της Στέγης παρουσίασαν οι Χρήστος Καρράς (Γενικός Διευθυντής / Καλλιτεχνικός Διευθυντής Μουσικής), Αφροδίτη Παναγιωτάκου (Αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια / Διευθύντρια Επικοινωνίας & Marketing) και Κάτια Αρφαρά (Καλλιτεχνική Διευθύντρια Θεάτρου & Χορού).

ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΧΟΡΟΣ:
- Ελληνικές παραγωγές της Στέγης συνεχίζουν να ταξιδεύουν στο εξωτερικό ανά τον κόσμο (Αίματα, Κυκλισμός του Τετραγώνου, Late Night, Still Life).
- Νέες παραγωγές ετοιμάζονται για την Ελλάδα και το εξωτερικό (6 a.m. How to disappear completely των blitz, Καθαρή πόλη των Ανέστη Αζά & Πρόδρομο Τσινικόρη, Europium των RootlessRoot, η νέα παράσταση της Ίριδας Καραγιάν).
- Διεθνείς συμπαραγωγές της Στέγης κάνουν αισθητή την παρουσία της στη διεθνή καλλιτεχνική αγορά (αναβίωση της θρυλικής χορογραφίας Available Light των John Adams, Lucinda Childs, Frank Gehry, νέα παραγωγή της Complicite The Encounter του Simon McBurney).
- Μεγάλες ξένες παραγωγές παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό (Οι Καραμάζοφ του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι από το Chekhov Moscow Art Theater που ταξιδεύουν για πρώτη φορά εκτός Ρωσίας, Mein Kampf, Vol. 1 & 2 του Adolf Hitler από τους Rimini Protokoll, Coup Fatal του Alain Platel, KVS & les ballets C de la B, La Mélancolie des Dragons του Philippe Quesne, 6+7 των κινέζων TAO Dance Theater).
- Νέες μεγάλες ελληνικές παραγωγές της Στέγης ενώνουν γενιές σπουδαίων ελλήνων δημιουργών (η Ρούλα Πατεράκη σκηνοθετεί το Post Inferno - Προς Δαμασκόν του August Strindberg, η Ιώ Βουλγαράκη μεταφέρει στο θέατρο τη Μισαλλοδοξία του Griffith σε ένα βωβό θέαμα με ζωντανή μουσική, ο Ακύλλας Καραζήσης παρουσιάζει το Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα του Ödön von Horváth, ο Θοδωρής Αμπαζής φτιάχνει μια όπερα για όλη την οικογένεια, βασισμένη στη Βασίλισσα του Χιονιού του Άντερσεν, ο Δημήτρης Καραντζάς καταπιάνεται με Τα κύματα της Virginia Woolf και για εφήβους, η ομάδα «Εν δυνάμει» σχεδιάζει μια παράσταση με ηθοποιούς και με και χωρίς αναπηρία σε σκηνοθεσία της Ελένης Ευθυμίου Το «άλλο» σπίτι).
- Φεστιβάλ συνεχίζουν να προσελκύουν τους θεατρόφιλους: 1. ο τρίτος και τελευταίος κύκλος του γεωπολιτικού φεστιβάλ της Στέγης Transitions που φέτος επικεντρώνεται στην Κεντρική Ευρώπη με σπουδαίους καλλιτέχνες όπως οι Árpád Schilling, Kornél Mundruczó, Béla Pintér, Lola Arias, Handa Gote, Marta Górnicka, Eszter Salamon, Dora Sulženko Hoštová, Christopher Garbaczewski, Wojtek Ziemilski 2. το Φεστιβάλ Εφηβικού Θεάτρου που εδώ και τέσσερα χρόνια δίνει βήμα σε εφήβους από όλη την Ελλάδα, φέτος σε σκηνοθεσίες των: Ηλίας Βογιατζηδάκης, Κώστας Κουτσολέλος, Μιχάλης Κωσταντάτος, Άρτεμις Μάνου, Θανάσης Μεγαλόπουλος, Δημήτρης Ξανθόπουλος, Μυρτώ Πανάγου 3. η Στέγη διοργανώνει για τρίτη συνεχή χρονιά το Φεστιβάλ Νέων Χορογράφων συνεχίζοντας τη στήριξή της στο σύγχρονο ελληνικό χορό 4. Η τρίτη χρονιά του θεσμού που αγαπά τις νέες τεχνολογίες και τις αντισυμβατικές σκηνικές φόρμες και το δημόσιο χώρο, το Fast Forward Festival με καλλιτέχνες όπως Thomas Bellinck, Bruce Gladwin, Brett Bailey, Arkadi Zaides, Edit Kaldor.
- Εντός και εκτός Στέγης: 1. για τέταρτη χρονιά, η Στέγη φέρνει το σύγχρονο χορό στα σχολεία, με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα για εφήβους Χορεύω, άρα επικοινωνώ, Dancing to Connect 2. η παράσταση της Άννα Κοκκίνου Εγώ, ο Θουκυδίδης, ένας Αθηναίος ταξιδεύει ανά την Ελλάδα με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση και τη σύμπραξη της Στέγης 3. Ο γλάρος Ιωνάθαν σε σκηνοθεσία Πάρι Μέξη παρουσιάζεται σε σχολεία, νοσοκομεία, ορφανοτροφεία, οίκους ευγηρίας, φυλακές, δημόσιους χώρους και ιδρύματα σε όλη την Ελλάδα.

ΜΟΥΣΙΚΗ
- Τζαζ σύνολα: από το εκρηκτικό κουαρτέτο των Mostly Other People Do the Killing, στον μύστη της πολίτικης λύρας που μόλις υπέγραψε με την ECM Σωκράτη Σινόπουλο, από τον ινδικής καταγωγής Rudresh Mahanthappa που δρέπει δάφνες στην αμερικάνικη τζαζ σκηνή, στον κουβανό πιανίστα David Virelles, από τον σπουδαίο έλληνα συνθέτη Κώστα Θεοδώρου που αποτίει φόρο τιμής στην πατρίδα των παιδικών του χρόνων, στον αμερικανό τρομπετίστα Ambrose Akinmusire και στο φαινόμενο της ιταλικής τζαζ Giovani Guidi.
- Φεστιβάλ τζαζ: από το 5ο Πανόραμα ελληνικής τζαζ (Magnanimus, BalaRom Trio, World Dog, Αλέκος Βρέτος Quartet, George Spanos Intergalactic Nucleus Trio) στο Πανόραμα ελληνικής τζαζ, New Generation 3 (Next Step Quintet, Stelios Chatzikaleas Quintet, Stefanos Chytiris Flux Project κ.α.)
- Ηλεκτρονική – πειραματική μουσική, site specific: από το σχήμα τριών τρομερών Νορβηγών Lumen Drones στην πρώτη τους γνωριμία με το ελληνικό κοινό, έως το λονδρέζικο κουαρτέτο Breakfast Club που καταπιάνεται με το βίωμα του δημόσιου αθηναϊκού χώρου, όπως προκύπτει μέσα από τρεις πρωτότυπες συναυλίες-περιπάτους. InMute ’15: o διάλογος των κινηματογραφικών καινοτομιών και της πειραματικής μουσικής σκηνής συνεχίζεται για τρίτη χρονιά. Το Φεστιβάλ Borderline συνεχίζει για έκτη χρονιά την εξερευνητική πορεία του, καταγράφοντας όλες τις σύγχρονες τάσεις που επικρατούν στην πειραματική, ακουστική, αλλά κυρίως ηλεκτρονική μουσική της σημερινής εποχής.
- Ελληνικό σχέδιο: 1. Η μουσική εμπνέει τη λογοτεχνία: τρεις συγγραφείς έγραψαν κείμενα με έμπνευση τη μουσική. Τα κείμενά τους παρουσιάζονται σε κοινή ανάγνωση, ως ένα σώμα. 2. Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού 5: ο θεσμός μετρά περισσότερους από 1.500 συμμετέχοντες και κλείνει τα πέντε του χρόνια, γιορτάζοντας με μια μεγάλη συναυλία στην οποία θα παρουσιαστούν νέα τραγούδια από δημιουργούς των προηγούμενων ετών. 3. Κύκλος: Μετασχηματισμοί: κύκλος τριών συναυλιών, όπου παρουσιάζονται κλασικά ή νέα έργα εξερευνώντας καινούριες εμπειρίες ακρόασης. 4. Στο πλαίσιο της δημιουργίας ρεπερτορίου μεγάλων έργων, ο Δημήτρης Παπαδημητρίου συνθέτει Το Χρονικό Ενός Πρώιμου Φθινοπώρου. Ένα συμφωνικό έργο για λυρικό σολίστα και συμφωνική ορχήστρα, που θα ερμηνεύσει η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών, σε μουσική διεύθυνση Γιώργου Πέτρου. 5. Μια φορά κι έναν καιρό... 2 μουσικά παραμύθια για αφηγητή και συμφωνική ορχήστρα.
- Σύγχρονη μουσική: 1. Ο Γιώργος Πέτρου και η Καμεράτα, έχοντας συχνά αναμετρηθεί με το χαρακτηριστικό μουσικό ιδίωμα του Phillip Glass, συναντούν και πάλι τον σκηνοθέτη και σκηνογράφο Πάρι Μέξη. Μαζί δημιουργούν τη δική τους Σωφρονιστική Αποικία του Franz Kafka μέσα στους τοίχους της Διπλαρείου Σχολής, σε μια μοναδική site-specific παραγωγή της Στέγης. 2. Το μουσικό σύνολο Ergon Ensemble, με τη δηλωμένη αγάπη του στα αριστουργήματα της σύγχρονης μουσική κάνει αφιέρωμα στον Claude Vivier. 3. Μια γέφυρα μουσικής πάνω από τη Συγγρού: Το «φυσικό» σύνορο που σχηματίζει ο άξονας της Συγγρού γίνεται μουσική γέφυρα που ενώνει τη Στέγη και το Πάντειο Πανεπιστήμιο. Τα δύο ιδρύματα συνεργάζονται σε έναν κύκλο τεσσάρων συναυλιών σύγχρονης μουσικής, παρουσιάζοντας τον ήχο και τους ανερχόμενους μουσικούς του «σήμερα». 4. Open Day: Minimalism(s): Η διοργάνωση που ενθαρρύνει τον πολλαπλασιασμό των ακουσμάτων και την ελεύθερη περιπλάνηση στους χώρους και τις εκδηλώσεις της Στέγης επιστρέφει για τέταρτη χρονιά. 5. dissonArt ensemble: Pierrot Lunaire του Arnold Schönberg 6. Η μουσική για το Νέο Κόσμο είναι ένα νέο πρότζεκτ της Στέγης, με τη συνεργασία της ομάδας Όχι Παίζουμε, που συνεισφέρει τον πλούτο του περιεχομένου και των εμπειριών που γεννήθηκαν από το Dourgouti Island Hotel, και του συνόλου νέας μουσικής ARTéfacts Ensemble. 7. Neue Vocalsolisten Stuttgart, Φωνές στο Χώρο: Έξι νέοι συνθέτες από τη Μεσόγειο εκμεταλλεύονται στο έπακρο το απόλυτα ευέλικτο όργανο που είναι η ανθρώπινη φωνή. Η συναυλία θα πραγματοποιηθεί στη μεγάλη αίθουσα της Διπλαρείου Σχολής, επιτρέποντας διάφορες διατάξεις των τραγουδιστών αλλά και την ευρηματική προσέγγιση της ηχοχωροθέτησης.
- Φεστιβάλ μουσικής για παιδιά: Big Bang Festival 2: Το BIG BANG, το ευρωπαϊκό φεστιβάλ μουσικής για νεαρούς και περιπετειώδεις θεατές 0-12 ετών, κάνει στάση στη Στέγη για δεύτερη χρονιά. Ενα πολύχρωμο μουσικό πρόγραμμα, με συναυλίες, ηχητικές εγκαταστάσεις και εργαστήρια.
- Ρεμπέτικο, Μαρίκα Παπαγκίκα-Σωτηρία Μπέλλου: Ο πρωτεργάτης της ελληνικής ηλεκτρονικής μουσικής αναμοχλεύει τις κυτταρικές του μνήμες στο ρεμπέτικο. Σε μια απρόσμενη συνάντηση, ο Κωνσταντίνος Βήτα αποδίδει, σε μια νέα γραφή, τραγούδια δύο μορφών του ρεμπέτικου: της Σωτηρίας Μπέλλου και της Μαρίκας Παπαγκίκα σε καλλιτεχνική επιμέλεια Ανδρέα Αγγελιδάκη και Άγγελου Πλέσσα.

ΕΙΚΑΣΤΙΚΑ – ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗ ΣΤΕΓΗ
- Ο Άγγελος Πλέσσας, νικητής του φετινού βραβείου ΔΕΣΤΕ, ανέλαβε την εγκατάσταση της χρονιάς 2015-16 με τίτλο EtherealSunrise.com
- Digital Revolution: Στα χνάρια του λονδρέζικου Barbican και του Μουσείου Tekniska της Στοκχόλμης, η Στέγη συσπειρώνει όλες τις εκφάνσεις ψηφιακής τέχνης σε μια έκθεση που αποτελεί πραγματική επανάσταση. Μια έκθεση που θα σας πάρει το μυαλό.
- Tρία πειράματα στην πόλη από την Candy Chang που με τις διαδραστικές εγκαταστάσεις της «παραβιάζει» τα όρια μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου χώρου σε δεκάδες αστικά κέντρα ανά τον πλανήτη: 1. School of the future (Το σχολείο του μέλλοντος), 2. Before I die (Πριν πεθάνω, θέλω να ...), 3. Confessions (Εξομολογήσεις).

ΛΕΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ
- Chris Watson: Ο διάσημος Βρετανός συνθέτης, field recordist και sound artist έρχεται για ένα εργαστήριο ηχογράφησης στην πόλη και μία ομιλία για τη δουλειά του που έχει αποσπάσει σημαντικές διακρίσεις.
- Σώμα και δημόσιος χώρος: Ποια είναι η σχέση μας με το σώμα μας και με το σώμα των άλλων; Τι ανεχόμαστε και τι δεν ανεχόμαστε σε δημόσια θέα; Πώς τοποθετείται το σώμα στο δημόσιο χώρο; Η Στέγη, μέσα από μία σειρά συζητήσεων, αναζητά τη θέση του δικού μας σώματος στην καθημερινότητά μας.
- Σώμα και φύλο: Πώς επαναπροσδιορίζεται σήμερα το έμφυλο σώμα, πώς «ξαναφτιάχνουμε» το φύλο και ποια νέα ζητήματα ταυτότητας προκύπτουν από τη διαδικασία αυτή; Έλληνες και ξένοι συγγραφείς και καλλιτέχνες εξηγούν γιατί το φύλο –στο κέντρο, στα όρια αλλά και στην υπέρβαση του σώματος- γίνεται και πάλι σήμερα ένα πεδίο αντιπαράθεσης, έμπνευσης και διεκδίκησης.
- Don DeLillo: Ο δημιουργός του Underworld και του White Noise, ένας από τους επιδραστικότερους συγγραφείς των τελευταίων 30 ετών, επιστρέφει στην Ελλάδα –αγαπημένο τόπο της νιότης του– και στηλιτεύει τα ήθη του σύγχρονου Δυτικού κόσμου.
- Rainer Höss: Ο Ράινερ Ες, εγγονός του Ρούντολφ Ες –του διοικητή του Άουσβιτς όπου βρήκαν τραγικό θάνατο 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι κατά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο– αποκηρύσσει με σθένος τη δράση και τις ιδεολογικές καταβολές του παππού του και ως ακτιβιστής πλέον, παραδίδει αντιναζιστικές διαλέξεις σε όλο τον κόσμο
- Ουτοπία: 500 χρόνια μετά τη δημοσίευση του διάσημου βιβλίου του Thomas Moore και διανύοντας μία περίοδο που συχνά φαντάζει κενή οποιουδήποτε οράματος για το μέλλον, πραγματοποιούμε μια συνάντηση όπου μέσα από ποικίλες θεωρητικές και καλλιτεχνικές προσεγγίσεις θα συλλογιστούμε για τις μορφές της ουτοπίας, της ευτοπίας αλλά και της δυστοπίας. Η εκδήλωση περιλαμβάνει την πρώτη ελληνική εκτέλεση του έργου La lontananza nostalgica utopica futura του σπουδαίου Ιταλού συνθέτη Luigi Nono με τους Τάνια Σικελιανού (βιολί) και Θωμάς Πουλιάσης (ηλεκτρονικά).
- Δομές της αίσθησης: Τα συναισθήματα που συναντάμε σε κτισμένα περιβάλλοντα –απόγνωση, ευτυχία, χαρά, φόβος, τρόμος, ελπίδα, απέχθεια, νοσταλγία, θαλπωρή– συχνά εκδηλώνονται πριν αρχίσουμε να δομούμε τις αφηγήσεις μας ή καταλάβουμε γιατί αντιδρούμε έτσι στον χώρο. Σε αυτή τη συνάντηση που εμπνέεται από το σημαντικό ομότιτλο δοκίμιο του Raymond Williams, γραμμένο το 1977, επεκτείνουμε την ερευνητική διαδικασία που ξεκίνησαν ο ερευνητής σε θέματα πόλης και αρχιτεκτονικής Adam Kaasa και η ιστορικός Yoke-Sum Wong για την εμπειρία του κτισμένου χώρου ως κάτι ταυτόχρονα υλικό και άυλο, μία εμπειρία που γεφυρώνει τη σκέψη και την αίσθηση.
- Ο Werner Herzog σε μια συζήτηση με τον Paul Holdengräber: Μία από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του παγκοσμίου κινηματογράφου, ο Βέρνερ Χέρτζογκ, συνομιλεί με τον Πωλ Χολντενγκράμπερ, τον οικοδεσπότη των διάσημων συνεντεύξεων που κάνει τα λιοντάρια στο κτίριο της New York Public Library να βρυχώνται.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ
- Hack the book: Ένας μαραθώνιος επαναπροσδιορισμού του βιβλίου. Ένα φεστιβαλ που απευθύνεται σε designers, εκδότες, επιμελητές περιεχομένου, start-uppers, προγραμματιστές και δημιουργικούς ανθρώπους. Το κοινό του φεστιβάλ θα έχει την ευκαιρία μέσα από ομιλίες, εργαστήρια και ένα διήμερο hackathon, να επαναδιαπραγματευτεί και να προτείνει νέα μοντέλα διανομής και υπόστασης του βιβλίου.
- Hypnos Project: Τι συμβαίνει στο σώμα όταν κοιμάται; Πώς περνάμε το 1/3 της ζωής μας; Όνειρο, εφιάλτης, αϋπνία, υπνοβασία, τα στάδια REM και NREM, αλλά και η ύπνωση ως ένας τρόπος να ανακαλύψουμε τα πιο σκοτεινά μας μυστικά. Σε όλους τους χώρους της Στέγης, αλλά και εκτός, το Hypnos Project υπόσχεται να μας ανοίξει τα μάτια για όλες εκείνες τις ώρες της ζωής μας που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Δράσεις στο πλαίσιο του Hypnos Project: 1. six d.o.g.s: Ήχοι από όργανα, ήχοι από σώματα, ήχοι από το μυαλό. Στο υπόγειο της Στέγης, από τα μεσάνυχτα έως το ξημέρωμα, επιχειρείται μία μουσική μελέτη, 2. Diotima: tο σπουδαίο γαλλικό κουαρτέτο επιστρέφει στη Στέγη με ένα πρόγραμμα νυχτερινό 3. Σώμα, Συναίσθηση, Συναίσθημα και Σώμα, Θάνατος και Ανάσταση: Δύο συζητήσεις για το σώμα. Eρευνητές, καλλιτέχνες και συγγραφείς θα προσεγγίσουν ερωτήματα τόσο διαχρονικά όσο ο φόβος του θανάτου και η πίστη της ανάστασης, και τόσο πρόσφατα όσο η δημιουργία της ζωής τον καιρό της βιοτεχνολογίας. 4. Energy Food: A Mouth Full of Fuel: Η Στέγη οργανώνει το δεύτερο κατά σειρά θεματικό δείπνο και εστιάζει στην πολυσυζητημένη έννοια της «υπέρ-τροφής», δηλαδή τροφών υψηλής ποιότητας που βοηθούν στην αναζωογόνηση του σώματος και ενισχύουν την εγκεφαλική λειτουργία.

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΑ
Αποστολή μας η εκπαίδευση. Για όλες τις ηλικίες, προγράμματα για βρέφη, νήπια, παιδιά, εφήβους, οικογένειες, ενηλίκους, άτομα άνω των 65. Για άτομα με ή χωρίς αναπηρία, για άτομα που ανήκουν στο ευρύ φάσμα του αυτισμού, για βλέποντες και μη βλέποντες.
Για παιδιά και για ανθρώπους κάθε ηλικίας, σε ένα χώρο ανοικτό και προσβάσιμο σε όλους. Φέτος η Στέγη μέσα από τους κύκλους πολλαπλών συναντήσεων, εντός και εκτός των τειχών της, θα συνομιλήσει με την
ελληνική παράδοση και τη μυθολογία.
Θα επιμείνει στην ανάπτυξη δεξιοτήτων μέσω προγραμμάτων γραφιστικής, κινηματογράφου, φωτογραφίας, δημοσιογραφίας και θα ανοιχτεί σε νέες θεματικές όπως η υγεία και η διατροφή.
Θα αγκαλιάσει παιδιά που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού και ομάδες με και χωρίς αναπηρία. Θα ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα, θα σμίξει βουνό και θάλασσα.
Για άλλη μία χρονιά, τα σχολεία καλούνται να δώσουν στους μαθητές τους τη δυνατότητα να συμμετέχουν σε βιωματικά εργαστήρια χορού, θεάτρου, μουσικής, εικαστικών, αλλά και ποίησης, που θα πραγματοποιηθούν σε χώρους μέσα και έξω από τη Στέγη. Νήπια, παιδιά και έφηβοι παρακολουθούν παραστάσεις, γνωρίζουν συντελεστές από κοντά, επισκέπτονται τα παρασκήνια της Στέγης. Στόχος; Η ελεύθερη έκφραση των μαθητών• η ανάπτυξη της δημιουργικότητας, της φαντασίας και της αυτοπεποίθησής τους• η καλλιέργεια του αισθήματος της συλλογικότητας• η κατανόηση τόσο του εαυτού μας όσο και του «άλλου», του διαφορετικού. Και όλα αυτά, με τη δύναμη και τη μαγεία που μόνο η τέχνη προσφέρει. Μέσα από δημιουργικές και συλλογικές διαδικασίες, κάποια από τα σχολικά προγράμματα καταλήγουν σε ομαδικές παραστάσεις και εκθέσεις, ενώ άλλα ταξιδεύουν στην περιφέρεια.

Στο συνημμένο αρχείο που ακολουθεί θα δείτε το αναλυτικό πρόγραμμα.

Εισαγωγική Ομιλία Πρόεδρου Ιδρύματος Ωνάση

Η Στέγη είναι παιδί του Ιδρύματος Ωνάση. Είναι το 5χρονο παιδί του 40χρονου Ιδρύματος. Το Ίδρυμα Ωνάση ακολουθεί την εντολή του Αριστοτέλη Ωνάση, ενός επιχειρηματία που πάντα έβλεπε μακριά αλλά κυρίως πάντα έβλεπε αλλιώς. Ο ίδιος ήταν ένα πρόσωπο που λειτουργούσε ως σύμβολο πλούτου, αλλά χάρη στο ίδρυμα που κληροδότησε, πλέον ταυτίζεται και με την πρόσβαση στον πνευματικό πλούτο, τον οποίο ορίζουμε ως παιδεία, πολιτισμό, κοινωνική αλληλεγγύη. Παιδεία και πολιτισμό ως όχημα κοινωνικής συνοχής. Αυτή είναι η αποστολή του Ιδρύματος. Εκείνο που ορίστηκε ως υποχρέωση πριν από 40 χρόνια είναι ακριβώς η προσπάθεια να έχουν όσο το δυνατόν περισσότεροι πρόσβαση σε αυτά τα αγαθά και να υποστηριχθεί η Ελλάδα απελευθερώνοντας τις δυνάμεις των ανθρώπων της.
Σε καιρούς σαν κι αυτούς οι ιδιώτες οφείλουμε να συνδράμουμε, να συνεργαζόμαστε μεταξύ μας, να συνεργαζόμαστε με την πολιτεία. Υπάρχουν τομείς που το κράτος πρέπει να μπορεί να καλύπτει. Η παιδεία, ο πολιτισμός, η υγεία, είναι αγαθά για τα οποία η Ευρώπη πάλεψε πολύ, ώστε να παρέχονται στους πολίτες της από την ίδια την πολιτεία. Αυτό που δηλώνουμε είναι η διάθεσή μας να στεκόμαστε δίπλα σε αυτή για να μπορούν να υλοποιούνται περισσότερα μεγάλα και μικρά σχέδια, για να ανοίγουν τα φτερά τους όλοι εκείνοι που θέλουν να κάνουν ένα βήμα πιο πέρα από αυτό που θα καθόριζε η οικονομική και κοινωνική αφετηρία τους.
Για τα 40 χρόνια του Ιδρύματος αποφασίσαμε να μην κάνουμε φιέστες, να μην κάνουμε εκδηλώσεις εορτασμού. Δεν θέλουμε να φωνάξουμε τα επιτεύγματά μας, ούτε να διοργανώσουμε τελετές αυτοδοξασμού. Αλλά στο πλαίσιο του αναστοχασμού, γινόμαστε πιο συγκεκριμένοι για πράγματα που μάθαμε στη διαδρομή μας.
Όταν μιλάμε για το Ίδρυμα θα πρέπει να σκεφτόμαστε 6.500 υποτρόφους εκ των οποίων περισσότεροι από 1000 είναι καλλιτέχνες. Υπότροφοι που - μέσα από αξιοκρατικές διαδικασίες – πήραν το διαβατήριο για να πλησιάσουν το όνειρό τους. Θα πρέπει να σκεφτόμαστε 600.000 ασθενείς που έχουν νοσηλευτεί στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο, περισσότερες από 5000 χορηγίες σε πολιτιστικούς οργανισμούς, μουσεία, έδρες και τμήματα ελληνικών σπουδών σε όλον τον κόσμο, από το Μπουένος Άιρες έως τη Χάιφα και από τα Τίρανα έως τη Βοστώνη, περισσότερα από 1300 δημόσια σχολεία και κέντρα ειδικής αγωγής σε όλη την Ελλάδα που έχουν ενισχυθεί υλικοτεχνικά ή μέσω προγραμμάτων εκπαίδευσης των ίδιων των εκπαιδευτικών.
Σε λίγες μέρες, η ομάδα του Ιδρύματος και της Στέγης θα βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, στο Ωνάσειο Πολιτιστικό Κέντρο, στην καρδιά του Μανχάταν. Βρισκόμαστε και εκεί 15 χρόνια. Όποιος βαδίζει στην 5η Λεωφόρο συναντά την ελληνική σημαία να ανεμίζει στους 52 δρόμους. Tο Onassis Cultural Center της Αμερικής που λειτουργεί σαν πρεσβεία για την πολιτιστική μας κληρονομιά, ενισχύει πλέον την παρουσία και της σύγχρονης ελληνικής δημιουργίας φέρνοντας κοντά ξένους και έλληνες καλλιτέχνες και διανοούμενους, συνεργάζεται με αρκετούς από τους πιο σημαντικούς πολιτιστικούς οργανισμούς των ΗΠΑ όπως το BAM και η New York Public Library, εντάσσει στην ομάδα του πρόσωπα που μπορούν να ενδυναμώσουν με τις γνώσεις και την εμπειρία τους την παρουσία της Ελλάδας εκτός των συνόρων, αναπτύσσει ακόμη περισσότερο τις σχέσεις του με τις γειτονιές και τα σχολεία της αμερικανικής ηπείρου με εκπαιδευτικά προγράμματα σχετικά με τον ελληνικό πολιτισμό. Φέτος, το Φεστιβάλ με το οποίο ξεκινάμε στη Νέα Υόρκη έχει ως θέμα του τον Νάρκισσο, από τον μύθο, έως την ψυχανάλυση και τα selfies. Αξιοποιώντας το ότι βρισκόμαστε στη σπουδαία αυτή μητρόπολη του κόσμου, προσπαθούμε να υποστηρίξουμε το δυνατό πρόσωπο της Ελλάδας. Ακούγεται μεγαλεπήβολο, αλλά όλα τα μεγάλα, ανθρώπων έργα είναι. Υψηλός στόχος μας είναι να βοηθάμε να είναι η Ελλάδα αυτό που της αξίζει, να είμαστε και να εκπέμπουμε την Ελλάδα που θέλουμε.
Τελικά, 40 χρόνια μετά, τα παιδιά του Ιδρύματος είναι πολλά. Ο καθένας γνωρίζει καλύτερα εκείνο που συνάντησε στο δρόμο του περισσότερο. Όποιος έχει περάσει από το Ωνάσειο σκέφτεται το νοσοκομείο, όποιος έχει βρεθεί στη Στέγη σκέφτεται παραστάσεις, συναυλίες, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα, εκείνος που μπορεί να έχει πλέον πρόσβαση στο Αρχείο Καβάφη, συνδέει το Ίδρυμα με τον ποιητή, ο υπότροφος σκέφτεται τις υποτροφίες και ο δάσκαλος στις άκρες της χώρας ή στις υποβαθμισμένες περιοχές τη Αθήνας συνδέει το Ίδρυμα με την υποστήριξη της εκπαίδευσης.
Αλλά όλα αυτά ανήκουν σε μια οικογένεια, στην οικογένεια του Ομίλου Ωνάση, μια οικογένεια που έχει και μια πλευρά που συνήθως δεν βλέπουν οι άνθρωποι των τεχνών. Είναι η οικογένεια της ναυτιλίας. Γιατί αυτό το Ίδρυμα ζει από τη ναυτιλία, ζει από τις επενδύσεις. Άρα στην ίδια οικογένεια που ανήκουν οι άνθρωποι της Στέγης, στην ίδια οικογένεια ανήκουν και οι ναυτικοί που αυτή τη στιγμή μπορεί να βρίσκονται με ένα σούπερ τάνκερ στον Ειρηνικό ωκεανό. Γιατί, αξίζει ίσως να υπενθυμίσω ότι, βάσει της διαθήκης του Αριστοτέλη Ωνάση, το 40 % του επιχειρηματικού κέρδους αξιοποιείται για την κοινωφέλεια.
Δεν θέλω να σας κουράσω. Η βραδιά ανήκει στη Στέγη, άλλωστε. Μαζί μας, όμως, ξεκινούν όλοι οι πολιτιστικοί οργανισμοί στον κόσμο, κι εμείς μαζί τους. Το Εθνικό Θέατρο, του οποίου είμαστε φέτος ο μεγάλος χορηγός. Το Μουσείο Μπενάκη, όπου υποστηρίζουμε μία από τις μεγαλύτερες εκθέσεις του, τα μουσικά σύνολα που υποστηρίζουμε και θα τα ακούσετε σε άλλες αίθουσες σαν κι αυτή. Αλλά και πιο μακριά, στο Almeida Theatre του Λονδίνου όπου ανεβαίνει η Ορέστεια και η Μήδεια με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση. Οι υπότροφοι αναχώρησαν πλέον για τα πανεπιστήμιά τους, και οι αριστούχοι μαθητές ταξιδεύουν στον κόσμο φέρνοντας επιτυχίες από τις μαθητικές ολυμπιάδες. Σε λίγους μήνες, ο Θόδωρος Τερζόπουλος ως fellow του Ιδρύματος θα διδάσκει στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια της Αμερικής τον τρόπο που ανεβαίνει η αρχαία ελληνική τραγωδία.
Απόψε όμως βρισκόμαστε εδώ, στη Στέγη για να μιλήσουμε για τα 4Ε της χρονιάς: για τους Έλληνες που αξίζει να ξεχωρίζουν, για την Εξωστρέφεια που πρέπει να έχει ο ελληνικός πολιτισμός, για την Ευρώπη που αλλάζει και την αλλάζουμε, για την Εκπαίδευση που πάντα πρέπει να βάζει στο κέντρο της τον ανθρωπισμό, που πάντα θα είναι ο βατήρας του φωτεινού μέλλοντος.
Στο Ίδρυμα Ωνάση λέμε ότι γιορτάζουμε 40 χρόνια. Ναι. Τα επόμενα 40. Κινούμαστε με γνώμονα το μέλλον, κοιτάζουμε μπροστά συμμετέχοντας στην κοινωνία, αναλαμβάνοντας το ευπρόσδεκτο κόστος της ελευθερίας που είναι η δική σας κριτική. Αυτή ήταν η αποστολή του ιδρύματος: η απελευθέρωση δυνάμεων. Αυτή παραμένει, συντονιζόμενη πάντα με τις απαιτήσεις των καιρών, με τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες των ανθρώπων.

Αντώνης Παπαδημητρίου
Πρόεδρος Ιδρύματος Ωνάση