Στα νησιά των Κυκλάδων, όπου υπήρχε λίγο πηλός και μεγάλες ποσότητες λευκού μαρμάρου, αναπτύχθηκε και ήκμασε σε όλη τη διάρκεια της πρώιμης εποχής του Χαλκού (3000-1700 π.Χ.) μια παράδοση κατασκευής λίθινων ειδωλίων, σε αντίθεση με τα πήλινα τα οποία ήταν σπανιότερα. Σχηματοποιημένα μαρμάρινα ειδώλια εξακολουθούσαν να κατασκευάζονται, όπως και στη Νεολιθική εποχή (7000-3200 π.Χ.), παράλληλα με τα λιγότερο ή μη εικονιστικά (Εικ. 1).

Ο όρος «εικονιστική τέχνη» συχνά χρησιμοποιείται ως αντίποδας της αφηρημένης τέχνης. Πρόκειται για παραστατικά έργα τέχνης, κυρίως στη ζωγραφική και στη γλυπτική, των οποίων η θεματολογία και η πηγές έμπνευσης αντλούνται από πραγματικά αντικείμενα. Με τον όρο «εικονιστική τέχνη», δεν αναφερόμαστε στην τέχνη που αναπαριστά με ακρίβεια την ανθρώπινη μορφή. Αν και οι ανθρώπινες μορφές και οι φιγούρες ζώων βρίσκονται πολύ συχνά ανάμεσα στα θέματά της.