Στον αμερικανικό Αφηρημένο Εξπρεσιονισμό εκδηλώθηκε αντίδραση από τους καλλιτέχνες της Μετά-Ζωγραφικής Αφαίρεσης μετά τα μέσα της δεκαετίας του '50 και βρήκε το ευρωπαϊκό της παράλληλο στο διάλογο της βασισμένης στη γεωμετρία ζωγραφικής με την Art Informel. Ο ρωσικός Κονστρουκτιβισμός, το ολλανδικό De Stijl και το γερμανικό Bauhaus συνέθεσαν ένα στέρεο υπόβαθρο. Η γαλλική Abstraction-Creation, παρά την ετερογένειά της, είχε ήδη παίξει το '30 έναν ρόλο στην διάδοση και εμπέδωση των αρχών του De Stijl και έγινε η γέφυρα μετάβασης από την προπολεμική στη μεταπολεμική Γεωμετρική Αφαίρεση. Ο όρος Συγκεκριμένη Τέχνη (Concrete Art), που είχε προτείνει ο Theo van Doesburg ως υποκατάστατο του Μη-αντικειμενική Τέχνη, αναβίωσε το 1947 στο Salon des Realites Nouvelles, ενώ η γκαλερί της Denise Rene, άνοιξε στο Παρίσι το 1944, έγινε κέντρο προβολής αυτής της τέχνης.