Τέσσερις μέρες του Αυγούστου από τις 2 έως 5 Αυγούστου, στο Διεθνές Ίδρυμα Μνημείου Μεγάλου Αλεξάνδρου - «Αλεξάνδρειο» και στο Περιβαλλοντικό Πάρκο Λιτόχωρου, στους πρόποδες του Ολύμπου, το κοινό θα έρθει πιο κοντά στις τέχνες, την πνευματική δημιουργία και την αστείρευτη λαχτάρα κάποιων ανθρώπων να φτάσουν στην κορυφή.

Νομίζω ότι τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύ λόγος για το τίποτα όσον αφορά τον τρόπο με τον οποίο θα έλθει η πολυπόθητη ανάπτυξη. Επιστήμονες και αναλυτές, καθηγητές και ειδικοί, πολιτικοί και επιχειρηματίες, ο καθένας τους ξεχωριστά προτείνει και έναν διαφορετικό τρόπο για να καταφέρουμε να βγούμε από την μέγγενη της κρίσης και να επιτρέψουμε σε θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Η Αθήνα δυστυχώς έχει απωλέσει προ πολλού την εικόνα μια όμορφης, περιποιημένης και ανθρώπινης πρωτεύουσας. Προς αυτήν την κατεύθυνση έπαιξαν ρόλο τόσο οι κακές έως ανύπαρκτες δημαρχιακές θητείες των τελευταίων χρόνων, όσο και η οικονομική κρίση που ισχυροποίησε μια νοοτροπία αδιαφορίας και ασυνέπειας των πολιτών απέναντι στον δημόσιο χώρο. «Εδώ ο κόσμος χάνεται, σιγά μην ασχολούμαστε με τα graffiti και τα πεζοδρόμια» είναι μια φράση που καταδείχνει το πώς αντιμετωπίζουν οι Αθηναίοι πολίτες τον δημόσιο χώρο, μια αντιμετώπιση που τείνει δυστυχώς να γενικευθεί και να αποτελέσει τρόπο σκέψης και συλλογικής συμπεριφοράς.

«Μια αγκινάρα μπορεί να προσελκύσει 500.000 επιπλέον τουρίστες. Πώς; Αναδεικνύοντας την ελληνική γαστρονομία ως έναν από τους κύριους λόγους για να επισκεφθούν την χώρα μας περισσότεροι τουρίστες».