Στο αρχαιολογικό παρελθόν και δη στην Παλαιολιθική εποχή -οι γνώσεις γύρω από την οποία είναι αποσπασματικές προερχόμενες από τυχαίες ανακαλύψεις- σημειώνονται εξελίξεις οι οποίες καθορίζουν τόσο το εικαστικό τοπίο όσο και το πεδίο της ιστορίας της τέχνης.

Η γλυπτική είναι η αρχαιότερη και πιο καθολική τέχνη. Ο προορισμός της αρχικά ήταν θρησκευτικός και αργότερα μνημειακός και διακοσμητικός, ενώ από τις απαρχές της συνδέεται στενά με την ανθρώπινη μορφή. Από τα τέλη του 19ου αιώνα η ιστορία της γλυπτικής σηματοδοτείται από μια διαδοχή ρήξεων, που έχουν δύο σημαντικές συνέπειες: μια δύσκολη πρόσληψη από το κοινό και μια εξαιρετική ανανέωση καθ' όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα.

Γιάν βαν Άυκ (Jan van Eyck), Φλαμανδός ζωγράφος (Μάαστριχτ 1390 - Μπρύζ 1441). Ιδρυτής της φλαμανδικής αναγεννησιακής σχολής, σημειώνει τη μετάβαση από το υστερογοτθικό, μεσαιωνικό πνεύμα στην καινούρια νατουραλιστική όραση. Από το 1422 έως το 1425 εργάστηκε στη Χάγη, στην υπηρεσία του κόμη της Ολλανδίας Ιωάννη της Βαυαρίας. Αργότερα έγινε αυλικός ζωγράφος του Φιλίππου του Αγαθού, δούκα της Βουργουνδίας και με την ιδιότητα αυτή ανέλαβε πολλές διπλωματικές αποστολές, όπως την εκτέλεση της προσωπογραφίας της πριγκίπισσας Ισαβέλλας στην Πορτογαλία το 1428-1429. Για ένα διάστημα παρέμεινε στη Λίλλη, στον πύργο του Εσντέν και το 1432 εγκαταστάθηκε στην Μπρύζ συνεχίζοντας την γόνιμη δραστηριότητά του έως τον θάνατό του. Ορισμένοι υποστήριξαν ότι η τέχνη του βαν Άυκ κατάγεται άμεσα από την ζωγραφική του Μελχιόρ Μπρέντερλαμ και ιδίως από μερικές μικρογραφίες των αδερφών Λίμπουργκ στο ευχολόγιο του δούκα ντε Μπερρύ «Οι πλουσιότατες ώρες του δούκα του Μπερρύ» (1409-1416).

Ούγκο βαν ντερ Γκους, (Hugo van der Goes), Φλαμανδός ζωγράφος, (-Ρόντεν Κλόστερ, Βρυξέλλες 1482). Κατά τα μέσα του 15ου αιώνα αναφέρεται ως μέλος της συντεχνίας της Γάνδης όπου ίσως γεννήθηκε. Είναι ένας από τους λίγους Βορειοευρωπαίους καλλιτέχνες εκείνης της εποχής για τον οποίο γνωρίζουμε μερικές λεπτομέρειες της ιδιωτικής του ζωής. Δέκα χρόνια αργότερα, δέχτηκε στη Μπρυζ την παραγγελία του Τομμάζο Πορτινάρι και φιλοτέχνησε το περίφημο Τρίπτυχο, που όταν το 1482, παραδόθηκε στη Φλωρεντία προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον. Το έργο αυτό, το μόνο αναμφισβήτητο του βαν ντερ Χους, έχει τελείως ανεπτυγμένα όλα τα εκπληκτικά χαρακτηριστικά της τέχνης του και τον τοποθετεί στην κατηγορία των μεγαλύτερων Φλαμανδών ζωγράφων της δεύτερης πεντηκονταετίας του 15ου αιώνα.