Ο όρος «εικονιστική τέχνη» συχνά χρησιμοποιείται ως αντίποδας της αφηρημένης τέχνης. Πρόκειται για παραστατικά έργα τέχνης, κυρίως στη ζωγραφική και στη γλυπτική, των οποίων η θεματολογία και η πηγές έμπνευσης αντλούνται από πραγματικά αντικείμενα. Με τον όρο «εικονιστική τέχνη», δεν αναφερόμαστε στην τέχνη που αναπαριστά με ακρίβεια την ανθρώπινη μορφή. Αν και οι ανθρώπινες μορφές και οι φιγούρες ζώων βρίσκονται πολύ συχνά ανάμεσα στα θέματά της. 

Η αύξηση του πληθυσμού και των αναγκών σε τρόφιμα οδήγησε στη μετατροπή κάποιων ζώων σε κατοικίδια και στην καλλιέργεια δημητριακών εγκαινιάζοντας έτσι τη Νεολιθική εποχή (7000 π.Χ. - 4000 π.Χ). Η εμφάνιση της γεωργίας συνέβαλε στην ιδιοκτησία της γης, στο σχηματισμό αστικών οικισμών και σε μια συνακόλουθη τεχνολογική πρόοδο. Η καλλιέργεια της γης άρχισε στα μέσα της 8ης χιλιετίας στην Παλαιστίνη, το δυτικό Ιράν και την Αίγυπτο. Την 6η χιλιετία ανάλογες εξελίξεις έχουμε σε Ελλάδα και Βαλκάνια, ενώ στην Κίνα και την κεντρική Αμερική η παρουσία των πρώτων γεωργών τεκμηριώνεται την 5η χιλιετία και στην βόρεια Ευρώπη 2-3 χιλιάδες χρόνια αργότερα.

Γύρω στο 8000 π.Χ. συντελείται στην Ευρώπη μια σημαντική κλιματολογική αλλαγή, με τους πάγους να σταθεροποιούνται στη σημερινή τους περίπου θέση. Η Βρετανία αποχωρίζεται από την Ευρώπη, δημιουργούνται μεγάλα δάση και πολλά από τα ζώα που κυνηγούσε ο παλαιολιθικός άνθρωπος εξαφανίζονται ή μετακινούνται στον βορρά.

Στο αρχαιολογικό παρελθόν και δη στην Παλαιολιθική εποχή -οι γνώσεις γύρω από την οποία είναι αποσπασματικές προερχόμενες από τυχαίες ανακαλύψεις- σημειώνονται εξελίξεις οι οποίες καθορίζουν τόσο το εικαστικό τοπίο όσο και το πεδίο της ιστορίας της τέχνης.

H πορεία προς την κυριαρχία του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον άρχισε στην κεντρική και ανατολική Αφρική πριν 2.000.000 χρόνια, κατά την Παλαιολιθική περίοδο όταν ο homo habilis σπάζοντας και λειαίνοντας ένα κομμάτι πέτρα δημιούργησε τα πρώτα εργαλεία.