To Μανιφέστο του Σουρεαλισμού που κυκλοφόρησε το 1924, υπήρξε ένα από τα πλέον πρωτοποριακά και αμφιλεγόμενα κείμενα της εποχής του και όχι μόνο, που έμελλε να γίνει συνώνυμο του κινήματος του Σουρεαλισμού. Στην προγραμματική αυτή διακήρυξη του κινήματος, γραμμένη από τον ίδιο του τον «ηγέτη», παρουσιάζονται οι απόψεις του André Breton για θέματα, όπως η γλώσσα και η ποίηση, ο αυτοματισμός, η λατρεία της εικόνας, η φαντασία, η ελευθερία, η τρέλα, το όνειρο, η παιδικότητα και ο θάνατος, δίνοντας σε γενικές γραμμές τους στόχους και τις αρχές του σουρεαλιστικού κινήματος.

Μετά τον A' Παγκόσμιο Πόλεμο, στην Ευρώπη πραγματοποιείται μια συνολική καλλιτεχνική εξέγερση θα λέγαμε. Πολλά καλλιτεχνικά κινήματα πρωτοεμφανίστηκαν εκείνη την εποχή στην Ευρώπη. Εκ των οποίων και τα δύο ριζοσπαστικά κινήματα τα οποία προκάλεσαν με την παρουσία τους, το συμβατικό μικροαστικό κόσμο. Πρώτο ήταν ο Ντανταϊσμός (1916-1922), μέσω του οποίου οι καλλιτέχνες κήρυξαν τον πόλεμο στην παραδοσιακή τέχνη και ηθική, και έπειτα ήρθε ο Σουρεαλισμός, που ιδρύθηκε το 1924 από τον André Breton, ο οποίος, επηρεασμένος από τη Φροϋδική ψυχολογία, έθεσε ως στόχο του να ανοίξει τις δυνάμεις του ασυνείδητου, διαταράσσοντας συστηματικά καθιερωμένες πρακτικές της αντίληψης και της κατανόησης.

Ο Giuseppe Maria Alberto Giorgio de Chirico (1888-1978) ήταν ζωγράφος, συγγραφέας και γλύπτης, γνωστός ως ένας από τους καλλιτέχνες που διαμόρφωσαν το ιδίωμα της Μεταφυσικής Ζωγραφικής (Pittura metafisica), αλλά και ιδιαιτέρως σημαντικός για την επιρροή που άσκησε σε καλλιτεχνικά ρεύματα του 20ού αιώνα, όπως ο υπερρεαλισμός και η Νέα Αντικειμενικότητα (Neue Sachlichkeit).