Ο Μπράντον είναι ένας άντρας 30 και κάτι, που ζει μόνος του στην μεγαλούπολη Νέα Υόρκη. Είναι σεξομανής και συναισθηματικά ανίκανος. Ξαφνικά μετακομίζει μαζί του η ασταθής αδερφή του και τότε ο κόσμος του Μπράντον, κλονίζεται. Ο σκηνοθέτης Στίβ Μακ Κουίν, εξετάζει τη φύση της ανθρώπινης ανάγκης, τις εμπειρίες που μας διαμορφώνουν και το πώς τελικά ζούμε τις ζωές μας. Μια ρεαλιστικά δραματική ταινία και μια εξαιρετική ερμηνεία που θυμίζουν τον Μάρλον Μπράντο, στο ‘Τελευταίο Ταγκό στο Παρίσι’. Ωραία κινηματογράφηση, ‘σκοτεινή’ και συναισθηματική φωτογραφία, που αντικατοπτρίζει τον ψυχισμό του μελαγχολικού πρωταγωνιστή. Η ταινία έχει πάρει πλήθος υποψηφιοτήτων και βραβείων παγκοσμίως, όπως σκηνοθεσίας, ερμηνείας κλπ
Τολμηρά ερωτική, η ταινία είναι αυστηρά ακατάλληλη για ανηλίκους, λόγω των πολλών γυμνών και περιγραφικών σεξουαλικών σκηνών, που όμως αντί για ερεθισμό, προκαλούν λύπηση για το άτομο του πρωταγωνιστή. Η υπόθεση διαπραγματεύεται τα πάντα γύρω από το σεξ. Το σεξ σαν απεγνωσμένη προσπάθεια επικοινωνίας, εξιλέωσης, αναπόφευκτη ανάγκη για ανθρώπινη επαφή, που όμως δυσλειτουργεί και επαναλαμβάνεται μηχανικά, όπως στις ταινίες πορνό. Ο Μπράντον είναι ένας μοναχικός γιάπις που καταφεύγει στον πληρωμένο 'έρωτα' και στις ευκαιριακές περιπτύξεις με άγνωστες γυναίκες σε βαθμό ψύχωσης. Κάνει σεξ, όχι έρωτα. Οι σχέσεις της μιας βραδιάς είναι μόνιμο φαινόμενο και το πάθος που έχει με το σεξ, έχει καταντήσει αρρώστια. Παρ’ όλα αυτά είναι ένας συμπαθής χαρακτήρας, υπεράνω υποψίας. Όταν ξαφνικά, εμφανίζεται η αδερφή του στο προσκήνιο, ο Μπράντον δεν μπορεί να κρυφτεί. Το Οιδιπόδειο σύμπλεγμα υποβόσκει, χωρίς όμως να φανερώνεται ξεκάθαρα. Η Σίσι είναι μια κακομαθημένη μεγαλοκοπέλα που εκμεταλλεύεται τους άλλους για να ζήσει, όπως το παράσιτο ζει εις βάρος του ξενιστή. Εξαρτάται από τον αδελφό της, με τον ίδιο αρρωστημένο τρόπο που εξαρτάται κι απ' τον εραστή της. Πολλά μπορούν να γραφούν για αυτή την αξιόλογη ταινία, που σκιαγραφεί τις ανθρώπινες σχέσεις επίκαιρα και περίτεχνα. Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Στίβ Μακ Κουίν, χαρίζει στον πρωταγωνιστή Μάικλ Φασμπέντερ, μια χρυσή ευκαιρία, να αναδείξει το ταλέντο του, που όπως φαίνεται είναι μεγάλο. Ο Φασμπέντερ αν και άντρας ‘με τα όλα του’, αποπνέει θηλυκή ευαισθησία και συναισθηματισμό, που τον κάνουν να φαίνεται ευάλωτος, με αποτέλεσμα να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός στο γυναικείο κοινό. Η συμπρωταγωνίστριά του Κάρεϋ Μάλιγκαν, παίζει εξίσου πετυχημένα το ρόλο της ενώ υπονοεί πολλά περισσότερα, απ΄ όσα φανερώνει η ταινία. Το τέλος μας αφήνει να φανταστούμε το παρελθόν και να μαντέψουμε το μέλλον. Γιατί είναι ο Μπράντον τόσο μόνος; Μήπως είναι κατά βάθος ερωτευμένος με την Σίσι; Μήπως είναι μισογύνης; Ή μήπως είναι απλά ένας κοινός εγωιστής;