movies AVATAR
 

AVATAR AVATAR Hot

AVATAR

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΑΙΝΙΑΣ

Σκηνοθέτης
Σενάριο
Μουσική
Παραγωγής

Η πιο πολυαναμενόμενη ταινία της χρονιάς, μακράν, είναι το Avatar. Για πολλούς και διάφορους λόγους. Πρώτος και κυριότερος η μεγάλη επιστροφή του σκηνοθέτη Τζέημς Κάμερον. Σχεδόν δεκατρία χρόνια μετά την τεράστια επιτυχία του «Τιτανικού» δούλεψε σκληρά για να μας παραδώσει το «Avatar». Ένας επιπρόσθετος λόγος η χρήση που κάνει όλων των σύγχρονων ψηφιακών τεχνολογικών επιτευγμάτων για τα γυρίσματα της νέας του αυτής ταινίας. Ένας ακόμα, για τους πιο σινεφίλ, το καστ. Ο ανερχόμενος κι πολύ ταλαντούχος ηθοποιός Σαμ Γουόρθινγκτον, που πέρυσι τον είδαμε στο Terminator Salvation, και φυσικά οι Σιγκούρνευ Γουίβερ, που συνεργάζεται ξανά μετά το Aliens με τον Τζέημς Κάμερον, και ο Τζιοβάνι Ρίμπιζι. Αλλά κακά τα ψέμματα. Ο σημαντικότερος λόγος που περιμέναμε αυτή την ταινία ήταν ένας. Να ανακαλύψουμε πραγματικά το ποιος είναι αυτός ο κόσμος και οι κάτοικοι του, γεύση των οποίων είχαμε πάρει τόσους μήνες τώρα στο τρέηλερ και στις αφίσες.

Ο Τζέηκ Σάλι (Σαμ Γουόρθινγκτον), νεαρός μα ανάπηρος πρώην πεζοναύτης, αντικαθιστά τον νεκρό δίδυμο αδερφό του στην αποστολή για τον πλανήτη Πανδώρα. Στον πλανήτη αυτό οι άνθρωποι έχουν κάνει βάση με στόχο ένα και μοναδικό. Να διώξουν ή να εξοντώσουν τους ιθαγενείς Ναβί για να αποκτήσουν πρόσβαση στα κοιτάσματα του «δυσπρόσιτου», μιας ύλης που το κάθε κιλό που εξορύσσεται εκτιμάται στα 20 εκατ. δολάρια. Για να επιτευχθεί ο στόχος τους χωρίς πολλές στρατιωτικές επεμβάσεις ο διοικητής της βάσης (Τ. Ρίμπιζι) βασίζεται στην επιστήμη, την οποία υπηρετεί η Γκρέις (Σ. Γουίβερ). Κατασκευάζουν λοιπόν με συνδυασμό DNA ανθρώπου και ιθαγενή τα άβαταρς, δηλαδή σώματα ιθαγενών που όμως ελέγχουν εξ? ολοκλήρου μέσω μηχανήματος άνθρωποι. Η περιπέτεια για την σωτηρία ή μη του πλανήτη Πανδώρα ξεκινά όταν ο Τζέηκ μπαίνει για πρώτη φορά στο μηχάνημα κι «οδηγεί» το αβατάρ του μέσα στην καρδιά του κόσμου των Ναβί.

Οι λέξεις είναι πολύ λίγες κάποιες φορές για κάποιες ταινίες. Η πληθώρρα των καλών στοιχείων της συγκεκριμένης, ακόμα και αν πιάσουμε για να αξιολογήσουμε ξεχωριστά έναν προς έναν τους τομείς που την συνθέτουν, είναι τέτοια που σε οδηγεί στο να μην ξέρεις από πού να αρχίσεις και που να τελειώσεις. Στην περίπτωση δηλαδή του «Άβαταρ» το μόνο σίγουρο από το οποίο πρέπει να ξεκινήσουμε, σαν επισήμανση-συμβουλή, είναι να την δείτε σε ψηφιακή τρισδιάστατη προβολή. Εκεί θα την απολαύσετε σε όλο της το μεγαλείο.

Ο Τζέημς Κάμερον έχτισε εδώ ένα παραμύθι πατώντας πάνω σε κάποιους πολύ απλούς κανόνες αλλά με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία. Αρχικά σου δείχνει τον άνθρωπο. Ποιος είναι, τι θέλει, που πάει και τι τον εμποδίζει να αποκτήσει αυτό που θέλει. Κατόπιν έναν άλλο κόσμο. Ένα εκπάγλου ομορφιάς παραμυθένιο κόσμο, που ουσιαστικά βρίσκεται μεταξύ του ανθρώπου και των επιθυμιών του. Και στο τέλος καταστρέφει αυτό το πανέμορφο κόσμο εις το όνομα της ανθρώπινης φιλοδοξίας και νοσηρότητας. Κι όλο αυτό το ντύνει με ένα πέπλο άκρως αντιπολεμικό, οικολογικό και αγάπης. Με λίγα λόγια ό,τι μας περιτριγυρίζει είναι ζωντανό κι αν δεν το αγαπήσουμε όπως μας αγαπά αυτό δεν θα ζήσουμε την ζωή που πραγματικά μπορεί η φύση και η ενέργεια της να μας προσφέρει.

Αυτό για τη σεναριακή δομή και την ψυχή της ιστορίας. Η οποία, κακά τα ψέμματα, εμπεριέχει κάποιες ελάχιστες εύκολες σεναριακές λύσεις, που πλέον κανείς αμερικάνος δεν μπορεί εύκολα να αποφύγει αν θέλει να εξελίξει την ιστορία του, αλλά ο Κάμερον ήξερε ποιες να χρησιμοποιήσει και πόσο. Οπότε μικρό το κακό. Όταν επίσης στον αντίποδα το εικαστικό κομμάτι είναι ό,τι πιο εντυπωσιακό έχουμε δει από τον Άρχοντα των Δαχτυλιδιών #3 (Η Επιστροφή του Βασιλιά), τότε γίνεται ακόμα μικρότερο. Από τα πρώτα δύο λεπτά οι προθέσεις του Κάμερον είναι προφανείς. Θέλει να φύγουμε και να παραπατάμε. Με τα χρώματα. Με τις γωνίες ληψεις του. Με τις απίστευτες λεπτομέρειες στο οτιδήποτε. Από μία μεταλλική συρταριέρα μέχρι τις φτέρες στο δάσος. Από τα ελικόπτερα των ανθρώπων μέχρι τα ιπτάμενα πλάσματα του πλανήτη Πανδώρα. Κι εδώ, για να μη μακρυγορούμε, μπορούμε απλά να πούμε ότι ολόκληρος ο κόσμος που σχεδίασε και κατασκεύασε ο Κάμερον είναι απλά τέλειος!

Από το σημείο που ο Τζέηκ μπαίνει στο μηχάνημα και παίρνει το έλεγχο του μπλε αβατάρ του και αρχίζει να ανακαλύπτει τον πραγματικό κόσμο του πλανήτη αυτού τότε αυτόματα γίνεται εκτός από οδηγός του άβαταρ και οδηγός δικός μας. Η δική του εξερεύνηση, κι ακόλουθα η δική του περιπέτεια, γίνεται η δικιά μας εξερεύνηση ενός κόσμου που όσο περνάει η ώρα αγαπάμε όλο και πιο πολύ και που στο τέλος έχουμε ταυτιστεί τόσο πολύ μαζί του που θα θέλαμε να είμαστε κι εμείς στο πλευρό των Ναβί. Όλα αυτά όμως δεν θα μπορούσαν να επιτευχθούν μόνο με όμορφες εικόνες. Σε ένα κόσμο που τα μικρά παιδιά παίζουν παιχνίδια με ποιότητα εικόνας blu-ray, οι όμορφες εικόνες από ένα απίστευτα όμορφο πλανήτη, πλέον φαντάζουν σαν μερικές ωραίες καρτ-ποστάλ ακόμα. Εδώ η ευφυΐα του Κάμερον εντάσσει σε αυτό τον «μύθο», τον μύθο του πλανήτη Πανδώρα, μία ολόκληρη φιλοσοφία, απαύγασμα πολλών διαφορετικών δικών μας αρχαίων φιλοσοφιών.

Τα πάντα είναι συνδεδεμένα. Όλα είναι μία ενότητα. Ένα νευρικό σύστημα που καταλήγει σε έναν εγκέφαλο. Αν ο εγκέφαλος είναι ο ίδιος ο πλανήτης τότε οι νευρώνες είμαστε εμείς, οι σπόροι, τα δέντρα, τα πουλιά κι ό,τι άλλο ζει γύρω μας με ρίζες ή με πόδια ή με φτερά. Κι όλοι εμείς είμαστε ένα. Όποιος επιτίθεται σε αυτή την ενότητα έχει άγνοια της ομορφιάς της. Κι όποιος την ανακαλύψει έχει συνειδητοποιήσει πως είναι η πραγματική ζωή.

Αν όλα αυτά ακούγονται πομπώδη ή new age γραφικότητες για κάποιον τότε ίσως θα πρέπει να προσθέσουμε (μπας και αλλάξει γνώμη) και την ευθεία επίθεση που κάνει ο Κάμερον στην πολεμοχαρή φυλή των ανθρώπων. Αν υπάρχει μία διδαχή εδώ, πέραν της φιλοσοφίας που συνοπτικά αναφέραμε παραπάνω, είναι ότι ο πόλεμος είναι τελικά μία ανθρώπινη επινόηση που έχει τη βάση της στον εγωισμό. Εμείς θέλουμε πάντα να κάνουμε το παν αρκεί να εξυπηρετηθεί το συμφέρον μας, με οποιοδήποτε κόστος. Κι εκεί υπάρχει η ένσταση του Άβαταρ. Ο κόσμος είναι φτιαγμένος όπως η Πανδώρα. Να είναι κομμάτι μας κι εμείς κομμάτι του. Αν επιτιθέμεθα σε αυτόν είναι σαν να επιτιθέμεθα σε εμάς. Και τότε το κουτί της Πανδώρας θα ανοίξει? (δεν πιστεύω ότι το όνομα του πλανήτη επιλέχθηκε τυχαία).

Για τους ηθοποιούς που δεν αναφέραμε δεν υπάρχουν πολλά πράγματα να πούμε. Η πραγματική υποκριτική, οι πραγματικοί ηθοποιοί είναι οι Ναβί (ηθοποιοί μεν που καταγράφηκαν ψηφιακά με την τεχνική motion capture και εξελίχθηκαν στα 3D μοντέλα και animations που βλέπουμε τελικά). Η υποκριτική περνάει πλέον και μέσα στα μπλε κατασκευάσματα. Η αληθοφάνεια δηλαδή δεν είναι μόνο σε επίπεδο «εφέ», μία λέξη που ακούγεται σχεδόν ως προσβολή για το «Άβαταρ», αλλά δεσπόζει παντού, ακόμα και στο κομμάτι της υποκριτικής των ηθοποιών. Το καστ είναι σοφά επιλεγμένο κι αν μη τι άλλο προσθέτει πόντους στην γενική αληθοφάνεια όλου αυτού του σύμπαντος που δημιούργησε ο Κάμερον.

Το «Άβαταρ» είναι η πιο εντυπωσιακή ταινία που είδα μετά τον τρίτο Άρχοντα των Δαχτυλιδιών. Ο Τζέημς Κάμερον δεν προσφέρει στεγνό θέαμα για να περάσουμε 160 ευχάριστα λεπτά. Αυτή η ταινία έχει πολύ ψυχή. Τεχνολογικά είναι πολλά επίπεδα παραπάνω από ό,τι άλλο είδαμε τα τελευταία χρόνια και δείχνει το δρόμο προς το μέλλον. Σε δέκα χρόνια οι μισές ταινίες τέτοιου είδους, που θα βγαίνουν από την Αμερική θα είναι γυρισμένες σε στερεοσκοπικό 3D. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με έναν ολόκληρο, φρέσκο, πρωτότυπο, ολοκαίνουριο κόσμο. Ένα νέο σύμπαν. Χλωρίδα και πανίδα δημιουργημένα από το μηδέν για το λογαριασμό μιας ταινίας (σας θυμίζει κάτι;) Οχήματα και κτίρια και λοιπές κατασκευές εξίσου (τώρα πρέπει να θυμηθήκατε). Το «Άβαταρ» είναι ο «Πόλεμος των Άστρων» του 21ου αιώνα. Είμαστε πολύ τυχεροί, όπως ήταν και αυτοί που είχαν δει το πρώτο Star Wars σε σινεμά το 1977, που έχουμε την ευκαιρία να απολαύσουμε αυτό το επικό, πανέμορφο και ολοζώντανο παραμύθι στο σινεμά της γειτονιάς μας. Μη τη χάσετε με τίποτα. Θα ανατριχιάσετε, θα θαμπωθείτε, θα δακρύσετε, θα εντυπωσιαστείτε. Δεν έχουμε ξαναδεί τίποτα παρόμοιο! Αν δεν πάρει (τουλάχιστον) μισή ντουζίνα Όσκαρ θα εκπλαγώ.

Αν έλεγαν πως έπρεπε η κριτική μου για αυτό το φιλμ να είναι μία φράση θα έλεγα μόνο αυτό: Θέλω κι άλλο!!!!!!!

Editor review

AVATAR 2009-12-15 21:03:24 Γιώργος Χριστόπουλος
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 
 
5.0
Reviewed by Γιώργος Χριστόπουλος    December 15, 2009
#1 Reviewer  -   View all my reviews

AVATAR

Το AVATAR είναι ο Πόλεμος των Άστρων του 21ου αιώνα. Λανσάρει κάτι που είχαμε να δούμε από τότε. Έναν ολοκληρωμένο κόσμο, απίστευτης ομορφιάς, που γεννήθηκε στο μυαλό του σκηνοθέτη του Τζέημς Κάμερον. Η στερεοσκοπική 3D προβολή απογειώνει όλο το εγχείρημα και μας κάνει να διψάμε όλο και συνεχώς για πλάνα του πανέμορφου πλανήτη Πανδώρα. Και αν όλα αυτά φαντάζουν επιφανειακά τότε οφείλουμε να πούμε πως η καρδιά της ταινίας είναι βαθιά φιλοσοφημένη κι άκρως αντιπολεμική κι οικολογική. Τα Όσκαρ περιμένουν τον Κάμερον και πάλι, δεκατρία σχεδόν χρόνια μετά τον "Τιτανικό". Πλέον είναι και με βούλα King of the world!

Was this review helpful to you? 
150
Report this review
 

User reviews

Average user rating from: 3 user(s)

To write a review please register or log in.
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 
 
4.0  (3)
 
AVATAR 2009-12-25 08:54:36 echaos
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 
 
5.0
Reviewed by echaos    December 25, 2009

AVTR

παρακαλώ, παρακαλώ... Για να μην μπερδευτώ ιδιαίτερα θα έπρεπε να πω τα εξής: 1/Η εθνολογία σαν Handmaiden of Colonialism 2/ H τεχνολογία στην υπηρεσία του συμφέροντος 3/ Το δόγμα Bush περί προληπτικής επίθεσης 3/ Η πνευματικότητα, ο μεγάλος απών 4/ Η διαφορετικότητα σαν όπλο καταστροφής των "κατώτερων" αλλά πάντα "συγκρίσιμων" άλλων 5/ Η αναγνωρισιμότητα του άλλου και η δυνατότητα του να βιώσει αυτό που επιθυμεί κτλ. Αν ξέρετε εσείς κάποια ελληνική ή έστω ευρωπαϊκή ταινία που να είναι γροθιά στο στομάχι που να τα λέει τόσο χύμα όσο οι Αμερικανιές του Κάμερον τότε πέστε μου την. Οι συνάφειες με την Ποκαχόντας είναι προφανώς για τους αδαείς που άκουγαν Καρυωτάκη και σκέφτονταν μόνο την αυτοκτονία του... Το μόνο παράπονο που έχω είναι ο χαρακτήρας του στρατηγού που παραείναι "καρτούν" και εξυπηρετεί μόνον το σενάριο: στο κάτω-κάτω, όταν είδαν ότι είχαν μεγάλες απώλειες θα έπρεπε να αποσυρθεί για να επιστρέψει με ενισχύσεις όχι να πεισμώσει και να κάνει μόνος του πόλεμο. Παρα ήταν ανθρώπινο και... κακό. Δεν υποστηρίζω ανάλογη προσπάθεια από Ελληνικής πλευράς διότι θα βγει πάλι μια "παρεξηγημένη Ρεπούση" ή ένας "αποδομητικός κύρηκας" που προσπαθεί να μας μυήσει στον κόσμο της... ενσυναίσθησης! Δέστε πως γίνεται κριτική (και όχι επί-κριτική) από τον ίδιο τον λαό που ΚΑΝΕΙ αυτά τα πράγματα και όχι από θεατές σε σχετικά ασφαλείς θέσεις εξώστη ("...ρε παιδί μου είδες τι κάναν στο Ιρακ;"). Για τα υπόλοιπα, απλά εφαλτήριο για νέες προσπάθειες στην τεχνολογία, submersive technologies κτλ. Πρέπει να το δείτε... (Βγάλτε τα γυαλιά της ελληνικής δημοσιογραφίας -ουφ- και βάλτε τα 3D!)

Was this review helpful to you? 
42
Report this review
AVATAR 2009-12-19 10:05:25 Χαραλαμποπουλος Εμμανουήλ
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 
 
4.0
Reviewed by Χαραλαμποπουλος Εμμανουήλ    December 19, 2009
  -   View all my reviews

AVATAR

Πήγα επηρεασμένος και από τους δυο σας. Οφείλω να ομολογήσω ότι τα έχασα. Ο κόσμος που έχει φτιάξει ο Κάμερον είναι πραγματικά "φανταστικός", είναι στιγμές που παρασέρνεσαι μέσα του. Το σενάριο παρόλα αυτά...είναι για γέλια. Δεν ξέρω γιατί αλλά τουλάχιστον σε αυτό το σημείο θα συμφωνήσω με τον άλλον χρήστη. Η ταινία αυτή είναι σίγουρα ένα must see για κινηματογράφο και όπως λέει και ο κριτικός και σίγουρα για 3D. Τώρα αν θα την έπαιρνα να την βάλω στην ταινιοθήκη μου; Δεν νομίζω. Επίσης είναι φοβερά καλοστημένη από άποψη marketing ( εδώ θυμίζει - αν και απέχει - το starwars ακόμα περισσότερο). Αυτή την ταινία μπορεί να την παρακολουθήσει ολόκληρη η οικογένεια. Περιέχει ωραία μηνύματα και γενικά έχει την αισθητική video game για τα παιδιά, περιέχει δράση και εκρήξεις για τα αγοράκια και ένα σχετικό ρομάντζο και ευαισθησίες ( οικολογικού περιεχομένου και αδικίας) για τα κοριτσάκια. Βέβαια όλα τα παραπάνω την καθιστούν αρκετά προβλέψιμη. Ο δε κόσμος είναι φοβερά λαμπερός, παραμυθένιος και τέλειος, πολύ μακριά απο τους κόσμους που μου έρχονται γρήγορα στο μυαλό με μπολικο γκρι και πολύ σκόνη.

Το σίγουρο είναι ότι πάει για μπόλικα όσκαρ, ως ταινία έχει τομές ανάλογες των ταινιών που αναφέρθηκαν από τους άλλους χρήστες. Το όλο εγχείρημα ήθελε πολλά κότσια και έχω πραγματική περιέργεια για το αν θα μπει μέσα η παραγωγή. ( ταυτόχρονα βγήκε και το παιχνιδάκι με 60euro κόστος!)

Αλήθεια, μπορεί να δωθεί Οσκαρ ερμηνείας σε ψηφιακό χαρακτήρα;

Was this review helpful to you? 
40
Report this review
AVATAR 2009-12-17 13:36:18 Kωστας Κακουρης
ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑ 
 
3.0
Reviewed by Kωστας Κακουρης    December 17, 2009

Avatar

To Αvatar είναι μια εξαιρετική ταινία σε επίπεδο κινηματογραφικής τεχνολογίας αλλά προσωπικά δε με άγγιξε καθόλου σε συναισθηματικό επίπεδο.Ο κόσμος των 400.000.000$ που δημιούργησε η Weta Digital με άφησε άφωνο(ειδικά αν τον απολαύσεις σε 3D) αλλά η σεναριακή προσέγγιση του Cameron ήταν προβλέψιμη και χιλιοειπωμένη.Η βασική διαφορά του Avatar απο το Lord of the rings είναι οτι το δεύτερο δημιουργήθηκε απο έναν καλλιτέχνη ενώ το πρώτο απο έναν τεχνικό.Βλέποντας την ταινία μου ήρθε αναπόφευκτα στο μυαλό το New world(2005)του σκηνοθέτη Τερενς Μάλικ,ταινία με αντιπολεμικά και οικολογικά μηνύματα που διαπραγματεύεται το ίδιο θέμα (μπορείς να πεις οτι το Avatar είναι η Ποκαχόντας του μέλλοντος).Ο Μάλικ είναι καλλιτέχνης και με ένα απλό και λιτό πλάνο προσφέρει έναν μαγικό ερωτισμό,σε αντίθεση με τον Cameron που η ερωτική σκηνή της ταινίας του προκάλεσε γέλια στο κοινό(πως να μην γελάσεις όταν βλέπεις 2 στρουμφ τριών μέτρων να κάνουνε σεξ!)
Στις δεκαετίες του 50 και 60 ο Bergman έκανε σχεδόν μια ταινία low budget τον χρόνο και κάθε φορά επαναπροσδιόριζε από την αρχή την κινηματογραφική αισθητική.Αύτο είναι για εμένα η δημιουργία ενος νέου κόσμου και όχι το να δημιουργείς χλωρίδα και πανίδα απο το μηδέν.Αν κάνεις μια ταινιά που κοστίζει όσο ο προυπολογισμος ενος κράτους τοτε γιατι να είναι δύσκολο να γεννησει η φαντασία σου τον πλανήτη Πανδώρα?
Για μένα ένα μόνο πλάνο απο μία οποιαδήποτε ταινία του Κιούμπρικ αξίζει όσο 10000 Avatar μαζί.Φοβάμαι οτι ο κινηματογράφος στα χρόνια που έρχονται θα εξελιχθεί σε ένα super digital πλανηταριο με εντυπωσιακές εικόνες χωρίς ψυχή χωρίς παλμό χωρίς νόημα.Ευτυχώς ο κινηματογραφικός πλούτος των περασμένων δεκαετιών είναι άφθονος και διαχρονικός και θα αποτελεί πηγή έμπνευσης για κάθε νέο κινηματογραφιστή που στηρίζεται δυνατά στον ρεαλισμό για να απογειωθεί στον μαγικό ρεαλισμό και όχι να στηρίζει την φαντασία του στα καινουργια softwares της Weta digital και της ILM.
Όπως θα έλεγε και η προφήτης στο Matrix ,έχεις πολύ φαντασία στην ψυχή σου αλλά καθόλου ψυχη στην φαντασία σου κύριε Cameron..

Was this review helpful to you? 
56
Report this review
 
Powered by JReviews