Συνεχίζεται για μια ακόμη χρονιά, μέχρι τις 30 Μαρτίου, η επιτυχημένη συνεργασία της Ορχήστρας των Χρωμάτων με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου και το ΤΡΙΑΝΟΝ Filmcenter.

Το 2010 οι κινηματογραφικές και οι μουσικές επιλογές κάθε Τρίτη στο ΤΡΙΑΝΟΝ έχουν κοινό παρανομαστή την μουσική που πλάστηκε για τον κινηματογράφο ή απόκτησε από αυτόν μια δεύτερη ευκαιρία αιωνιότητας. Ξεχωριστές βραδιές στις οποίες μουσική με κινηματογραφικό χαρακτήρα συναντά σημαντικές δημιουργίες της 7ης τέχνης, που διατηρήθηκαν στη μνήμη και μέσω της μουσικής τους.

Η Ομάδα Πείρα(γ)μα παρουσιάζει την κωμωδία του Woody Allen PLAY IT AGAIN, SAM. Μια μουσική θεατρική παράσταση σε σκηνοθεσία Αγγελικής Κασόλα στο «Up Stage GIALINO» πάνω από το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο από τις 7 Δεκεμβρίου 2009 έως τις 28 Μαρτίου 2010 κάθε Δευτέρα στις 21:30μ.μ.

Για τους λάτρεις του Γούντυ Άλλεν, θεατρόφιλους, κινηματογραφόφιλους, φίλους της τζαζ.

Οι μοναδικοί χορευτές-παγοδρόμοι του State Ice Ballet της Αγίας Πετρούπολης ανεβαίνουν και φέτος στην παγωμένη σκηνή του Θεάτρου Badminton έπειτα από τις επιτυχημένες παραστάσεις της Λίμνης των Κύκνων το 2008, για να ζωντανέψουν το «μπαλέτο των μπαλέτων», του Pyotr Ilyich Tchaikovsky.

Με συμμετοχές από 30 και πλέον χώρες, και με τιμώμενη χώρα τη Γερμανία, πραγματοποιείται φέτος το Διεθνές Φεστιβάλ Αnimation της Αθήνας. Το 5ο Animfest θα διεξαχθεί από τις 11 ώς τις 14 Μαρτίου 2010, στην Ταινιοθήκη της Ελλάδας.

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει από τις 28 Ιανουαρίου έως τις 18 Απριλίου 2010 αναδρομική έκθεση του Χρόνη Μπότσογλου, ενός από τους σημαντικότερους ζωγράφους της ελληνικής μεταπολεμικής τέχνης.

Ανταμώνουμε λοιπόν ξανά. Για τον λόγο που είχαμε πει στο περσινό μας άρθρο «Oscars 2009 - Νικητές, Ποιοι και Γιατί». Γιατί ο θεσμός των βραβείων Όσκαρ τραβάει πάντα τα βλέμματα των σινεφίλ κι αποτελεί την ίδια περίοδο κάθε χρόνο το επίκεντρο των συζητήσεων τους, είτε πρόκειται περί σοβαρής κουβέντας ή, κατά κάποιο τρόπο, εμπαιχτικής. Διότι κακά τα ψέμματα ποτέ σε μας τους Έλληνες δεν μας «έκατσαν» καλά αυτά τα βραβεία. Πάντα μιλάγαμε για τις αδικίες και πάντα αναρωτιόμασταν «τι πίνουν» εκεί στην Ακαδημία. Η αλήθεια είναι πως αν θέλουμε να ασχοληθούμε κάπως σοβαρά με αυτά τα βραβεία τότε πρέπει να ερευνήσουμε και ως ένα βαθμό το background του θεσμού και να υιοθετήσουμε, επίσης ως ένα βαθμό, την οπτική του γωνία. Μία οπτική γωνία, που χρησιμοποιώ όποτε αναφέρομαι στα Όσκαρ και την οποία είχα εκθέσει πολύ αναλυτικά στο περσινό άρθρο για τους νικητές.

Είχε μείνει ένας τελευταίος άσπρος καμβάς και τον ξετύλιξα από την ζελατίνα του. Ήταν Νοέμβριος νομίζω, τον ακούμπησα πάνω στο καβαλέτο φτιάχνοντας την παλέτα των χρωμάτων χωρίς να έχω σκεφτεί τι θα ζωγραφίσω. Πέρασε αρκετή ώρα κοιτάζοντας τον άδειο καμβά..δεν είχα διάθεση? Εκείνη την περίοδο έφτιαχνα κάτι σκηνικά για ένα φίλο, φωτογράφο για το περιοδικό HILTON. Το μόνο που είχα σκεφτεί ήταν να φτιάξω σε κάτι τοίχους με σπρέι το αποτύπωμα μιας δαντέλας. Έβγαλα τον καμβά λοιπόν και τον κάλυψα με την δαντέλα και τον ψέκασα με το σπρέι .Δεν ήμουν σίγουρος για το αποτέλεσμα..

Σάντρο Φιλιπέπι Μποττιτσέλλι, (Sandro Filipepi il Botticelli), Ιταλός ζωγράφος, από τους μεγαλύτερους της Αναγεννήσεως, γεννήθηκε στην Φλωρεντία το 1445-1510. Εργάστηκε πρώτα κοντά σε κάποιο χρυσοχόο αλλά μαθήτευσε, όπως αναφέρει ο Βαζάρι, στο ζωγραφικό εργαστήριο του Φρα Φιλίππο Λίππι. Την πληροφορία επιβεβαιώνει μια σειρά από Παναγίες, αναγόμενες γύρω στο 1465, πολύ συγγενικές με την τέχνη του Λίππι. Αργότερα το 1470, είχε δικό του εργαστήριο και συνεργάτη του είχε τον γιό του. Το πρώτο χρονολογημένο έργο «Η Θεία Δύναμη», (1470), φανερώνει επιδράσεις από τον Βερρόκκιο, κοντά στον οποίο μαθήτευσε ίσως ο Μποττιτσέλλι το 1470, όταν ο Φιλίππο Λίππι έφυγε από την Φλωρεντία και εγκαταστάθηκε στο Σπολέτο. Στη διαμόρφωσή του επέδρασαν ακόμη τα έργα του Μπαλντοβινέττι και του Αντόνιο Πολλαϊόλο.