Το Καινό είναι ό,τι καλύπτει ένα τεράστιο Κενό που νιώθει ένα πολυπληθές Κοινό.

Μια όμορφη και πλούσια γυναίκα κάθεται στο παράθυρο της, προσπαθώντας να επικοινωνήσει με τον έξω κόσμο. Σταδιακά εγκαταλείπει την προσπάθεια και χάνεται μέσα στον εσωτερικό της κόσμο και τις αναμνήσεις ? φαντάσματα του παρελθόντος.

Να'μαι πάλι... να ψάχνω εαυτό... μετράω τους χτύπους του ρολογιού, όχι της καρδιάς... υπάρχει κάτι... κάτι που δεν μπορώ να δω καθαρά.

Γιατί το σκέφτεσαι; Μια όμορφη διαδρομή, με ανοιχτό παράθυρο και μουσική, ένα χοντρό πουλόβερ να τυλιχτω το βραδυ, καπνός και αναπτήρας... και όλα τα απαραίτητα στο πορτ-μπαγκάζ... μαγική Χαλκιδική!

Η θεατρική ομάδα «ΜΑΥΡΗ ΓΑΤΑ» παρουσιάζει την θεατρική παράσταση «Αυτοκτονώντας Ασύστολα» του Αύγουστου Κορτώ από 9 Απριλίου - 23 Μαϊου 2010 στο Θέατρο ΆΡΤΙ.

Ο Καραγκιόζης και η παρέα του σας προσκαλούν για Πάσχα στη στάνη του Μπάρμπα-Γιώργου.  "Φιγούρες & Κούκλες" για 2 μήνες.

Ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα της μουσικής σκηνής, o καλλιτέχνης των δέκα μουσικών βραβείων Grammy, Bobby McFerrin, θα δώσει μία και μοναδική συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τη Δευτέρα 31 Μαΐου 2010. Ο Bobby McFerrin είναι ένα από τα φυσικά θαύματα του μουσικού κόσμου αφού η έκταση της φωνής του αγγίζει τις 4 οκτάβες, και θεωρείται ο περισσότερο γνωστός στον κόσμο ανανεωτής, αυτοσχεδιαστής της φωνητικής μουσικής, ένας παγκόσμια αναγνωρισμένος διευθυντής κλασικής ορχήστρας και ο δημιουργός του περίφημου και γνωστότερου τραγουδιού του 20ου αιώνα "Don?t worry be happy".

Bookcrossing είναι να «ξεχνάς» βιβλία σε παγκάκια, πάρκα, καφετέριες, πλατείες , αφήνοντάς τα ελεύθερα να γυρίσουν τον κόσμο.

«Στο έσχατο βάθος η αισθητική και η ηθική συμπίπτουν». Η φράση αυτή του Wittgenstein ανακάλεσε στη μνήμη μου την πεποίθηση που διατρέχει τη σκέψη του Πλάτωνα, αλλά και του Περικλή, ηγέτη της Αρχαίας Αθήνας των κλασικών χρόνων, ότι το καλόν (δηλαδή το ωραίο) ηθικοποιεί τον θεατή του και καθιστά αγαθούς (δηλαδή ηθικά ενάρετους) τους πολίτες. Με αφορμή αυτά, αποφάσισα να ανατρέξω σε σχετική βιβλιογραφία, προκειμένου να αντλήσω πληροφορίες που τεκμηριώνουν θεωρητικά την παραπάνω ενδιαφέρουσα παραδοχή.

Η αναζήτησή μου με οδήγησε στο βιβλίο του Ιάσονα Ευαγγέλου με τίτλο «Αισθητική και Τέχνη» (εκδόσεις Σαββάλας). Στις σελίδες του διάβασα ένα εξαιρετικά ευαίσθητο συσχετισμό μεταξύ της αισθητικής και της ηθικής αξίας.

Giorgio da Castelfranco, detto il Giorgione. Ιταλός ζωγράφος, Καστελφράνκο Βένετο, Τρεβίζο 1477 ή 1478- Βενετία 1510. Η ζωή του μεγάλου αυτού πρωτοπόρου της βενετσιάνικης ζωγραφικής του 16ου αιώνα είναι ελάχιστα γνωστή. Χρησιμοποίησε τόσο πετυχημένα το χρώμα και το φως για να δώσει ενότητα στα έργα του, που παρότι γνωρίζουμε λίγα έργα του, είναι αρκετά για να του εξασφαλίσουν μια φήμη ισοδύναμη σχεδόν με των μεγάλων καλλιτεχνών της Νέας Κίνησης. Εγκαταστάθηκε στη Βενετία και έγινε, κατά τον Βαζάρι, μαθητής του Τζοβάννι Μπελλίνι. Εκεί ανέλαβε τουλάχιστον δύο μεγάλες δημόσιες παραγγελίες που αποδεικνύονται από έγγραφα των αρχείων. Ένα μεγάλο πίνακα για την αίθουσα των Ακροάσεων του δουκικού ανακτόρου το 1507-1508, έργο που χάθηκε, και τις τοιχογραφίες για την πρόσοψη του Φόντακο ντέι Τεντέσκι το 1508. Είναι ένα τμήμα γυναικείου γυμνού σε φυσικό μέγεθος, που αποτοιχίστηκε το 1969 από τις τοιχογραφίες του Τισιανού, συνεργάτη του Τζορτζιόνε στη διακόσμηση του κτιρίου το 1508.

Η McKelle έχει ένα φιλόδοξο στυλ που επαναφέρει και τιμά τον ήχο των Big Bands της δεκαετίας του ?40, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα παιχνιδιάρικα ερωτική. Πινελιές rhythm και blues αποκαλύπτουν την σπινθηροβόλο πλευρά της ενώ οι μπαλάντες της είναι απλά διαμάντια. ?Δίνει νέα ζωή στα παλιά δεδομένα? και ?Τραγουδά με την ευκολία και την χάρη της Ella Fitzgerald και την ψυχή της Sarah Vaughan? είπαν για την McKelle χαρακτηρίζοντας έτσι τις φωνητικές και ερμηνευτικές της ικανότητες.

Ένας πολυδιάστατος συγγραφέας. Ένας ακαταπόνητος δημιουργός. Ένας ανήσυχος άνθρωπος. Ο λόγος για τον συγγραφέα και ποιητή Γιώργο ? Ίκαρο Μπαμπασάκη, ο οποίος σε πείσμα των πιο απαισιόδοξων προβλέψεων για το μέλλον της καλλιτεχνικής δημιουργίας, επιμένει, στη συνέντευξη που μας παραχώρησε, να μην θεωρεί την εποχή μας αντικαλλιτεχνική. Δηλώνοντας ρητά υπηρέτης του Ανθρώπου, αναλύει τον τρόπο με τον οποίο ο δημιουργός διαχειρίζεται τις εμμονές του. Εμπνευστής της «Φυλής των happy few», αναλύει τις συνιστώσες της ιδιότυπης θεωρίας του και αναφέρεται στη σχέση της ζωής των λογοτεχνών με το έργο τους, που συνδέεται με τις διεργασίες του έσω βίου. Τέλος, αναφέρεται στα ερωτήματα που γεννά η λογοτεχνική ανάγνωση και σε στοχαστές που διαμόρφωσαν τη σκέψη του. Ιδού η απολαυστική και συνάμα αποκαλυπτική συνέντευξή του...