Ένα πρωτότυπο είδος πολιτιστικών εκδηλώσεων παρουσιάζεται στον πολυχώρο HUB (Γκάζι, Αλκμήνης 5) το Σάββατο 18 Φεβρουαρίου. Το πρώτο «ταξίδι» από μια σειρά πολυθεματικών event με την ονομασία CULTUREGRAPH, όρος που περικλείει την «χαρτογράφηση» αλλά και τον συνδυασμό των κυριοτέρων μορφών τέχνης, έχει πια κοινό τόπο προορισμού και μόλις ξεκινάει.

Μια διαδραστική σχέση μεταξύ κοινού, καλλιτεχνών αλλά και των ίδιων των τεχνών που αυτοί αντιπροσωπεύουν δημιουργείται κάτω από την διοργάνωση των πολυμορφικών και πολιτιστικών CULTUREGRAPΗ event...όπου ο καθένας γίνεται μέρος και βιώνει, κατά ιδίαν βούληση, τα πολιτιστικά δρώμενα που παρουσιάζονται σ' έναν κοινό χώρο. Ευαισθητοποιείται, συμμετέχει, διασκεδάζει και κυρίως ψυχαγωγείται...

Τη Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου, στις 7:00 μ.μ. εγκαινιάζεται στην αίθουσα τέχνης Art Zone 42, επί της Λεωφόρου Βασιλέως Κωνσταντίνου 42, η ατομική έκθεση φωτογραφίας του Σταύρου Μακρή, με τίτλο "Stumbling amongst the Immensities".

Το TED επισκέπτεται τον Τομ Σάνον στο στούντιό του στο Μανχάταν για μια ενδόμυχη ματιά στην επιστημονικά εμπνευσμένη τέχνη του. Μια αποκαλυπτική, προσωπική συζήτηση με τον Τζον Χόκενμπερι αποκαλύπτει πώς οι φυσικές δυνάμεις -- και την έναρξη τρέμουλων Πάρκινσον -- αλληλεπιδρούν στη ζωή και τη τέχνη του

Ακολουθεί μια συλλογή απο είκοσι δημιουργικές φωτογραφίες. Η συλλογή αυτή έχει σκοπό να δείξει φωτογραφίες όπου η δημιουργικότητα δεν είναι αποτέλεσμα προγραμματων ψηφιακής σύνθεσης/επεξεργασίας (όπως Photoshop).

Πριν από μερικούς μήνες ανατυπώθηκε από τις εκδόσεις «Δήγμα» η συλλογή διηγημάτων του Μάνου Κοντολέων με τίτλο , βιβλίο το οποίο πρωτοκυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1992. Η παραπάνω συλλογή, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει ο στο επιλογικό σημείωμα, εκφράζει το συγγραφικό του στίγμα. Ο Κοντολέων στην έως τώρα λογοτεχνική του διαδρομή αντλεί πρωτογενές υλικό για το έργο του από το χώρο της παιδικής και εφηβικής ηλικίας, δύο δεξαμενών που, σύμφωνα με τον ίδιο, παρέχουν οδούς «(επ)ανάγνωσης της ζωής από τον κάθε ενήλικο».

Ο Τόμας Πίντσον (Thomas Pynchon, γεν. 1937, βλ. σχετ ) είναι ένας κορυφαίος σύγχρονος αμερικανός συγγραφέας με φανατικό αναγνωστικό κοινό. Αποτελεί ταυτόχρονα μια μυστηριώδη αινιγματική φυσιογνωμία που δεν έχει φωτογραφηθεί ποτέ.

Ο κόμης Henri De Toulouse - Lautrec γεννήθηκε στο Tarn το 1864 και πέθανε σε ηλικία μόλις 37 ετών στο μέγαρο Malrome το 1901. Για το νεαρό Henri, η μητέρα του ήταν το σημαντικότερο πρόσωπο στη ζωή του, αλλά αναμφίβολα κληρονόμησε το αχαλίνωτο ταμπεραμέντο του πατέρα του, με τον οποίο ερχόταν σε συχνή αντιπαράθεση.

Σε ηλικία 13 και 14 ετών αντίστοιχα, έσπασε πρώτα το ένα του πόδι και μετά το άλλο σε ατύχημα με άλογο. Το γεγονός αυτό κατέδειξε πως το αγόρι έπασχε από μία κληρονομική ασθένεια των οστών, την πυκνοδυσόστωση, τα κυριότερα συμπτώματα της οποίας έγιναν εμφανή γύρω στα δέκα του χρόνια. Σε όλη του τη ζωή, τα οστά του Toulouse-Lautrec ήταν εύθραυστα και αδύναμα, τα πόδια του σταμάτησαν να αναπτύσσονται και εκείνος δεν ξεπέρασε ποτέ σε ύψος το 1,52. 

Αυτά που θέλει ο πολίτης από τον Δήμαρχο της πόλης που ζει, εργάζεται, διασκεδάζει και δραστηριοποιείται είναι πράγματα συγκεκριμένα, πράγματα απλά και επαρκώς προσδιορισμένα με βάση τις ανάγκες και τις προτεραιότητες του.

Λίγες είναι οι περιπτώσεις στην Ελλάδα όπου στο χώρο των εικαστικών συναντάμε εναλλακτικά, αλλά και υψηλού επιπέδου, μονοπάτια παραγωγής και διανομής σύγχονης τέχνης. Η αστική μη κερδοσκοπική εταιρία Lo & Behold είναι ταυτόχρονα και μία καλλιτεχνική πλατφόρμα που παρακάμπτει την κατεξοχήν δομή της αγοράς της τέχνης, γνωστή και ως γκαλερί, αλλά και άλλες εξίσου γνωστές δομές.

Σε μια έκθεση που οργάνωσε ο Lawrence Alloway (1926-1990), με τον τίτλο Systemic Painting (Ζωγραφική των Συστημάτων), στο Guggenheim Museum της Νέας Υόρκης το 1966, συμπεριέλαβε ορισμένους καλλιτέχνες που θα έπαιζαν σημαντικό ρόλο στην αμερικανική ζωγραφική του '70.

Στο κείμενο για τον κατάλογο της έκθεσης ο Alloway δεν θεωρούσε τον όρο Systemic συνώνυμο με την μηχανιστική ή αναπόφευκτα απρόσωπη αισθητική. Οι εκθέσεις και οι κατάλογοί τους αποτελούν αφετηρία ή σταθμούς εξαιρετικής σημασίας για την μεταπολεμική τέχνη. Στην στυλιστική ανάλυση αναζητούμε την ενότητα μέσα στην ποικιλία.