Μετά από μία σειρά επιτυχημένων συναυλιών κατά τη διάρκεια του Καλοκαιριού,  η Φωτεινή Δάρρα και ο Δημήτρης Παπαδημητρίου παρουσιάζουν στο Κηποθέατρο Παπάγου στις 21 Σεπτεμβρίου και ώρα 21.00, μία ολοκληρωμένη καλλιτεχνική πρόταση με τραγούδια που έχουν αγαπηθεί από το κοινό και έχουν χαρακτεί στη μνήμη όλων μας. Τραγούδια λαϊκά, έντεχνα, θεατρικά, αλλά και ποπ και ροκ, συναντιούνται δημιουργώντας μία μοναδική μουσική ατμόσφαιρα. Μαζί με τον Δημήτρη Παπαδημητρίου και την Φωτεινή Δάρρα, ο Γιώργος Φλωράκης και ο Ανδρέας Σμυρνάκης, δύο τραγουδιστές που έχουν εντυπωσιάσει ήδη με τις εμφανίσεις τους .

Δευτέρα, 21 Σεπτεμβρίου - Κηποθέατρο Παπάγου. Ώρα έναρξης: 21.00 μ.μ
Τιμή εισιτηρίου ? 20.
www.ticketnet.gr: 210 8840600

 

Κάποιοι την ξέρουν ήδη πολύ καλά, κάποιοι την έχουν απλά ακουστά, και κάποιοι ακόμα δεν την έχουν ανακαλύψει. Αυτό συμβαίνει βέβαια με τους πάντες και τα πάντα (εκτός από τις μουσικές του Μορρικόνε, που λέει ένας φίλος) αλλά στην περίπτωση της Αθηνάς Ανδρεάδη είναι εντυπωσιακό το πόσοι, μέσα σε ελάχιστο χρόνο μουσικής παρουσίας της, όχι απλά την έχουν ανακαλύψει αλλά την έχουν βάλει και στην καρδιά τους. Με ένα μόνο άλμπουμ στο ενεργητικό της, με τον τίτλο "Breath With Me", ένα δεύτερο στα σκαριά, αλλά και πολλές ζωντανές εμφανίσεις έχει καταφέρει να κάνει τον ξένο τύπο να ασχοληθεί μαζί της και να την συγκαταλέγει από την αρχή της παρουσίας της στα νέα μεγάλα κι ανερχόμενα μουσικά ταλέντα.

Την Πέμπτη 17 Σεπτεμβρίου η Αθηνά Ανδρεάδη θα μοιραστεί μαζί μας από τη σκηνή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών το ταλέντο της και τη μουσική της. Το Art magazine θέλησε πριν από αυτή τη συναυλία να μιλήσει μαζί της ώστε να μοιραστεί με εμάς και εσάς, εκτός σκηνής, λίγο από τον τρόπο σκέψης της, τη φιλοσοφία της, τις μουσικές της αναζητήσεις, αλλά και λίγη από την ιστορία της. Στοιχεία που επί της ουσίας συνθέτουν τον πυρήνα που σήμερα την καθορίζει σαν μια τόσο εξελίξιμη καλλιτέχνη, που πέραν του εντυπωσιακού της ντεμπούτου είναι προφανές πως έχει και τεράστιο μέλλον!

Έκθεση με έργα παιδιών «Από τον μύθο της Περσεφόνης στους δράκους της λαϊκής παράδοσης» από τις 25 μέχρι και 27 Σεπτεμβρίου 2009. 21 έργα ζωγραφικής παιδιών από τις συλλογές του Μουσείου Ελληνικής Παιδικής Τέχνης παρουσιάζονται στην αίθουσα εκπαιδευτικών προγραμμάτων του Μουσείου Ηρακλειδών.

Otto Dix

Δεν υπάρχει θεωρία της Νέας Αντικειμενικότητας και οι πραγματικές δηλώσεις των εκπροσώπων της είναι ελάχιστες. Θα πρέπει να στηριχθεί κανείς στις ίδιες τις εικόνες, αν θέλει να προσδιορίσει την ουσία της. Σε γενικές γραμμές ο τύπος του «Νέο Αντικειμενικού» ζωγράφου και χαράκτη, όπως αυτός εμφανίζεται στη συγκεκριμένη δεκαετία, παρουσιάζει έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει πολύ-ταξιδέψει και ούτε αισθάνεται την ανάγκη να γυρίσει τον κόσμο. Δεν εκφράζεται με το λόγο, σπάνια συντάσσει μανιφέστα, δεν είναι λογοτεχνικός τύπος. Είναι απασχολημένος με την τέχνη του, ζωγραφίζει, χαράζει και συχνά εξασκεί και κάποιο άλλο επάγγελμα για την εξασφάλιση του επιούσιου.

Η Έκθεση στο Λουτρό των Αέρηδων θα διαρκέσει από 2 Σεπτεμβρίου μέχρι και 10 Οκτωβρίου 2009. Τα εγκαίνια θα γίνουν την Πέμπτη 10 Σεπτεμβρίου 2009, ώρα 8.00 μ.μ., κάθε μέρα εκτός Τρίτης, 9.00πμ - 2.30μμ.Η Έκθεση «Ιστορίες Τοπίου: από την παράδοση στην αειφορία» φέρνει στο προσκήνιο σημαντικές πτυχές της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που συνδέονται άμεσα με το αγροτικό τοπίο. Μέσα από ένα οδοιπορικό στο χρόνο και στο χώρο, η Έκθεση επιχειρεί να επαναπροσδιορίσει τη λειτουργική και αξιακή σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με το τοπίο. Με την προσοχή στραμμένη στο παρόν, «ξαναδιαβάζουμε» την παράδοση και προβάλλουμε στο μέλλον τις υποθήκες αειφορίας που αυτή μας κληρονόμησε.

Ο τρόπος που βλέπουμε και αντιλαμβανόμαστε τον περιβάλλοντα κόσμο επηρεάζεται από το τι γνωρίζουμε ή το τι πιστεύουμε. Βλέπουμε μόνο ότι κοιτάμε. Το να κοιτάμε είναι μία πράξη επιλογής και ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας πράξης, αυτό που βλέπουμε έρχεται κοντά μας. Ποτέ δεν κοιτάμε ένα και μόνο πράγμα, κοιτάμε πάντα τη σχέση ανάμεσα στα πράγματα και τον εαυτό μας. Η όρασή μας ενεργεί συνεχώς, κινείται συνεχώς, συγκρατεί τα πράγματα σ' έναν κύκλο γύρω της, συνιστώντας αυτό που είναι παρόν για μας όπως είμαστε.

Πολλοί κριτικοί έχουν κάνει λόγο για την αλληγορική γραφή του και την επιδέξια χρήση των συμβόλων στο έργο του, για την εμμονή του με τον χώρο της φαντασίας, για την υπαρξιακή αγωνία των ηρώων του. Έχοντας ήδη στις συγγραφικές του αποσκευές πέντε βιβλία, ο συγγραφέας Δημήτρης Σωτάκης διαθέτει αναντίρρητα μια χαρακτηριστική αποκλίνουσα ματιά έναντι της σύγχρονης πραγματικότητας, την οποία μάς προσκαλεί να υιοθετήσουμε, ως αναγνώστες του έργου του. Στη συνέντευξη που ακολουθεί, αποτυπώνεται με διαύγεια η ανατρεπτική σκέψη του συγγραφέα όσον αφορά ποικίλες όψεις της λογοτεχνικής έκφρασης, την ίδια στιγμή που στις απαντήσεις του υφέρπει μια λεπτή χιουμοριστική διάθεση που αποδεικνύει ότι ο ίδιος αντιστρατεύεται κάθε μορφής σοβαροφάνεια και διδακτισμό?

Διαχρονικά, πολλοί είναι οι συγγραφείς που έχουν καταθέσει στο λογοτεχνικό έργο τους όψεις του «ήθους» των καλλιτεχνών ηρώων τους και έχουν αποκαλύψει εκφράσεις της αποκλίνουσας καλλιτεχνικής τους φύσης. Πολλοί περισσότεροι είναι οι λογοτέχνες που έχουν περιγράψει το ερωτικό πάθος των ηρώων τους που τους οδηγεί στα όρια της παραφροσύνης. Στο έργο του Νίκου Καζαντζάκη «Όφις και κρίνο» (1906), συναντάμε ένα ιδιόρρυθμο ψυχικά και πνευματικά ζωγράφο, σφόδρα ερωτευμένο με μια γυναίκα.

Ella Fitzgerald: "Η πρώτη κυρία του τραγουδιού" είναι ο τίτλος που συντροφεύει αυτή την σπουδαία τραγουδίστρια, τίτλος που επινοήσαν κριτικοί και κοινό, και όχι άδικα. Με μια αξιοζήλευτη καριέρα 60 ετών, εκατοντάδες ηχογραφήσεις, 14 βραβεία grammy και μια σχολή παραστατικών τεχνών με το όνομα της, η Fitzgerald θεωρήθηκε τελικά η σπουδαιότερη γυναικεία φωνή της Jazz όλων των εποχών (αν και αρκετοί μπορεί να υποστηρίξουν και τις επίσης σπουδαίες Sarah Vaughan και Billie Holiday). Ασυναγώνιστη στην scatt Jazz, με μια ευλογημένη φωνή ευρείας κλίμακας και κυρίως με μια άψογη άρθρωση που έδινε την ευκαιρία στο κοινό να καταλαβαίνει λέξη προς λέξη ότι τραγουδούσε, σύντομα έγινε τόσο οικεία και αγαπητή στο κοινό της που απλά την αποκαλούσε "Ella".

Οι ερωτικές σχέσεις & τα ερωτικά συναισθήματα: Φωτογραφικές περιγραφές & κινηματογραφικές αφηγήσεις.
Οι περισσότερες κινηματογραφικές ταινίες κινούνται γύρω από έναν ερωτικό άξονα και οι πιο δημοφιλείς φωτογραφίες απεικονίζουν την ομορφιά των σωμάτων και των προσώπων. Ποιός όμως είναι ο ιδιαίτερος τρόπος με τον οποίο η κάθε μία από τις σύγχρονες τέχνες της εικόνας προσεγγίζει και αποδίδει το μέγιστο θέμα του έρωτα και των σχέσεων;