Για όσους δεν μπόρεσαν να εξασφαλίσουν το πολυπόθητο εισιτήριο για να απολαύσουν την διασημότερη ορχήστρα της Ευρώπης στις 22 Ιουνίου 2010 στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, τώρα είναι η ευκαιρία!
Στην Αθήνα επιστρέφουν μετά από 1 περίπου χρόνο οι Σολίστ της εκπληκτικής Φιλαρμονικής Ορχήστρας της Βιέννης (την οποία ο Βάγκνερ είχε χαρακτηρίσει ως την καλύτερη στον κόσμο). Η ορχήστρα «Wiener Mozartisten» αποτελείται από Σολίστ της πιο διάσημης ορχήστρας της Ευρώπης, την οποία το ελληνικό κοινό είχε την τύχη να απολαύσει το 2010. Τότε τα περίπου 1900 εισιτήρια για την μοναδική παράσταση στην Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης εξαντλήθηκαν σε περίπου 3 ώρες ενώ σχεδόν 4000 φιλόμουσοι παρακολούθησαν την συναυλία από τις ειδικές γιγαντοοθόνες στους κήπους του Μεγάρου.

Παρίσι. Μία έκθεση, δύο χώροι, 40 καλλιτέχνες και 80 προτάσεις... 5000m2. Μία έκθεση, που ξεκίνησε στις 11 Ιουνίου 2010 και έριξε την αυλαία της στις 5 Οκτωβρίου 2010. Ξεχωριστή και μοναδική, άξια προσοχής και προβληματισμού.

Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Παρίσι σε συνεργασία με το Palais du Tokyo. Στόχος; Η προβολή της οπτικής artistic ματιά τους.

Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών σε συνεργασία με τις Altair4 Multimedia και Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών παρουσιάζει την Δευτέρα 11 και Τρίτη 12 Απριλίου 2011,  μέσα από 3D ντοκιμαντέρ, διαδραστικά ντοκιμαντέρ και εικόνες. 

Το «Danny's Wake» είναι το πρώτο θεατρικό έργο του Άγγλου ηθοποιού και συγγραφέα Jim Sweeney και το οποίο έχει διακριθεί με το πρώτο βραβείο στο Fringe Festival του Εδιμβούργου το 1999.

Ο Μπίλλυ είναι υδραυλικός. Ο Πάτρικ είναι καθηγητής. Ο Ντάννυ είναι... νεκρός. Ο Μπίλλυ και ο Πάτρικ πρέπει να ξενυχτήσουν τον Ντάννυ όλο το βράδυ πριν την κηδεία του. Ήταν και οι τρεις οι καλύτεροι φίλοι μέχρι που τελείωσαν το σχολείο. Από τότε δεν ξανασυναντήθηκαν. Ο Πάτρικ παντρεύτηκε κι έφυγε. Ο Μπίλλυ παντρεύτηκε, χώρισε και έμεινε. Το μόνο που τους ενώνει είναι η παιδική τους ηλικία. Κατά την διάρκεια της νύχτας οι δύο «φίλοι» θα προσπαθήσουν να επικοινωνήσουν, θα ξεδιπλώσουν τις ζωές τους, θα θυμηθούν τα παλιά, θα γελάσουν, θα πιούν, θα τσακωθούν. Οι παλιές πληγές θα ανοίξουν και οι ανησυχίες τους θα βγουν στο φως. Μέσα σε μια νύχτα θα δούμε την πραγματική τους ζωή, αυτή που τόσα χρόνια έκρυβαν. O σκηνοθέτης Τάσος Αλατζάς μας απαντάει σχετικά στην συνέντευξη που μας έδωσε.

Το εξωφρενικό ντανταϊστικό μιούζικαλ (δρόμου) του Βασίλη Μαυρογεωργίου ξεκίνησε από το Δώμα του Θεάτρου του Νέου Κόσμου στις αρχές του 2005, για να παιχτεί πρώτα εκεί κι έπειτα στον Κάτω Χώρο επί δυόμισι χρόνια με μεγάλη επιτυχία. Στα επόμενα χρόνια δουλεύτηκε ξανά και ξανά, γνώρισε δύο ακόμα διανομές με νέους ηθοποιούς και παρουσιάστηκε σε μεγάλα θέατρα σε όλη την Ελλάδα και στην Κύπρο.

Το περιοδικό Αρχαιολογία είναι πολύ πιθανό να το γνωρίζετε καθώς κυκλοφορεί ανάμεσά μας τα τελευταία 30 χρόνια. Αυτό που ενδεχομένως να μην ξέρετε και είναι σημαντικό να μάθετε- είναι ότι διαθέτει ελεύθερα προς ανάγνωση και μελέτη στον διαδικτυακό του τόπο τα περισσότερα από τα άρθρα των 113 τευχών που έχει εκδώσει από το 1981 μέχρι και σήμερα! Με ένα απλό κλικ στον σύνδεσμο: http://www.arxaiologia.gr/site/content.php?sel=6 ανοίγεται μπροστά σας μια τεράστια 'βιβλιοθήκη' με άρθρα-θησαυρούς που αφορούν στην Αρχαιολογία και τις Τέχνες.

Η γιαγιά κάθισε ξανά στην παλιά κουνιστή πολυθρόνα με το λιγοστό φως από το τζάκι να φωτίζει το τσακισμένο της πρόσωπο. Φιγούρες ναρκωμένες από το παγωμένο της βλέμμα, την παρατηρούν με δέος και τρόμο, περιμένοντας να τους αφηγηθεί το επόμενο παραμύθι της.

Πέντε διάσημα κοντσέρτα του Antonio Vivaldi, του συνθέτη που επέδρασε καθοριστικά στη διαμόρφωση του κοντσέρτου όπως το ξέρουμε σήμερα, αλλά κι ένα που ανακαλύφθηκε πρόσφατα από τον βιολονίστα Anton Martynov σε αρχείο συλλεκτών στη Φλωρεντία και παρουσιάζεται σε πρώτη πανελλήνια εκτέλεση, συνθέτουν το πρόγραμμα της συναυλίας που θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο, 9 Απριλίου στην αίθουσα συναυλιών του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός.

«Το Πατρόν» είναι μια εικαστική performance της Αγγελικής Χατζή. Η παράσταση εκτυλίσσεται μέσα σε μια εγκατάσταση (installation) από ράφια και πάγκους, κλωστές και υφάσματα. Ο χρόνος κυλά υπό τον ήχο της ραπτομηχανής. Το κοστούμι που ετοιμάζεται είναι κινητήρια δύναμη της αφήγησης.Οι τρεις Mοίρες ράβουν ένα κοστού?ι για τους δύο κεντρικούς χαρακτήρες. Είναι το νεκρικό ή γα?ήλιο κοστού?ι τους. Όταν αυτό ετοι?αστεί, θα ση?άνει το τέλος.

Οι δύο ήρωες ζουν πάντα υπό το βάρος του τέλους. Θέλοντας να παρατείνουν το χρόνο τους, αποπλανούν τις Mοίρες και ξηλώνουν τα κοστού?ια. Αυτό είναι το βασικό μοτίβο της παράστασης και στην συνέντευξη που μας παραχώρησε η σκηνοθέτις  και χορογράφος Αγγελική Χατζή μας μιλάει για την παράσταση αλλά και την ίδια.

Ο Θεατρικός Οργανισμός ?Νέος Λόγος? και το Studio Μαυρομιχάλη θα παρουσιάσουν το έργο του Λένου Χρηστίδη, ?Δύο Θεοί?, σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή, από την Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2011 και κάθε Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή.