Το 1843, σύμφωνα με τον λαογράφο Λαίλιο Καρακάση, κάποιος Γάλλος, ονόματι Γκιγιώμ, άνοιξε στη Σμύρνη το πρώτο "καφέ-αμάν" φέρνοντας αρχικά ξένους καλλιτέχνες, στα πρότυπα των "καφέ-κονσέρτ" του Παρισίου. Χαρακτηριστικό τους, η έντονη μουσική ατμόσφαιρα. Η δεξιοτεχνία των παιχνιδιατόρων-μουσικών και η πολυπολιτισμικότητα, ώθησαν στη διαμόρφωση και διάδοση της αστικο-λαϊκής μουσικής της Σμύρνης. Τα "καφέ-αμάν" γίνονται χώροι ζύμωσης της ελληνικής παραδοσιακής μουσικής με αυτή των θαμώνων και άλλων εθνοτήτων της Σμύρνης, Τούρκους, Φράγκους, Εβραίους, Αρμένιους, Ρουμάνους.