Μια ιδιαίτερα ξεχωριστή φωνή στην εγχώρια λογοτεχνική κοινότητα αποτελεί η – βραβευμένη με το Athens Prize for Literature – συγγραφέας . Με λόγο ουσιαστικό και ανεπιτήδευτο, μας συστήνεται και μας καταθέτει πηγαία τις απόψεις της στη συνέντευξη που ακολουθεί...

Η ομαδική προσωπογραφία ορίζεται, κατά τον Alois Riegl, ως «παρουσίαση μιας ελεύθερης και εκούσιας συνύπαρξης αυτόνομων και ανεξάρτητων ατόμων». Δίχως αμφιβολία, θα πρέπει να συμπληρωθεί σε αυτόν τον ορισμό ο ειδικός τρόπος πραγμάτευσης που απαιτεί ένα τέτοιο θέμα, έτσι ώστε να μην αρκείται στην πιστή απεικόνιση και την ψυχογράφηση, αλλά να επεκτείνεται στην απόδοση των σχέσεων μεταξύ των προσώπων, στους ιδιαίτερους δεσμούς τους και στην ένταξή τους στο σύνολο.

Συγγραφείς, βιβλιόφιλοι, βιβλιοθηκονόμοι, κριτικοί, εκδότες, εκπαιδευτικοί, εραστές της γραφής και φανατικοί αναγνώστες συνθέτουν την ψηφιακή λογοτεχνική blogόσφαιρα στη χώρα μας. Ένα σύμπαν γεμάτο λογοτεχνία, ειδωμένο όμως από την προσωπική σκοπιά του κάθε ιστολόγου.

Το SEEAR project επιστρέφει για δεύτερη χρονιά και σας προσκαλεί να παίξετε!
33 εικαστικοί και μουσικοί ρώτησαν τον κόσμο για το αγαπημένο του παιχνίδι από την παιδική του ηλικία. 19 παιχνίδια μετατρέπονται σε οπτικοακουστικά έργα και παρουσιάζονται σε μια interactive έκθεση 11 με 13 Νοεμβρίου στο Βρυσάκι, Βρυσακίου 17, Πλάκα.

Σιμόνε Μαρτίνι (Simone Martini), Ιταλός ζωγράφος, (Σιένα 1284-Αβινιόν 1344). Ένας από τους μεγαλύτερους γοτθικούς καλλιτέχνες και εκπροσώπους της σχολής της Σιένας του 14ου αιώνα. Η δραστηριότητά του είναι άγνωστη ως το 1315, που η Κοινότητα της Σιένας παράγγειλε στον Μαρτίνι μια «Μαεστά» (Παναγία εν Δόξη). Το πρώτο σωζόμενο χρονολογημένο έργο του είναι η «Μαεστά», νωπογραφία του 1315 στο δημαρχείο της Σιένας. Ο Μαρτίνι οργάνωσε την σύνθεση με μια ιδιαίτερη αίσθηση του χώρου. Αντικατέστησε την ιερατική ακινησία των αγίων της «Μαεστά» της μητροπόλεως της Σιένας με την έντονη συνομιλία των μορφών, που αν και τοποθετημένες σε διαφορετικά επίπεδα, συντονίζουν την προσευχή τους με τις ζωηρές διασταυρώσεις των βλεμμάτων και με τον απαλό ρυθμό της γραμμής, που διατρέχει τις μορφές και καταλήγει στην κυματοειδή κίνηση του κιβωρίου.

Ο Γιώργος Βούρος γεννήθηκε το 1956 στην Αθήνα. Σπούδασε Φιλοσοφία και Αρχαία Ελληνικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (King's College, Τάξη Richard Sorabji), Αρχαία Τραγωδία στο ίδιο Πανεπιστήμιο, Υποκριτική και Σκηνοθεσία Θεάτρου στο Λονδίνο (Drama Centre London). Παρακολούθησε σεμινάρια υποκριτικής στην Αθήνα από τον Δημήτρη Ροντήρη και σεμινάρια Ορθόδοξης Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Δίδαξε Υποκριτική Αρχαίου Δράματος στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου (masterclasses πάνω στην Αρχαία Τραγωδία (2004 & 2005) και Υποκριτική στην Ανωτέρα Σχολή Δραματικής Τέχνης Βεάκη στην Αθήνα. Μαθήτευσε κοντά στον Μίνωα Βολανάκη, σαν ηθοποιός και βοηθός σκηνοθέτης και μετά σαν σκηνοθέτης. Τη σεζόν 2011-'12 σκηνοθετεί τον 'Πατέρα' του Αυγούστου Στρίντμπεργκ, όπου παίζει και τον βασικό ρόλο.

Για τέταρτη χρονιά συνεχίζουμε στο «ΘΕΑΤΡΟΝ» το συναρπαστικό ταξίδι στο μαγικό κόσμου του θεάτρου με αρωγό την Κάρμεν Ρουγγέρη. Φέτος αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τον Ηρακλή και τους άθλους του. Η αγαπημένη των παιδιών, Κάρμεν Ρουγγέρη, αναφέρει για την παράσταση:

Ο Πέτρος Ζούλιας στην πρώτη του συνεργασία με την Εθνική Λυρική Σκηνή, παρουσιάζει την κωμική όπερα Η Κρητικοπούλα του Σπύρου Σαμάρα, στην πρώτη πλήρη σκηνική αναβίωση της μετά από 80 χρόνια. Πρόκειται για ένα ξεχασμένο αριστούργημα, το οποίο ανακαλύφθηκε και αποκαταστάθηκε πρόσφατα. Με απλά υλικά η κωμική αυτή όπερα αυτή μιλά για τον έρωτα και την επανάσταση στα χρόνια της ενετοκρατίας. Μέσα από εκπυρσοκροτήσεις, έρωτες, τραγούδια και πεντοζάλη, η Μεγαλόνησος πανηγυρίζει την επανάστασή της και οι πρωταγωνιστές την ένωσή τους.

Ο Νίκος Γεωργουσάκης, μαζί με ομάδα φίλων μουσικών θα παρουσιάσει για τρεις Κυριακές του Νοεμβρίου στο Αγγέλων Βήμα το μουσικό δρώμενο με τίτλο Μετέωρα. Μετέωρα είναι ο επιστημονικός όρος των ''πεφταστεριών'', αυτών των κοσμικών κόκκων αστερόσκονης που καίγονται στην ατμόσφαιρα της Γης και που στην εικόνα τους οι άνθρωποι κάνουν ευχές, προσευχές, προσμένουν το καλύτερο. Τα τραγούδια από τη φύση τους είναι ένα είδος προσευχής, λυτρώνουν και απαλύνουν τον πόνο των ανθρώπων και τους συντροφεύουν σε κάθε στιγμή της ζωής τους. Κρατάνε για κάποια λεπτά και σβήνουν σαν μετέωρα. Κουβαλούν ευχές και βιώματα, ήχους και εικόνες που όλοι μας έχουμε δει ή έχουμε ονειρευτεί.

Το διάσημο συγκρότημα από το Μπουένος 'Aιρες παρουσιάζει τη νέα παράσταση tango του Αργεντινού μετρ Miguel Angel Zotto
19 & 20 Νοεμβρίου 2011.
H νέα παραγωγή του Αργεντίνου μετρ Miguel Angel Zotto είναι αφιερωμένη σε όλους τους πρωτοπόρους καλλιτέχνες της Αργεντινής που δημιούργησαν και διέδωσαν την τέχνη του τάνγκο.