Το 1938, ο Γκίκας ζωγραφίζει τον πίνακα «Μεγάλο Τοπίο της Ύδρας». Ίσως ποτέ άλλοτε ένας κυβιστικός πίνακας δεν απέπνευσε τέτοια οικειότητα. Διότι ποτέ άλλοτε ένα τέτοιο τοπίο, χαραγμένο περισσότερο στις ψυχές παρά στις ματιές Ελλήνων, δεν είχε ιδωθεί με τόσο αυθεντικά μοντέρνο τρόπο. Δεν πρόκειται για την απλή εφαρμογή μιας γενικής τεχνοτροπίας σε ένα συγκεκριμένο τοπίο. Αλλά για την ανάπτυξη μιας προσωπικής έκφανσης του κυβισμού που ξεπήδησε - αλλά και καθορίστηκε - από την ψυχογεωγραφία αυτού του τόπου, όπως τον βίωσε ο Γκίκας.
Η Artemisia Gentileschi (1593-1651/3) υπήρξε η σημαντικότερη, και σχεδόν μοναδική, ζωγράφος της τέχνης του Μπαρόκ που αναγνωρίστηκε ως ισάξια ανάμεσα στους άρρενες συναδέλφους της. Έζησε κατά τη διάρκεια του α΄ μισού του 17ου αιώνα, σε μία εποχή που το γυναικείο φύλο δεν είχε ακόμα κατακτήσει την κοινωνική θέση που του άρμοζε, με αποτέλεσμα οι γυναίκες να θεωρούνται ως διανοητικά και ψυχικά κατώτερα όντα έναντι των ανδρών.
Αποφασιστικός για την εξέλιξη του Environment υπήρξε ο ρόλος του Claes Oldenburg (1929-), γιατί ενώ μας πείθει για την ανεξαρτησία της σύλληψης και τη μορφική πρωτοτυπία, ενός τεράστιου παγωτού πύραυλου ή μιας μαλακής γραφομηχανής, είναι βέβαιο ότι ταυτόχρονα τα βλέπει ως αντικείμενα που μπορούν να συσχετιστούν ώστε να συνθέσουν ένα Περιβάλλον.
Αυτό άλλωστε αποδεικνύουν οι εκθέσεις του μετά το 1960 με άξονες τα τρία κύρια θέματα «Ο Δρόμος», «Το Μαγαζί», «Το Σπίτι», στα οποία αρνείται να κάνει διάκριση ανάμεσα σε πρόσωπα και πράγματα, έμψυχα και άψυχα, υλικά και άυλα, θεωρώντας τα όλα αντικείμενα προς ψηλάφηση.
Η άσκηση πολιτιστικής διπλωματίας αποτελούσε διαχρονικά συστατικό και αναπόσπαστο κομμάτι της δημόσιας διπλωματίας ενός κράτους, με ευρύτερες συνέπειες στον τρόπο προβολής του εντός της διεθνούς κοινότητας. Χώρες με αξιόλογο πολιτιστικό φορτίο, με εγγενείς πολιτιστικές ιδιαιτερότητες και διακριτές αισθητικές ταυτότητες, ανέκαθεν έδιναν ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό που ονομάζουμε «πολιτιστική διαχείριση», η οποία συνδέεται άρρηκτα με την άσκηση δημόσιας διπλωματίας με στόχο την επίτευξη εθνικών επιδιώξεων και μακροπρόθεσμων πολιτικών.