Κυριακή, 25 Μαρτίου 2012 13:52

Η Μεταφορά Κυβερνητικών Κτιρίων θα σώσει την Αθήνα;

Γράφτηκε από τον 

Πριν από λίγες ημέρες επανήλθε στο επικαιρότητα ένα δημόσιο debate που και στο παρελθόν είχε προκαλέσει. Ο Ανδρέας Ψυχάρης, πολιτευτής στην Α' Αθηνών και με ισχυρή πρόσβαση στα media (για ευνόητους λόγους), πρότεινε την μεταφορά εκτός του κέντρου της Αθήνας, της Βουλής, του πρωθυπουργικού Γραφείου και του υπουργείου Οικονομικών. (Φωτογραφία αριστερά: Η μεταφορά των εργασιών της Βουλής απο το κτίριο της Πλατείας Συντάγματος σε άλλο, σύγχρονο και "μοδέρνο" στο Ελληνικό, είναι μια απο τις...προοδευτικές προτάσεις υποψήφιων βουλευτών προκειμένου να δωθούν λύσεις για την κατάντια του Ιστορικού Κέντρου της Πόλης...)



Όπως ο ίδιος δήλωσε: «οι πορείες και οι διαδηλώσεις προς το υπουργείο Παιδείας σταμάτησαν απότομα όταν το υπουργείο μετακόμισε από τη Μητροπόλεως στο Μαρούσι. Είναι ώρα λοιπόν να μετακομίσουν εκτός του κέντρου της Αθήνας, η Βουλή, το πρωθυπουργικό Γραφείο και το υπουργείο Οικονομικών. Είναι βέβαιο ότι οι πορείες προς το Σύνταγμα θα σταματήσουν ή θα περιοριστούν σημαντικά και το ιστορικό Κέντρο της Αθήνας θα αναγεννηθεί».

Η παραπάνω δήλωση συνιστά μια πρόταση την οποία δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Και αυτό γιατί ενδεχομένως να την ενστερνίζεται ένα σημαντικό κομμάτι της Ελληνικής Κοινωνίας. Και στο παρελθόν υπήρξαν αντίστοιχες προτάσεις για απομάκρυνση όχι μόνο της Βουλής αλλά και Πανεπιστημίων από το Κέντρο της πόλης, για να λυθεί με αυτόν τον τρόπο το πρόβλημα των απανωτών διαδηλώσεων και των καταστροφών.
Κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος, αν η παραπάνω πρόταση πολιτικής μετουσιωθεί σε πράξη τότε θα βρισκόμαστε μπροστά σε μια νέα πραγματικότητα:

1)Θα έχουμε αποδεχτεί ως Κοινωνία και Πολιτικό Σύστημα την έλλειψη συμβολισμού και ιστορικής σημασίας κτιρίων-ορόσημων στην πολιτειακή και συνταγματική ιστορία του Έθνους μας. Κτίρια όπως αυτό της Εθνικής μας Αντιπροσωπείας στην Πλατεία Συντάγματος θα πάψει να συμβολίζει την Δημοκρατία, την Ενότητα και τον Κοινοβουλευτισμό. Θα μετατραπεί ίσως σε ένα ακόμα Μουσείο που θα το επισκέπτονται μερικές χιλιάδες ξένων τουριστών τον χρόνο.

2)Αν προχωρήσουμε σε μια τέτοιου είδους μετεστέγαση θα έχουμε συμβιβαστεί με την πρακτική «πονάει κεφάλι-κόψει κεφάλι», την νοοτροπία αυτή που μας έκανε διαχρονικά να μην ψάχνουμε για εναλλακτικές και να υιοθετούμε δογματικές απόψεις και αντιλήψεις. Χωρίς να καταλαβαίνουμε ότι το βασικό πρόβλημα της Αθήνας είναι η ανοχή στο έγκλημα και η ανομία και όχι η παρουσία κάποιων «κρατικών υπηρεσιών» στο Κέντρο της.

Θα έχουμε συμβιβαστεί με την ιδέα ότι η Ελληνική Κοινωνία και το Πολιτικό Σύστημα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τους διάφορους «μπαχαλάκηδες» που καταστρατηγούν το νόημα των ειρηνικών συγκεντρώσεων και καταστρέφουν ότι βρουν μπροστά τους. Αν μια τέτοια πρόταση υιοθετηθεί, η Ελληνική Πολιτεία θα έχει συμβιβαστεί ότι το πρόβλημα είναι η παρουσία της εξουσίας μέσα στο Κέντρο και όχι το ανεφάρμοστο των νόμων σε αυτό.

3)Αν αυτή η πρόταση γινόταν πράξη, το κέντρο της Αθήνας θα έχανε έναν από τους λόγους για τους οποίους συνεστήθη ως Κέντρο. Σε καμία μητρόπολη του Δυτικού τουλάχιστον κόσμου δεν απουσιάζει το Κοινοβούλιο από το κέντρο της πρωτεύουσας. Αυτό θα ήταν μια ακόμη ελληνική πρωτοτυπία.

4)Οι οικονομικές επιπτώσεις για το εμπορικό τρίγωνο θα ήταν ανυπολόγιστες για τους λιγοστούς καταστηματάρχες που πεισματικά συνεχίζουν να λειτουργούν τις επιχειρήσεις τους. Το σημείο αυτό τόνισε από την μεριά του και ο Δήμαρχος της Πόλης των Αθηνών, κ. Καμίνης.

5)Μια τέτοια κίνηση θα προξενούσε και κάτι ακόμα, ίσως και το σημαντικότερο. Θα συμβόλισε την οριστική ήττα της Δημοκρατίας απέναντι σε όσους προσπαθούν με κρότους και με ξύλα να την καταστρέψουν. Θα συμβόλιζε την οριστική παραίτηση της Ελληνικής Πολιτείας να σταθεί όρθια απέναντι στον μηδενισμό και την παραεξουσία όσων προσπαθούν να εξαλείψουν κάθε πιθανότητα ελπίδας και προοπτικής σε αυτόν τον τόπο.

Η λύση στο πρόβλημα των καταστροφών και των δεκάδων διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας δεν λύνεται με πολιτικές τέτοιου είδους. Πολιτικές οι οποίες αντί να λύσουν θα δυσχεράνουν το πρόβλημα. Η πιστή εφαρμογή του νομοθετικού πλαισίου που αφορά την διεξαγωγή πορειών και διαδηλώσεων αλλά και η εφαρμογή του νόμου κάθε φορά που ομάδες καταστροφέων προσπαθούν να ερημώσουν την Αθήνα, είναι οι σωστές πολιτικές που πρέπει να ακολουθήσουμε. Είναι και στάσεις ζωής επίσης. Γιατί αποφασίζουμε ως Κοινωνία και Πολιτικό Σύστημα να σταματήσουμε την ανοχή απέναντι σε βίαιες πράξεις αλλά και διαδηλώσεις των 10 ατόμων που κλείνουν την Πανεπιστημίου.

Το πρόβλημα δεν λύνεται με το να ερημώσουμε από μόνοι μας το Κέντρο μέσα από πολιτικές μαζικής μεταφοράς κυβερνητικών κτιρίων. Τα κτίρια αυτά δεν πρέπει να είναι ο φόβος μας. Ο φόβος της Κοινωνίας θα πρέπει να είναι αυτοί που προσπαθούν με έκνομες δραστηριότητες να δημιουργήσουν μια μαύρη τρύπα χάους στο κέντρο της Αθήνας...

maximouTo Πρωθυπουργικό Γραφείο στεγάζεται σε αυτό το κτίριο-κόσμημα. Η λογική του "πονάει κεφάλι-κόβει κεφάλι" απαιτεί την απομάκρυνση του προκειμένου να μειωθούν οι διαδηλώσεις και τα επεισόδια...

Όμηρος Δ. Τσάπαλος

Είμαι απόφοιτος Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Διοίκησης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισα τους σπουδές μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο γνωστικό αντικείμενο της Πολιτικής Επικοινωνίας και των Cultural Industries στο London School of Economics με υποτροφία του Ιδρύματος Αλέξανδρος Ωνάσης και της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Επόμενο βήμα μου η εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στο ζήτημα της άσκησης εξωτερικής πολιτικής για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα στην Αθήνα. Ασχολούμαι συστηματικά είτε μέσω αρθρογραφίας, είτε μέσω επιστημονικών εργασιών με ζητήματα πολιτιστικής διπλωματίας και διαχείρισης πολιτιστικών πόρων. Κάτοχος Αριστείου Πολιτικών Επιστημών.