Μετά την αναπάντεχη επιτυχία της στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, η ομαδική εικαστική έκθεση "90 ΕΠΙΣΤΟΛΙΚΑ ΔΕΛΤΑΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΜΥΡΝΗ", που οργανώθηκε για τα 90 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή, παρουσιάζεται στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο του Δήμου Αίγινας. Εγκαίνια την Τρίτη 13 Αυγούστου 2013 και ώρα 20:30 και διάρκεια της έκθεσης από 13 έως και 22 Αυγούστου 2013.
Εικαστικό αφιέρωμα που εγκαινιάζεται στον Ιανό στις 17/7/2013, αποτελεί τη μεγάλη θερινή έκθεση της ΙΑΝΟΣ ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΕΧΝΗΣ και αντλεί την αφετηρία του από το βιβλίο «Το Ελληνικό Καλοκαίρι» του γνωστού γάλλου φιλέλληνα Jacques Lacarrière.
Η εννιαμελής μπάντα, που αποτελείται απο τρεις γυναικείες φωνές και έξι μουσικούς, θα βρίσκεται το Σάββατο 17 Αυγούστου στο "Meteora Music Festival" στη Καλαμπάκα.
O Γρηγόρης Κουσκουρής είναι ένας νέος καλλιτέχνης και συγκεκριμένα μαρμαρογλύπτης, με αξιόλογα βήματα και έργα στον χώρο του, που ζει και δημιουργεί στην Σαντορίνη ακλουθώντας μια οικογενειακή παράδοση τεσσάρων γενεών.
Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 2 Ιουλίου του 1980 με καταγωγή από το νησί με την παλαιότερη παράδοση στη μαρμαρογλυπτική, την Τήνο. Μεγαλωμένος σε άμεση σχέση με την μαρμαρογλυπτική, στα 16 του χρόνια αποφάσισε να ακολουθήσει τα καλλιτεχνικά μονοπάτια της.
Υποδεχόμαστε, για 2η χρονιά φέτος, τον Αύγουστο, με το Φεστιβάλ Θεάτρου Κούκλας, που οργανώνει η «Ποιήεσσα» - Θεματικές Εκδηλώσεις και θα ταξιδέψει σε διάφορες γωνιές της Ρόδου, στην πόλη, σε χωριά, σε κήπους, και αυλές...
Όταν σκέφτομαι την τέχνη, πάντα αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι πίνακες ζωγραφικής, πινέλα, χρώματα, αγάλματα και σύγχρονα installations ονόματα όπως ο Picasso, ο Dali ή ο Leonardo da Vinci. Και μετά όταν σκέφτομαι την τεχνολογία, εικόνες από υπολογιστές και smartphones το Ίντερνετ, είναι αυτά που πλημμυρίζουν το μυαλό. Διαχρονικά, πάντα η τεχνολογία έδινε στους καλλιτέχνες τα νέα εργαλεία και μέσα έκφρασης. Σήμερα περισσότερο από ποτέ, αυτές οι δύο φαινομενικά απομακρυσμένες έννοιες είναι περισσότερο συνδεδεμένες από ποτέ με την τεχνολογία να παίζει καταλυτικό ρόλο τόσο στην εξέλιξη της τέχνης όσο και στη διάδοση της.
Το άρθρο αυτό είναι απότοκο πολλών και διαφορετικών γραπτών δοκιμασιών, πρωταρχική μορφή των οποίων δεν είχε –τουλάχιστον φαινομενικά- καμία σχέση είχαν με όσα θ' αναπτυχθούν παρακάτω. Αφετηρία αυτού του κειμένου στάθηκε η συμμετοχή μου σε συζήτηση στρογγυλής τραπέζης στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών με τίτλο «Όψεις καλλιτεχνικών δράσεων στη σύγχρονη τέχνη: ίχνη και άυλα κατάλοιπα» κατά την οποία αναφέρθηκα δειγματοληπτικά στις «δράσεις» των Νέων Ρεαλιστών κι εκείνες της ομάδας Gutai, στα happenings των Fluxus καθώς και στις δράσεις αντιπροσωπευτικών μελών των Βιεννέζων Αξιονιστών.
Πιο επίκαιρη από ποτέ, η διαχρονική κωμωδία «Υπάρχει και Φιλότιμο» ανεβαίνει φέτος από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Κρήτης στα πλαίσια της καλλιτεχνικής του δραστηριότητας για το καλοκαίρι του 2013.
Με τον όρο Ashcan School (Σχολή των Σκουπιδοτενεκέδων) χαρακτηρίζεται μια ομάδα Αμερικανών Ρεαλιστών ζωγράφων που δραστηριοποιήθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα και φημίζεται για τις απεικονίσεις του αστικού τοπίου της Νέας Υόρκης. Στο κίνημα αυτό περιλαμβάνεται το έργο δέκα περίπου ζωγράφων, οι οποίοι στον αντίποδα του καθιερωμένου Αμερικανικού Ιμπρεσιονισμού ζωγράφιζαν καθημερινές σκηνές της μητρόπολης με έναν ρεαλισμό, που όμοιο δεν είχε ξαναγνωρίσει η αμερικανική τέχνη.
H Αθήνα θα μπορούσε να εξελιχθεί σε «πολιτιστικό πάρκο της Ευρώπης». Δεν είναι νέα ιδέα, ούτε φέρνει κάτι πρωτότυπο στην δημόσια συζήτηση, αν και στην περίπτωση της χώρας μας ό,τι είναι αυτονόητο κρίνεται εν πολλοίς και πρωτότυπο εξαιτίας της κωλυσιεργίας της Πολιτείας να ανταποκριθεί σε στοιχειώδεις πολιτικές προτεραιότητες και να θέσει μακροπρόθεσμες στοχεύσεις. Αναμφισβήτητα, ένα «πεδίο δόξης λαμπρόν» για την μαστιζόμενη από την κρίση Αθήνα, θα μπορούσε να είναι η προσέλκυση τουριστών που θέλουν να συνδυάσουν διακοπές με πολιτισμό και δράσεις βιωματικού χαρακτήρα. Η προσέλκυση αυτή ποιοτικού και στοχευμένου θεματικού τουρισμού θα μπορούσε να βασιστεί σε στοιχεία όπως η Ελληνική Γαστρονομία, οι αρχαιολογικές ανασκαφές, η τέχνη του καφέ ή ακόμα και ο θερινός κινηματογράφος!