Η καλλιτεχνική επιτυχία των 25.000 εισιτηρίων της περασμένης θεατρικής περιόδου, «ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗ ΚΥΡΙΕ ΓΚΡΗΝ» του Τζεφ Μπάρον, ''ανεβαίνει'' για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο θέατρο ΑΝΕΣΙΣ, από την Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013.
Οι πολυαγαπημένοι του ελληνικού κοινού Pink Martini και ταυτόχρονα ένα από τα πιο επιτυχημένα συγκροτήματα της lounge- jazz σκηνής παγκοσμίως, με κοινό που τους ακολουθεί πιστά, θα είναι και πάλι κοντά μας τον Μάιο, για μια μοναδική συναυλία στο Γκάζι Live, την Παρασκευή 16 και το Σάββατο 17 Μαΐου 2014.
«Αχνάρια Μεγαλοπρέπειας. Μια νέα ματιά στην παράδοση της Ελληνικής γυναικείας φορεσιάς». Μια ιδιαίτερα σημαντική έκθεση για την εξέλιξη του ελληνικού γυναικείου ενδύματος από τον 18ο αιώνα μέχρι τις αρχές του 20ου παρουσιάζει από τις 8 Μαϊου 2014 το Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος».
Οι Ethnic gr παρουσιάζουν μια μουσική παράσταση με τίτλο «Λαϊκή ωδή στους ποιητές», με αναφορές σε Έλληνες ποιητές από τον προηγούμενο αιώνα έως τις μέρες μας. Την Πέμπτη 8 Μαΐου 2014 στις 21:30, στον Πολυχώρο Πολιτισμού «διέλευσις».
Ο πολυχώρος πολιτισμού «διέλευσις» φιλοξενεί τους Omikron Project από την Ολλανδία με τίτλο «Αυτοσχεδιασμοί σε jazz μονοπάτια». Το Σάββατο 3 Μαΐου 2014 και ώρα προσέλευσης 21:30.
Το Hot Organic Trio, θα παρουσιάσει την Πέμπτη στις 8 Μαΐου στο café του Νομισματικού Μουσείου γνωστά jazz, blues και funk κομμάτια, αλλά και συνθέσεις των μελών του γκρουπ, έχοντας πάντα σαν αφετηρία το ζεστό ήχο του hammond organ και το γνώριμο ήχο της κιθάρας.
Χαλς, Φρανς (Frans Hals). Ολλανδός ζωγράφος, με ιδιαίτερη επίδοση στην προσωπογραφία, (Αμβέρσα 1580 - Χάρλεμ 1666). Γεννήθηκε στην Αμβέρσα και μαθήτευσε γύρω στα 1600, στο εργαστήριο του Βαν Μάντερ. Οι γονείς του έφυγαν από τη νότια Ολλανδία επειδή ήταν διαμαρτυρόμενοι και εγκαταστάθηκαν στην πλούσια ολλανδική πόλη Χάρλεμ.
Περισσότερα από 70 έργα που εντάσσονται στο κινήμα των Προραφαηλιτών εκτίθενται στο Palazzo Chiablese του Τορίνου (19 Απριλίου - 13 Ιουλίου 2014).
Σε αντίθεση με τις άλλες τέχνες, οι άνθρωποι της κλασικής δεν καταφεύγουν στο εξωτερικό για καλύτερη τύχη, αλλά γιατί στην Ελλάδα το να σταδιοδρομήσει μια νέα σοπράνο ή ένας νέος μαέστρος μοιάζει με όνειρο απατηλό: θεσμικό πλαίσιο για την εκπαίδευση δεν υπάρχει, ο αριθμός των δασκάλων είναι ανεπαρκής, η μόρφωση ελλιπής, οι πιθανότητες για ηχογραφήσεις λίγες και το άγχος τεράστιο, διότι το μοναδικό κρατικό λυρικό θέατρο δεν μπορεί να δώσει σε όλους ευκαιρία να ερμηνεύσουν έναν μεγάλο ρόλο.
Η βροχή είναι αντι-τέχνη, η βοή του πλήθους είναι αντι-τέχνη, το φτάρνισμα είναι αντι-τέχνη, το πέταγμα μιας πεταλούδας ή οι κινήσεις των μικροβίων είναι αντι-τέχνη. Αντι-τέχνη είναι η ίδια η ζωή, η φύση, η πραγματικότητα. Κι όμως, όλα αυτά είναι το ίδιο όμορφα και άξια αναγνώρισης όσο η ίδια η τέχνη. Αν οι άνθρωποι κατάφερναν να αντιληφθούν τον κόσμο που τους περιβάλλει με τον ίδιο τρόπο που αντιλαμβάνονται την τέχνη, τότε δεν θα υπήρχε πια ανάγκη για αυτήν, θα ήταν περιττή... (George Maciunas)