Η ατομική έκθεση «Φιγούρες στον Χρόνο», της Ιφιγένειας Αποστολοπούλου, που στεγάζεται για λίγες ακόμα μέρες στο Κέντρο Μελέτης Νεώτερης Κεραμικής (πρώην αρχοντικό Δημητρίου Πετροπούλου) αποτελεί την προσωπική εικαστική κατάθεση της ζωγράφου στην αιώνια γοητευτικά ελκυστική και παράλληλα ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης για κάθε μορφή τέχνης: τον άνθρωπο.

Το 1938, ο Γκίκας ζωγραφίζει τον πίνακα «Μεγάλο Τοπίο της Ύδρας». Ίσως ποτέ άλλοτε ένας κυβιστικός πίνακας δεν απέπνευσε τέτοια οικειότητα. Διότι ποτέ άλλοτε ένα τέτοιο τοπίο, χαραγμένο περισσότερο στις ψυχές παρά στις ματιές Ελλήνων, δεν είχε ιδωθεί με τόσο αυθεντικά μοντέρνο τρόπο. Δεν πρόκειται για την απλή εφαρμογή μιας γενικής τεχνοτροπίας σε ένα συγκεκριμένο τοπίο. Αλλά για την ανάπτυξη μιας προσωπικής έκφανσης του κυβισμού που ξεπήδησε - αλλά και καθορίστηκε - από την ψυχογεωγραφία αυτού του τόπου, όπως τον βίωσε ο Γκίκας.