Με αφορμή την ανακήρυξη του 2014 ως έτος El Greco από την Ελλάδα και την Ισπανία, το Μουσείο Γ. Γουναρόπουλου θα παρουσιάσει την Τρίτη 6 Μαΐου 2014 και ώρα 20.00 δύο διαλέξεις για τον μεγάλο Έλληνα ζωγράφο που έζησε και εργάστηκε στο Τολέδο της Ισπανίας.

Έως το 1669, χρονολογία κατά την οποία η Ενετοκρατούμενη από το 1210 Κρήτη υποτάχτηκε στους Οθωμανούς, και για τέσσερις περίπου αιώνες, στο νησί πραγματοποιήθηκε μια σημαντική αναπτυξιακή δραστηριότητα που κορυφώθηκε περί τα μέσα του 16ου αιώνα. Στο διάστημα αυτό, η ακμή των οικονομικών δραστηριοτήτων και του εμπορίου, η αναβάθμιση των τρόπων παραγωγής και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου, είχαν ως ένα βαθμό αντίκτυπο και στην πνευματική και καλλιτεχνική δημιουργία.

Έλληνας ζωγράφος και γλύπτης (Ηράκλειο Κρήτης 1541- Τολέδο 1614). Ήταν γνωστός κυρίως με το παρωνύμιο Ελ Γκρέκο. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης και συγκεκριμένα στον Χάνδακα και όχι στο Φόδελε όπως υποστηριζόταν παλαιότερα. Πολύ νέος άρχισε να ταξιδεύει σε πόλεις της Ιταλίας. Στη Βενετία μαθήτευσε κοντά στον ζωγράφο Τισιανό. Το 1576, και σε ηλικία 35 ετών, εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Τολέδο της Ισπανίας και πολιτογραφήθηκε Ισπανός. Εκεί δημιούργησε το μεγαλύτερο και σημαντικότερο μέρος της καλλιτεχνικής του παραγωγής. Ο El Greco (ο Έλληνας), όπως ονόμαζαν στην Ισπανία τον Θεοτοκόπουλο, υπέγραφε τους πίνακές του με την προσωνυμία «Κρης», δηλαδή Κρητικός.

Καλλιτεχνικό ρεύμα που αναπτύχθηκε στην Ευρώπη, ιδιαίτερα στην Ιταλία, τον 16ο αιώνα. Σύμφωνα με μια παλαιότερη αντίληψη, ο κλασικισμός της Αναγεννήσεως, παρουσιάζεται σαν κορύφωση της ισορροπίας και της τελειότητας, μετά από μια φάση πειραματισμών και έρευνας και ακολουθείται από μια φάση, εκζήτησης και πολυπλοκότητας. Ο Μανιερισμός τις μορφολογικές και ψυχολογικές της αρχές της ηρεμίας και της ευπρέπειας και κατέληξε σε εκφράσεις εφιαλτικές, επιτηδευμένες, που διατύπωναν με τρόπους περίπλοκους και συχνά αντιφατικούς τον κρυφό αισθησιασμό και την πνευματική και ηθική ανησυχία της εποχής.