Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941, μεσαίο παιδί του Δημητρίου και την Μελαχροινής, το γένος Βασιάδη. Οι γονείς του ήταν πρόσφυγες από την Ανατολική Θράκη, ο πατέρας από το Σχολάριο και η μητέρα από τη Βιζύη. Ο Μπότσογλου μεγάλωσε κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου σε κλίμα φόβου και οικονομικών δυσκολιών. Το 1946 ξεκίνησε να φοιτά στο δημοτικό σχολείο στα Λεμονάδικα, καθ'όλη τη διάρκεια του οποία ζωγράφιζε και έγραφε φανταστικές ιστορίες τις οποίες αφηγείτο στους συμμαθητές του. Ο πατέρας του ενθάρρυνε την επαφή του με τη νεοελληνική πεζογραφία και ποίηση, όπως λ.χ. με τα ποιήματα των Κώστα Κρυστάλλη και Αριστοτέλη Βαλαωρίτη, τα διηγήματα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη κ.ά. 

Ο Δημήτρης Περδικίδης γεννήθηκε στον Πειραιά το 1922. Σπούδασε στην ΑΣΚΤ –μαθητής του Παρθένη, του Ου. Αργυρού και του Α. Γεωργιάδη- από όπου αποφοίτησε το 1950 με μία διακοπή κατά την περίοδο 1942-48, οπότε και προσχώρησε στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης. Ανήκει στους καλλιτέχνες της Ελληνικής διασποράς οι οποίοι σταδιοδρόμησαν σε μεγάλα καλλιτεχνικά κέντρα της Δύσης μετά από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Παρόλο όμως που η πλειονότητα αυτών – και κυρίως της λεγόμενης "γενιάς του '60" – κατευθύνθηκαν προς το Παρίσι και, δευτερευόντως τη Ρώμη, ο Περδικίδης πήγε στη Μαδρίτη το 1953, όπου ξεκίνησε τις σπουδές του στη Real Academia de Bellas Artes de San Fernado με υποτροφία του ισπανικού κράτους, μετέχοντας παράλληλα στο αντιφρανκικό ρεύμα.

Ο Λουκάς Βενετούλιας υπήρξε καταξιωμένος ζωγράφος, από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του κριτικού ρεαλισμού στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1930. Πρώτος δάσκαλός του στη ζωγραφική ήταν ο Νίκος Γαβριήλ Πεντζίκης. Κατά το διάστημα μεταξύ 1954-1958, σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας με καθηγητές τους Γ. Μόραλη και Σ. Παπαλουκά, αφού εγκατέλειψε τις πανεπιστημιακές του σπουδές στην Ιατρική.

Ο Δήμος Σκουλάκης γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Ξεκίνησε να ασχολείται με τη ζωγραφική από μικρή ηλικία. Μαθήτευσε για μικρό χρονικό διάστημα κοντά στον Φώτη Κόντογλου και στη συνέχεια στον Σπύρο Παπαλουκά. Το 1957 πήγε στο Παρίσι όπου συνδέθηκε φιλικά με τον Θ. Τσίγκο και γνώρισε πολλούς από τους Έλληνες καλλιτέχνες που βρίσκονταν εκεί. Ένα χρόνο αργότερα επέστρεψε στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα σχεδίου στο εργαστήρι των Π. Σαραφιανού και Βρ. Βλαχόπουλου με σκοπό να δώσει εξετάσεις στην ΑΣΚΤ.

Στην Ελλάδα η μορφική κλίση της Μεσογείου επιβεβαιώνεται αδιάκοπα. Οι αφαιρετικές και ανεικονικές τάσεις αποτελούν σύντομα διαλείμματα. Η εικόνα επανέρχεται δριμύτερη, μετά από την εφήμερη έκλειψη της δεκαετίας του '60, εμπλουτισμένη με την εμπειρία των αφαιρετικών αναζητήσεων. 

Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Αθήνα (1963-1968) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του γερμανικού κράτους, στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1971-1976). Αποτέλεσε ιδρυτικό μέλος της ομάδας "Νέοι Έλληνες ρεαλιστές" (1971-1971) και του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΙ, Αθήνα 1974-1976). Ήταν επίσης μέλος της καλιτεχνικής ομάδας 10/9 του Μονάχου (1975).

Είναι γεγονός πως η εμφάνιση του ρεύματος της Pop art διεθνώς -και κατ΄επέκταση και στην εγχώρια εικαστική σκηνή- ήρθε για να ταυτίσει την τέχνη με την καθημερινή πραγματικότητα του σύγχρονου κοινού της, αλλά και να την στρέψει στο επίκαιρο και το επείγον, στον κοινωνικο-πολιτικό προβληματισμό. Η τέχνη διαμαρτυρίας, που εκδηλώθηκε στις ευρωπαϊκές χώρες με την πολιτικοποιημένη νεολαία, μετέφερε τη θέση της στον κοινωνικό αγώνα.