Η αρχαϊκή περίοδος -7ος και 6ος αιώνας π.Χ.- είναι μια εποχή μεγάλων κοινωνικών και πολιτικών αλλαγών, όπου η οικονομία εξακολουθεί να είναι κυρίως αγροτική, αν και η ναυτιλία, το εμπόριο και η βιοτεχνία παρουσιάζουν μια σταθερά προοδευτική ανάπτυξη. Οι ανακατατάξεις στο κοινωνικό, πολιτικό, οικονομικό πεδίο συμβάλουν στη ραγδαία ανάπτυξη των τεχνών, και δη της γλυπτικής αυτών των χρόνων.

Στα νησιά των Κυκλάδων, όπου υπήρχε λίγο πηλός και μεγάλες ποσότητες λευκού μαρμάρου, αναπτύχθηκε και ήκμασε σε όλη τη διάρκεια της πρώιμης εποχής του Χαλκού (3000-1700 π.Χ.) μια παράδοση κατασκευής λίθινων ειδωλίων, σε αντίθεση με τα πήλινα τα οποία ήταν σπανιότερα. Σχηματοποιημένα μαρμάρινα ειδώλια εξακολουθούσαν να κατασκευάζονται, όπως και στη Νεολιθική εποχή (7000-3200 π.Χ.), παράλληλα με τα λιγότερο ή μη εικονιστικά (Εικ. 1).