Ένα πολύ χρήσιμο όσο και ξεχωριστό ιστορικό δοκίμιο παρουσιάστηκε πριν από λίγες ημέρες στον πολυχώρο του Οργανισμού «Ανατόλια» στην Θεσσαλονίκη από τις εκδόσεις Μαλλιάρης-Παιδεία και τον συγγραφέα του Νίκο Μπουσουλέγκα. Πρόκειται για έναν αναλυτικό κατάλογο με 5.160 αυθεντικά ελληνικά ονόματα, που αποτυπώνουν και «εξιστορούν» μια διαδρομή 3.400 χρόνων εξέλιξης της ελληνικής γλώσσας.

Κάτι φαίνεται να αλλάζει στην ιστορία των ελληνικών σιδηροδρόμων. Πρόκειται για πονεμένη ιστορία, με οικονομικά σκάνδαλα, με έργα που δεν έγιναν ποτέ, με σπατάλη από τις μεγαλύτερες του ελληνικού κράτους (και όχι μόνο), με υπερκοστολογήσεις, φθορά τροχαίου υλικού, απαξίωση ιστορικών σταθμών και απουσία χρονοδιαγράμματος και ευθυγράμμισης με τις ευρωπαϊκές απαιτήσεις. Ο ΟΣΕ έφτασε κάποιες εποχές να έχει ετήσιο έλλειμμα 500 εκατομμύρια ευρώ, να κοστίζει όσο δυο Ολυμπιακοί Αγώνες μαζί, να μην μπορεί να αντεπεξέλθει στις δανειακές του υποχρεώσεις με αποτέλεσμα να ξαναδανείζεται για να κερδίσει χρόνο. Πολλές οι προσπάθειες εξυγίανσης του. Άλλες τόσες και οι αποτυχίες.

 Πολλοί θεωρητικοί πιστεύουν ότι τα πάντα στην πολιτική έχουν να κάνουν με την διαχείριση συμβόλων. Εγώ θα προσέθετα ότι τα ίδια τα σύμβολα είναι αυτά που υποδηλώνουν την ποιότητα ζωής, την ιεράρχηση προτεραιοτήτων αλλά και τις ανάγκες μιας κοινωνίας σε μια δεδομένη χρονική στιγμή. Εκτός του ότι τα σύμβολα φέρουν το βάρος της μεταφοράς της ιστορικής μνήμης από την μια γενιά στην άλλη, αρκετές φορές τα ίδια τα σύμβολα ταυτίζονται και με την παρακμή ενός πολιτισμού ή την αντικατάσταση του από έναν νέο, αρτιότερο ή ευτελέστερο...