Percy Jackson & the Olympians - Ο Πέρσι Τζάκσον & οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής

  • Εκτύπωση

Αν τον χρόνο που ξοδεύαμε κάθε φορά για να κακολογήσουμε ή να «θάψουμε» με τα κειμενά μας τις κακές ταινίες τον επενδύαμε στο να βλέπαμε περισσότερες τότε ίσως να επιλέγαμε να βλέπουμε πολύ συχνότερα καλές και πολύ αραιότερα κακές. Ας μην κρυβόμαστε. Η ταινία «O Percy Jackson και οι Ολύμπιοι: Η Κλοπή της Αστραπής» είναι μία πολύ κακή ταινία για τον οποιονδήποτε έχει περάσει την ηλικία των 12 και παράλληλα μία ευχάριστη για να περάσει την ώρα του οποιοσδήποτε από αυτή την ηλικία και κάτω. Μετά λύπης μας διαπιστώσαμε ότι ο σκηνοθέτης Κρις Κολόμπους δεν μας έλειψε καθόλου μιας και δεν φαίνεται να έχει εξελιχθεί δράμι από το «Μόνος στο Σπίτι» του 1990 μέχρι και σήμερα, είκοσι χρόνια μετά.

Φαίνεται πως ο Κολόμπους είναι το πρώτο όνομα που έρχεται στο μυαλό των ιθυνόντων των στούνιο του Χόλυγουντ όταν πρέπει να μεταφέρουν στο σινεμά κάποιο βιβλίο (ή σειρά βιβλίων) όπου ήρωας είναι ένα νεαρό αγόρι. Εν προκειμένω ο Πέρσυ Τζάκσον είναι ο ήρωας των πέντε βιβλίων που έχει γράψει μέχρι και σήμερα ο Ρικ Ρίορνταν, και που σε κάθε ένα εμπλέκεται και σε μία νέα περιπέτεια. Στην πρώτη του, την «Κλοπή της Αστραπής» ανακαλύπτει πως δεν είναι ούτε δυσλεξικός, ούτε ένας ακόμα μαθητής γυμνασίου, αλλά ένας ημίθεος, μιας και πατέρας του είναι ο Ποσειδώνας, ένας εκ του γνωστού δωδεκάθεου. Η αποστολή που πρέπει να φέρει εις πέρας είναι να βρει και να επιστρέψει την αστραπή στον Δία, που απειλεί με σύρραξη πολέμου.

Στη συγκεκριμένη συνταγή δεν θα μπορούσε να γίνει τίποτα χειρότερα εφόσον ό,τι αντικρύζουμε ως θεατές, από την επιλογή του καστ μέχρι την σκηνοθεσία είναι απλά και μόνο διεκπεραιωτικά και για να αιτιολογήσουν τα σήκουελ και τα κέρδη από ένα ακόμα franchise. Εν ολίγοις η πλοκή είναι αβάσταχτα ανόητη, οι ηθοποιοί εξίσου και ο Κολόμπους φαίνεται πως μάλλον έβαζε τους βοηθούς του να σκηνοθετούν γιατί ο ίδιος έχει κάνει αυτή τη δουλειά άλλες δέκα φορές οπότε εδώ βαριόταν. Τα λεφτά θα μπουν στο ταμείο από το πρώτο Σαββατοκύριακο, οπότε γιατί να κουραστούν παραπάνω;

Δεν υπερβάλλουμε. Όσο και να ψάξουμε για καλά στοιχεία ή έστω μια καλή σκηνή τόσο το σενάριο αυτό καθεαυτό που παραπατάει μεταξύ αφέλειας και ανοησίας όσο και η σκηνοθεσία που δεν έχει ίχνος φαντασίας αλλά μάλλον φέρνει σε τηλεσκηνοθεσία παραγωγής του BBC δεκαπέντε ετών παλιά, απαγχονίζουν το φιλμ αυτό από τα πρώτα του κιόλας λεπτά. Κρίμα γιατί ήταν μια ευκαιρία να ανανεωθεί ένα είδος ? που μετά από Πόττερ, Άρχοντες, Νάρνιες κ.ο.κ. μπορούμε να το ονομάσουμε «σειρά βιβλίων φαντασίας που έγιναν Χολυγουντιανή ταινία» - το οποίο θα καταπιανόταν για πρώτη φορά με το στίβο αυτής της λογοτεχνίας που έχει αμιγώς τις ρίζες της στην ελληνική μυθολογία.

Δεν με ενοχλεί που η ελληνική μυθολογία γίνεται τροφή κάποιων μυθιστοριογράφων για να βγάλουν περισσότερα χρήματα, μιας και αν μη τι άλλο προσφέρουν τρόπο τινά, μέσω των βιβλίων τους, εκπαίδευση και ψυχαγωγία στη συσκευασία του ενός σε μία γενιά που ασχολείται κατά κύριο λόγο με τα βιντεοπαιχνίδια και το ίντερνετ. Με ενοχλεί όμως που όταν ένα τέτοιο βιβλίο περνάει τους ψηλούς φράχτες ενός στούντιο δεν φροντίζουν έστω στοιχειωδώς να το μετατρέψουν σε κάτι που στο τέλος θα αποκαλέσεις «ταινία» και όχι σκουπίδι με ήρωες εφήβους που θα γίνουν τα εξώφυλλα κάποιων περιοδικών μέσα στο 2010.