Ενοχλητικά κλισέ μας εμποδίζουν αδιάκοπα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο να απολαύσουμε έστω και λίγο την καλογυρισμένη δράση από τον Άμπραμς, από τον οποίο σίγουρα περιμέναμε περισσότερα μετά το Cloverfield και το Star Trek. Προφανώς ο Σπήλμπεργκ έβαλε το χεράκι του σε τέτοιο βαθμό που τα πάντα τελικά μοιάζουν - και μόνο μοιάζουν - με ένα παραμύθι τύπου Goonies, γυρισμένο με τη συνταγή του τότε στο σινεμά του σήμερα. Για παράδειγμα αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι το γιατί πρέπει μένει ορφανό για να συμπάσχουμε ντε και καλά σε τέτοια φιλμ ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω... Πολύ μέτριο αποτέλεσμα για κάτι που θα μπορούσε αν απέφευγε την πεπατημένη να αναβίωνε όντως παλιά καλά έργα τέτοιου τύπου. Καλύτερα να την αποφύγετε μέχρι να βγει σε DVD για να τη δείτε στο σαλόνι σας (όπου μπορείτε να βρίζετε και πιο άνετα).