Εκτύπωση αυτής της σελίδας
Δευτέρα, 28 Σεπτεμβρίου 2009 16:55

Η ιστορία ενός μικρού Charlie Chaplin, από την Βίκυ Γεωργουσοπούλου

Γράφτηκε από  Βίκυ Γεωργουσοπούλου

Πριν τρεις μήνες να κάποιος με ρωτούσε τι είναι το felting θα τον κοιτούσα με απορία. Εντέλως τυχαία μπήκε στη ζωή μου και οφείλω να ομολογήσω πως το λάτρεψα.

Ενα βράδυ κάθως έψαχνα να βρώ κάποιες πληροφορίες στο internet ανακάλυψα πως μπορεί κανείς να κάνει γλυπτική με μαλλί. Μια τεχνική ευρέως διαδεδομένη στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα την χρησιμοποιούν κυρίως για να δημιουργούν κοσμήματα ,φουλάρια ,τσάντες. Είναι πραγματικά μαγικό πως με μια βελόνα (ειδική) χωρίς κλωστή ή σύρμα μπορείς να δώσεις σχήμα στο μαλλί και να φτιάξεις οτιδήποτε μπορείς να φανταστείς.

Διάβασα αρκετά tutorials προμηθεύτηκα μαλλί και βελόνα και άρχισα να πειραματίζομαι και να φτιάχνω μικρά πραγματάκια .

Η ιδέα του Charlie Chaplin ήρθε λίγες εβδομάδες αργότερα. Καθώς ξεφύλλιζα ένα περιοδικό έπεσε το βλέμμα μου σε μια φωτογραφία του Charlie Chaplin. Αμέσως σκέφτηκα: "Ο Charlie θα είναι η νέα μου δημιουργία ".

Πραγμάτικα δεν ξέρω πως τόλμησα να σκεφτώ κάτι τέτοιο. Πως θα μπορούσα να τον φτιάξω, αφού μόλις πριν λίγες εβδομάδες είχα μάθει για την ύπαρξη της συγκεκριμένης τεχνικής; Οτι είχα δημιουργήσει μέχρι εκείνη την στιγμή ήταν απλά, μικρά και εύκολα... λουλούδια, μικρά ζωάκια, μπάλες κ.τ.λ.

Αμέσως πήρα στα χέρια μου το υλικό μου και άρχισα να το δουλεύω. Στην αρχή όπως ήταν φυσικό απογοητεύτηκα. Ήταν αρκετά δύσκολο να δώσω μορφή στην άχρωμη μπάλα του μαλλιού που κρατούσα στα χέρια μου. Όμως πείσμωσα και χωρίς να το καταλάβω άρχισα σιγά σιγά να φτιάχνω το κεφάλι. Για να τον τελειώσω χρειάστηκα 16 ώρες δουλειάς. Πάντα πίστευα και θα το πιστεύω για όσο υπάρχω, ζω και αναπνεύω πως με υπομονή και επιμονή ο καθένας μας μπορεί να κερδίσει και να δημιουργήσει τα πάντα. Αρκεί βέβαια να το θέλει και να το πιστεύει.