Ο Οργανισμός Πολιτισμού, Αθλητισμού & Νεολαίας του Δήμου Αθηναίων συνεργάζεται και υποστηρίζει σημαντικούς φορείς για την πραγματοποίηση σεμιναρίων και διαλέξεων για τον πολιτισμό και την τέχνη, αλλά και φιλοσοφικού και κοινωνικού προβληματισμού, στο Αμφιθέατρο «Αντώνης Τρίτσης» του Πνευματικού του Κέντρου.

Η τέχνη και οι καλλιτέχνες

Παρακολουθώντας την ιστορία της τέχνης σε όλους τους λαούς, διαπιστώνουμε πως δεν υπήρξε ούτε λαός, ούτε εποχή που ο άνθρωπος δεν είχε τέχνες. Από τη στιγμή που ο άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του, να σκέπτεται, να επικοινωνεί, νοιώθει την ανάγκη να εκφράζει τα συναισθήματα και τις σκέψεις του. Με το πέρας των χρόνων, οι ανάγκες των ανθρώπων αυξήθηκαν, και οι μορφές τέχνης ακολούθησαν μια εξελικτική πορεία, παρακολουθώντας την εξέλιξη του ανθρώπου, προσαρμοζόμενες στις συνθήκες και απαιτήσεις των καιρών, από την αρχαιότητα, έως σήμερα.

Η κατανόηση και αξιολόγηση των έργων τέχνης αποτελεί ανθρώπινη υπόθεση, ή τουλάχιστον αποτελούσε μέχρι πρόσφατα. Σε πείραμα που έγινε στο Lawrence Technological University του Michigan, οι ερευνητές Lior Shamir και Jane Tarakhovsky έθεσαν το ερώτημα: «Μπορούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές να καταλάβουν ένα έργο τέχνης;»

Τέχνη ή Τεχνολογία; Λειτουργικότητα ή Αισθητική;Πρακτικότητα ή Κομψότητα;Είναι η ποσότητα ενάντια της ποιότητας στη δημιουργία; Και πώς μπορούν να συνδέονται αυτά τα δύο;Η απάντηση ή μάλλον οι απαντήσεις δεν είναι μονοδιάστατες και ούτε είναι εύκολο να δωθούν. Απασχολούν επιστήμονες, φιλοσόφους και ανθρώπους της τέχνης και έχουν προκαλέσει ατελείωτες συζητήσεις από την Αρχαία Ελλάδα μέχρι σήμερα.

Ο Ούρσους Βέρλι μοιράζεται το όραμά του για μια πιο καθαρή, πιο οργανωμένη, πιο τακτοποιημένη μορφή τέχνης - αποδομώντας τους πίνακες μοντέρνων καλλιτεχνών στα συστατικά τους μέρη, ταξινομώντας τα ανά χρώμα και μέγεθος.

Γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1933. Σπούδασε στην Ecole Cantonale de Dessin et d' Art Applique στη Λωζάννη (1952-54). Το 1958 ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην ΑΣΚΤ με δασκάλους τους Γ. Μόραλη και Σπ. Παπαλουκά. Με υποτροφία του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών συνέχισε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Central School of Arts and Design του Λονδίνου (1958-61). Το 1962 επέστρεψε για να εγκατασταθεί μόνιμα στην Αθήνα.

Υπήρξαν ευγενείς στην Ελλάδα; Αριστοκρατικές οικογένειες με οικόσημα, φέουδα και γενεαλογία που φτάνει στα βάθη του χρόνου; Μα φυσικά! Δεν κατάγονται όλοι οι Έλληνες από ταπεινούς χωρικούς, καλοκάγαθους νησιώτες και πλούσιους, στην καλύτερη περίπτωση, μεγαλοαστούς. Το ελληνικό αρχοντολόι υπήρχε για αιώνες (από το Βυζάντιο ήδη), ακόμα και στα τετρακόσια χρόνια του οθωμανικού ζυγού, και εξαλείφθηκε μετά την επανάσταση του 1821 και τη δημιουργία του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. (Αριστερή φωτογραφία: Οίκος Γαβαλά)

Λίγο πριν από τα Χριστούγεννα η ανερχόμενη εικαστικός Άννα Μιχαηλίδου παρουσίασε την πρώτη της ατομική έκθεση στον καλαίσθητο και μοντέρνο χώρο της γκαλερί Art Zone 42 στην Αθήνα. Η γκαλερί της Έλενας Ρουσούδη έγινε το καλλιτεχνικό εφαλτήριο μιας πολλά υποσχόμενης δημιουργού, που σίγουρα θα μας απασχολήσει και στο μέλλον.

«Τι πιστεύετε πως είναι ο καλλιτέχνης; Ένας ανόητος ο οποίος έχει απλά μάτια αν είναι ζωγράφος ή αυτιά αν είναι μουσικός; Αντίθετα, την ίδια στιγμή είναι ένα πολιτικό ον, το οποίο διαρκώς ανταποκρίνεται σε σπαραξικάρδια, φλογερά ή χαρούμενα γεγονότα και απέναντι στα οποία παίρνει θέση με ποικίλους τρόπους. Όχι, η ζωγραφική δε γίνεται για να διακοσμεί διαμερίσματα. Είναι ένα εργαλείο πολέμου για να επιτίθεται, αλλά και να αμύνεται ενάντια στον εχθρό».

Pablo Picasso, 1945

Frida Kahlo, self portrait Belle ?poque. Εκτός από τις πολιτικές, κοινωνικές και οικονομικές αλλαγές, είχαμε και την εμφάνιση του κινήματος για την χειραφέτηση των γυναικών. Δικαίωμα στη μόρφωση ,δικαίωμα στη ψήφο, στην εργασία και ισότητα με τους άντρες απέναντι στο νόμο.Τόσο με την εμφάνιση του γυναικείου κινήματος, όσο και με την κοινωνική πολιτική που ασκείται εκείνη την περίοδο, οι γυναίκες και τα εργατικά στρώματα αποκτούν κοινωνικά δικαιώματα. Αμφισβητήθηκε από πολλές γενεές η παρουσία της, γιατί η πυγμή και η διαφορετικότητα που έδειξε συναρτήσει με το αντίθετο φύλο, είχε ως αποτέλεσμα να αφιερωθεί μία ημέρα στο πρόσωπο της. Η 8η Μαρτίου. Τώρα οι γυναίκες έχουν δικαίωμα και στην Τέχνη.