Το θέμα της «Σαλώμης» και η εικαστική απόδοσής της ανέκαθεν απασχόλησε τους καλλιτέχνες στην πορεία της παραγωγής των εικόνων. Ωστόσο, μελετώντας κανείς την τέχνη του Συμβολισμού, παρατηρεί ότι η απεικόνιση της Σαλώμης γίνεται δημοφιλέστερη την περίοδο από τα μέσα του 19ου αιώνα έως το 1920, κυριαρχώντας σε όλους τους τομείς της τέχνης. (Αριστερή εικόνα: Gustave Moreau, Το Όραμα (L'Apparition), 1874-1876 και 1897, λάδι σε μουσαμά, 142x103 εκ., Παρίσι, Musee Gustave Moreau (Cat.222).

Σε προηγούμενο αφιέρωμα είδαμε πως ο Οριενταλισμός αναπτύσσεται ως τάση της ευρωπαϊκής ζωγραφικής του 19ου αιώνα με δεσπόζουσα τη γαλλική συμβολή. Στο πλαίσιο αυτό οι καλλιτέχνες εκφράζουν μία ιδιαίτερη αγάπη στον εξωτισμό και στη νοσταλγία της Ανατολής∙ συνδέονται μέσω της εικονογραφίας, χωρίς όμως να συμπίπτουν κατά το ύφος.

Το 1716 αποτελεί κρίσιμο ορόσημο στην Ευρωπαϊκή ιστορία, καθώς πρόκειται για την ιστορικά ύστατη σχεδιασμένη απόπειρα επέκτασης της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στη δυτική Ευρώπη. Η τελευταία, μετά το πέρας του εν λόγω έτους, αφέθηκε ανεμπόδιστη να δημιουργήσει ό,τι ιστορικά κατεγράφη ως ο "αιώνας του Διαφωτισμού". Είναι η περίοδος κατά την οποία η Δύση χαράσσει τα πολιτικά και πολιτισμικά της σύνορα και διαμορφώνει την ταυτότητά της βασισμένη σε μια ιδέα ριζικής διαφοράς ως προς την Ανατολή, εικόνα αληθινή ή κατασκευασμένη, μέσα από την οποία αυτοπροσδιορίζεται.